<p> Goedemorgen allemaal! Sinds bijna 2 jaar heb ik een relatie met de leukste/liefste ook wel ik heb echt “De” prins gevonden 
Nu is onze relatie voor sommige mensen waaronder mijn ouders en oudste dochter al iets wat absoluut niet kan door het leeftijdsverschil (hij is 18 jaar jonger !) en ze zijn dus ook al bijna 9 maanden bezig om ons uit elkaar te krijgen. Van de enorm close band die ik met mijn b ouders had is zo goed als niets over omdat ik hun teleur stel een verdriet doe. Ik begrijp het sowieso niet want het enige wat je toch wilt als ouder, dat je kind gelukkig is??Bij zijn kant van de familie ben ik zo welkom en hebben ze het allemaal geaccepteerd, zij zien hoe gelukkig we echt zijn. Mijn vriend heeft geen kinderen en wel een wens, maar hij heeft erbij gezegd als ik geen kinderen zou overwegen of het niet mocht lukken hij nog steeds zielsveel van mij en mijn kinderen houdt Nu waren we in april zover dat we de knoop door hebben gehakt en we het een jaar gaan proberen om zwanger te worden. Spiraal eruit en nu 2 maanden later had ik op vaderdag en positieve tekst in handen ? hoe dankbaar mag je dan zijn als je 43 bent Maarja gelijk een mega probleem erbij.. Hoe ga ik dit nieuws brengen aan mijn ouders en mijn werkgever ??? ben je 43 jaar denk je eindelijk echt te kunnen genieten van een zwangerschap met een vriend die nu al zo lief is (de vader van mijn kids was een narcist en een egoïst dus deed alles zelf ?) heb je nog veel stress….. Hellup ???? C. </p>
Nu is onze relatie voor sommige mensen waaronder mijn ouders en oudste dochter al iets wat absoluut niet kan door het leeftijdsverschil (hij is 18 jaar jonger !) en ze zijn dus ook al bijna 9 maanden bezig om ons uit elkaar te krijgen. Van de enorm close band die ik met mijn b ouders had is zo goed als niets over omdat ik hun teleur stel een verdriet doe. Ik begrijp het sowieso niet want het enige wat je toch wilt als ouder, dat je kind gelukkig is??Bij zijn kant van de familie ben ik zo welkom en hebben ze het allemaal geaccepteerd, zij zien hoe gelukkig we echt zijn. Mijn vriend heeft geen kinderen en wel een wens, maar hij heeft erbij gezegd als ik geen kinderen zou overwegen of het niet mocht lukken hij nog steeds zielsveel van mij en mijn kinderen houdt Nu waren we in april zover dat we de knoop door hebben gehakt en we het een jaar gaan proberen om zwanger te worden. Spiraal eruit en nu 2 maanden later had ik op vaderdag en positieve tekst in handen ? hoe dankbaar mag je dan zijn als je 43 bent Maarja gelijk een mega probleem erbij.. Hoe ga ik dit nieuws brengen aan mijn ouders en mijn werkgever ??? ben je 43 jaar denk je eindelijk echt te kunnen genieten van een zwangerschap met een vriend die nu al zo lief is (de vader van mijn kids was een narcist en een egoïst dus deed alles zelf ?) heb je nog veel stress….. Hellup ???? C. </p>