A
Anoniem
Guest
nou de kogel is door de kerk.....
Na weken lang touwtrekken en gezeur op mijn werk is het zover. Vandaag heb ik de telefoon gepakt om mijn beklag te doen bij de vk....
Ik heb een totaal begriploze baas / collega's en dit terwijl de meeste allemaal zwanger zijn geweest.
Vanaf het begin dan maar:
Een paar weken geleden heb ik gevraagd of ik kon stoppen met het draaien van overuren, ivm de vakantie draaide ik weken van 40 uur. Ik heb een staant beroep dus dat viel erg zwaar. Normaal werk ik 25 uur. Hierop werd niet al te posaitief gereageerd. Maar uiteindelijk heb ik het kunnen terugbrengen tot 30 uur per week.
1.5 week geleden begonnen mijn heupen en benen steeds meer te vervelen. Gewoon een zeurderig gevoel. Ik heb aangegeven echt nog maar 25 uur te willen werken omdat ik klachten ging krijgen. Weer een dag of 2 ruzie met de baas en een hoop scheve gezichten ben ik vorige week weerk 25 uur gaan werken.
Helaas tevergeefs.... ik mocht dus minder uren maken maar er werd wel geacht dat ik hetzelfde werk deed... maar dan dus sneller. Na drie dagen kwam ik huilend thuis. Manlief over de rooie.... Maar ik ben nogal eigenwijs, dus lekker op de bank met de beentjes omhoog. En de volgende dag gewoon weer werken. Nogmaals gevraagd om zittend werk indien mogenlijk omdat het zeuren van depijn intussen over was gegaan in echte pijn..... Zittend werk was niet mogenlijk. Ik moest het maar wat rustiger aan doen. ( en vervolgens wel op hetmatje moeten komen omdat het werk niet klaart is)
Vandaag was ik het dus echt beu. Na een flinke ruzie met manlief, omdat deze het echt van de geklke vond dat ik nog steeds zoveel werkte. Heb ik verloskundige gebeld. En kreeg even de wind van voren....... Ik moet per direct 50% van mijn uren gaan werken, geeft mijn baas geen medewerking dan moet ik voor 100% de ziektewet in.... Nou hier schrok ik wel even van... Volgens de vk was mijn baas totaal van de pot gerukt en moet hij maar meer rescpect opbrengen. Is ie het er niet mee eens kan ie haar bellen, zou ze het wel even uit de doeken doen. Pijn is een noodkreet van je lijf, zei ze en daar MOET je naar luisteren.... Verder kreeg ik ook nog op mijn kop omdat ik dat dus niet gedaan heb. En moest ook even snel langs komen. Wat denk je bloeddruk ook nog te hoog van de stress........
Nu morgen mijn baas vertellen.... vind het wel een beetje eng......
Zo wat een verhaal...... Lucht wel even op......
Dus voor iedereen DENK AAN JEZELF MEIDEN!!!!!!!!!!!!!!!
liefs gridje
Na weken lang touwtrekken en gezeur op mijn werk is het zover. Vandaag heb ik de telefoon gepakt om mijn beklag te doen bij de vk....
Ik heb een totaal begriploze baas / collega's en dit terwijl de meeste allemaal zwanger zijn geweest.
Vanaf het begin dan maar:
Een paar weken geleden heb ik gevraagd of ik kon stoppen met het draaien van overuren, ivm de vakantie draaide ik weken van 40 uur. Ik heb een staant beroep dus dat viel erg zwaar. Normaal werk ik 25 uur. Hierop werd niet al te posaitief gereageerd. Maar uiteindelijk heb ik het kunnen terugbrengen tot 30 uur per week.
1.5 week geleden begonnen mijn heupen en benen steeds meer te vervelen. Gewoon een zeurderig gevoel. Ik heb aangegeven echt nog maar 25 uur te willen werken omdat ik klachten ging krijgen. Weer een dag of 2 ruzie met de baas en een hoop scheve gezichten ben ik vorige week weerk 25 uur gaan werken.
Helaas tevergeefs.... ik mocht dus minder uren maken maar er werd wel geacht dat ik hetzelfde werk deed... maar dan dus sneller. Na drie dagen kwam ik huilend thuis. Manlief over de rooie.... Maar ik ben nogal eigenwijs, dus lekker op de bank met de beentjes omhoog. En de volgende dag gewoon weer werken. Nogmaals gevraagd om zittend werk indien mogenlijk omdat het zeuren van depijn intussen over was gegaan in echte pijn..... Zittend werk was niet mogenlijk. Ik moest het maar wat rustiger aan doen. ( en vervolgens wel op hetmatje moeten komen omdat het werk niet klaart is)
Vandaag was ik het dus echt beu. Na een flinke ruzie met manlief, omdat deze het echt van de geklke vond dat ik nog steeds zoveel werkte. Heb ik verloskundige gebeld. En kreeg even de wind van voren....... Ik moet per direct 50% van mijn uren gaan werken, geeft mijn baas geen medewerking dan moet ik voor 100% de ziektewet in.... Nou hier schrok ik wel even van... Volgens de vk was mijn baas totaal van de pot gerukt en moet hij maar meer rescpect opbrengen. Is ie het er niet mee eens kan ie haar bellen, zou ze het wel even uit de doeken doen. Pijn is een noodkreet van je lijf, zei ze en daar MOET je naar luisteren.... Verder kreeg ik ook nog op mijn kop omdat ik dat dus niet gedaan heb. En moest ook even snel langs komen. Wat denk je bloeddruk ook nog te hoog van de stress........
Nu morgen mijn baas vertellen.... vind het wel een beetje eng......
Zo wat een verhaal...... Lucht wel even op......
Dus voor iedereen DENK AAN JEZELF MEIDEN!!!!!!!!!!!!!!!
liefs gridje