4 weken een dode embryo in mijn buik!!!?

Hallo,

Ik ben nieuw op de forum hoewel ik het vaak bezocht. Eerst kwam ik op de forum zwanger worden, vervolgen op de forum zwanger zijn en nu op deze.

Ik heb gister mijn eerste echo gehad (inwendig), was 11w en 4d zwanger. Helaas was er geen kloppend hart te horen. De baby is al na 7 weken gestopt met groeien, Dus hij is nu al 4 weken niet levensvatbaar. Het gekke is dat ik al die 4 weken niets gemerkt had, dus geen buikrampen, geen koorts, geen bloedverlies. Sterker nog, ik voel me nog steeds zwanger. Ik had deze 4 weken nog last van misselijkheid, gespannen borsten, vermoeidheid...

Ik werd gister door de VK gebeld, ik heb ervoor gekozen om nog een weekje te wachten. Als hij er niet vanzelf uikomt, gaan ze hem in het ziekenhuis verwijderen.

Nou is het zo dat ik nog zit te twijfelen of hij echt dood is!!! Ik voelde hem s'nachts nog zitten in mijn buik.  En heb nog helemaal  nergens last van.  Ik weet dat ik me zelf voor de gek hou!!! Maar ik ga niet liegen over mijn twijfels.

Ik vraag me af of er mensen die hier ervaring mee hebben???
En ik vraag me ook af of er een echo wordt gedaan voordat ze hem gaan verwijderen...om alle twijfel uit te sluiten...???????????????????????!!!!!

Ik hoop dat iemand mij advies kan geven!

Verder wil ik iedereen veel sterkte toewensen. En dames...blijf vooral positief!!!
Zelf ben ik nog bezig met het verwerken van mijn verlies!!!

Groetjes
 
Hoi,

Ik hoop dat nu (na poging tig!) het verhaal te lezen is.

Ik wil je eerst zeggen dat ik het heel erg voor jullie vind dat jullie dit moeten meemaken. Helaas weet ik ook wat het is. Ik heb 2 keer een mk gehad. De eerste keer kreeg ik met 8 weken een echo. Daar was een leeg ei te zien. Dus dat is nooit echt ontwikkeld, en zat dus ook al zo'n 4  weken in mijn lijf. Ik heb wel een klein beetje bloed verloren. Maar dat hoeft op zich niks te zeggen, want iedere (ook de goede) zwangerschap heb ik bloed verloren. Ook mijn verschijnselen werden erger. Dus ook ik had goede hoop. Maar helaas. Ik moest eerst 2 weken wachten of het vanzelf mis zou gaan. Na die 2 weken mocht ik kiezen om nog 2 weken te wachten of een curetage. Ondertussen bleef mijn lichaam wel zwanger aan voelen. Na die 2 weken is er nog een echo gemaakt om zeker te weten dat het niet goed was. Ook al was dat vanaf het begin zeer duidelijk. Daarna is de curetage pas gepland. Die is mij (beide keren) overigens meegevallen. Gebeurd onder narcose.

De tweede keer groeide het vruchtje wel, maar niet snel  genoeg. Uiteindelijk is het met 6w 1d gestopt met groeien. Volgens de telling  had ik toen al 10 weken moeten zijn. Het vruchtje was gewoon niet goed. En ook deze keer eerst een echo voordat de curetage gepland werd. En ook nu was het duidelijk mis, terwijl mijn lijf door zwangerde.
Dat is het nare van een mk. Je lijf kan op en top zwanger voelen zolang het vruchtje/kindje in je lijf zit.

Heel veel sterkte!
Groetjes, Cathy
 
Hoi Mofa

Wat een vervelend   nieuws voor jullie.Ik kan mij
heel goed voorstellen hoe je je voelt,want ik heb
in mrt precies het zelfde meegemaakt.Ik was 12wk
zwanger in ik had al een echo gehad met 6wk en 8wd
alles prima zei de gyn en dan blijkt 4wk later dan het
vruchtje al 4wk niet meer leefde.Ik ben 2dgn daarna
gecurriteerd,want ik begon ook al te vloeien.Ik heb van
daag mijn 2de miskraam gehad alleen nu iets eerder
6.5wk,maar het blijft hard.Ik wens jullie heel veel sterkte
toe mee het verwerken van dit verlies.

Groetjes anita
 
Hoi hoi,
een herkenbaar verhaal, mij is 3 weken hetzelfde overkomen!
Ik had bij 10 weken mijn eerste echo, wilde niet tot 12 wkn wachten omdat ik in juni een MK heb gehad welke bij 8 wkn vanzelf opgang gekomen is. Nu bij 10 weken bleek het vruchtje na 4 of 5 wkn al gestopt te zijn met groeien. Ik liep dus al ruim 5 wkn met niets rond. Ik heb er toen eigenlijk meteen voor gekozen om gecurreteerd te worden. Als het na 5 wkn nog niet vanzelf komt had ik er weinig vertrouwen in dat het nog vanzelf zou komen. Voor de curretage heb ik een gesprek met een gyn gehad die alles nog een keer doorgenomen heeft EN nog een echo heeft gedaan, ik kon er zelfs nog een foto van krijgen, maar daar had ik weinig behoefte aan.
Meid, als jij je er niet goed bij voelt dat je met eigenlijk niets rond loopt terwijl je je nog zwanger voelt, kies dan voor een curretage! Ik was zo opgelucht toen het eenmaal weg was, ik kon tenminste weer vooruit kijken! De curretage gebeurde bij mij onder narcoze en is heb er weinig last van gehad. Nu gaat alles weer prima met mij, we zijn zachies aan weer vooruit aan het kijken en we zien wel wat er van komt.
Sterkte met dit verlies en als je wat kwijt wilt, gewoon een berichtje plaatsen he!
Liefs,
Sandra
 
Hoi
je vraagt je af of het kindje nog leeft... nou ik denk het niet, dat zien ze op zo'n echo echt wel. Bij mij kwamen ze bij 15 wkn erachter dat in wk 9 het kindje al overleden was (dat was nov. 2005). Je ziet dan ook echt niet op de echo, wat je ziet als het een gezond kindje is. Dat je het voelt bewegen... waarschijnlijk is dat iets psychisch, je verstand wil er gewoon niet aan. Heb dat ook gehad. Als je zelfs een zwangerschapstest doet zul je zien dat deze nog gewoon aangeeft dat je zwanger bent, das trouwens niet psychich maar het lichaam kan wel zo reageren.   Het kan nl zijn dat het lichaam nog gewoon HCG produceert. Curreteren is gewoon prettig, omdat je dan niet steeds in onzekerheid zit te wachten van 'o jee, wanneer gaat het nu gebeuren dat mijn lichaam het afstoot"  . Bij mij kwam ook  er nog eens bij dat het om een partiele mola zwangerschap ging (ontdekten ze na de currettage) met als gevolg dat ik zeker een half jaar niet zwanger mocht worden.
 Dit was mijn 2e miskraam, de eerste ging spontaan. Over het algemeen ga ik erg nuchter met mijn miskramen om, het heeft zo moeten zijn, de vruchtjes waren niet in orde. Dat ik een half jaar niet zwanger mocht worden, oké kon ik geen probleem van maken. Je moet nl goed voor je eigen lichaam zorgen en ik heb ook al een klein jochie lopen. dus geen onnodige risico's.
 Maar wat je wel bijblijft, is het gevoel dat je lichaam je heeft verraden. Ben nu op nieuw zwanger, heb het gezien op de echo, heb het hartje gehoord, maar toch blijft er wantrouwen.

sterkte in ieder geval en een curretage is echt niet erg vervelend (en ze curretteren echt alleen als ze zekere weten dat het kindje niet meer leeft!)
groet
 

Hoi,

dit verhaal klinkt mij echt zo bekend in de oren.
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt.
Ik had het hartje bij 6 weken horen kloppen. Toen bij de 10 weken was er niks meer te zien op de echo echt niets, terwijl ik geen bloedverlies had gehad helemaal niks. De volgende dag kwam ik in het ziekenhuis want de vk wou dat ik het gelijk ging weghalen dat was wel erg makkelijk gezegd. Kom ik daar de volgende dag in het ziekenhuis zie je gewoon echt een heel kindje zitten met alles er op en er aan. Zo onwerkelijk! Terwijl ik de avond ervoor niks meer kon zien!
De Gynecoloog begreep mijn ongeloof heel goed. We hebben nog een week gewacht en toen heb ik het weg laten halen, wou er niet voor kiezen om het spontaan te laten komen.
Nu ben ik 6 weken zwanger en de angst dat me dit weer gaat gebeuren is erg groot.
Heel veel sterkte!!
Weet precies wat je doormaakt.
 
Hallo meiden

Ik ben vandaag bij de geneacaloog geweest. Ik heb weer een inwendige echo gehad. Nu heb ik geen twijfels meer. Het hartje echt  klopt niet!!!
Ik heb aanstaande donderdag een afspraak om het te laten verwijderen. Ik hoop dat alles dan goed gaat.
Ik heb intussen mijn verlies laten bezinken en kijk vooruit. Eigenlijk kan ik bijna niet tot donderdag wachten zodat ze hem verwijderen, want dan pas kan ik dit boek afsluiten en verder gaan...(het wachten is best wel zwaar)!!!
Maar ik wil alle meiden erg bedanken voor jullie reacties en wil jullie allen veel sterkte toewensen!

Dikke kus Mofa
 
Hoi Mofa,

Heel veel succes donderdag!!
Ik heb ik april een mk gehad met 10 weken en heb het ook weg laten halen. Het is mij ook allemaal heel erg meegevallen. Achteraf nog even een psychisch dipje gehad van 2 dagen, was denk om het echt af te sluiten allemaal en daarna was het echt weer blik vooruit en verder gaan met je leven.

Mijn gyn vertelde wel (misschien wel als troost maar toch) dat als je eenmaal een keer zwanger bent geweest je lichaam eraan heeft geroken en je vaak ziet dat vrouwen dan sneller weer zwanger raken. Sneller dan bij mij kon bijna niet. De eerste kuur gelijk weer zwanger!!!! Nu inmiddels al weer 24 weken!!!

Heel veel sterkte aankomende tijd en doe het allemaal op jou manier. Als je snel weer van alles wilt doen, vooral doen en zoniet dan niet!!!!

Groet,
Tamara
 
Terug
Bovenaan