7 jaar leeftijdsverschil

<p>goedemiddag </p><p>ik was benieuwd naar andere mensen die een groot leeftijdsverschil hebben tussen de kinderen </p><p>ik ben stiefmoeder van 2 kinderen een van 7 en een van 5 we willen momenteel zelf een kleintje erbij nemen en ben benieuwd hoe t is gegaan bij andere </p><p>de oudste is namelijk heel dominant als zn zusje soms Zijn dingen niet wil doen heb die wel eens momenten dat die wilt slaan en weet zelf niet zogoed wat ik er mee aan moet en ben bang dat t ook zometheen bij de jongste gaat gebeuren </p><p>en ben ook heel benieuwd hoe t is als ouder zijnde hoe jullie ervaringen hier mee is </p>
 
De oudsten 11 en 10 en de jongste 1.. ? Heel leuk en gezellig!
Vaak vinden oudere kindjes het geweldig dat er nog een baby komt! 
 
Mijn kinderen zijn 7 jaar, 5 jaar en bijna 7 maanden. De oudste twee vinden het heel erg leuk. Zijn gek op hun zusje en andersom ook! Natuurlijk vraagt de zorg voor een baby veel aandacht en daar moesten ze in het begin wel aan wennen.
 
Ik kan me voorstellen dat je het spannend vindt! De kans is groot dat de reactie anders is dan op zijn zusje; zijn zusje zit qua leeftijd vrij dicht op hem, waardoor hij soms misschien wat jaloers is. Natuurlijk kan dat ook naar de baby; dienkrijgt straks meer aandacht, maar ik denk dat als hij daar goed bij betrokken wordt, dit best goed komt. Je kunt altijd tips vragen bij de opvoedpoli (of hoe die nu ook weer heten) wanneer je dan merkt dat het toch stroef gaat. 
 
Toevallig waren mijn stiefkindjes 8 en 5 toen ze te horen kregen dat er een kindje bij kwam. Broer en zus maken continu ruzie met elkaar (nog steeds).. slaan elkaar soms (krijgen ze wel straf voor hoor).. maar toen ze hoorde dat er een baby bij kwam waren ze geschrokken maar wel happy. 
De jongste had zo nu en dan wat moeite en die zei dan ook wel eens 'stomme baby' toen ik nog zwanger was. Ik liet het gaan en heb steun gehad aan de gedachte dat zij het ook spannend en vreemd mogen vinden dat er zo een verandering plaats gaat vinden. Vond ik namelijk zelf ook!
Nu ons meisje is geboren zijn ze echt grote broer en zus en willen ze vooral zorgen voor haar. Ze zien zichzelf als groot en willen haar vertroetelen en beschermen. Ook zijn ze super trots en willen ze haar aan iedereen laten zien.  De jongste is heeeel soms wel jaloers merk ik, maar ik gun mijn partner ook wel de tijd met de andere kindjes wanneer we met z'n alle thuis zijn.
 
We hebben de kinderen ook betrokken bij het uitzoeken van spulletjes zoals bijvoorbeeld de kinderwagen, even proefrit maken in Babypark enzo..  (we wisten natuurlijk wel zelf welke we zouden kopen maar dat wist zij niet haha!)
 
Hier twee kinderen van 16, 14 en n peuter van 2. Gaat echt geweldig! De 2 oudste zijn helemaal weg van de kleine man en andersom ook! 
 
Ik heb 2 dochters van 6 en 7 en een zoon van bijna 4 maanden. In het begin heb ik als regel gehad dat ze hem niet zelf mochten tillen. Wel af en toe met hem zitten. Ik was er altijd bij. Nu zien ze hem als levende pop. Mijn middelste is wel jaloers, dus die moet ik wel in de gaten houden. Ik heb gelukkig nog nooit gemerkt dat ze iets bij hem heeft gedaan. Ze is ook wel super trots op hem en ook echt dol op hem. 
Zolang je ze in het begin overal bij betrekt, niet buitensluiten en ze een “belangrijke” rol te geven raken ze meer betrokken en voelen ze zich ook verantwoordelijk. Bij mij heeft dat in ieder geval wel geholpen. 
 
Bij ons gaat het moeizamer, maar, wij hebben 2 kleintjes en een ouder kind. Ik heb geen ervaring met een samengesteld gezin.
Onze oudste heeft vaak aangegeven dat hij het  jammer vond dat we zo weinig tijd hebben (gehad) voor hem. Hij miste vooral 1 op 1 contact met ons, wat wij ook erg misten met hem. Ook onze eetmomenten vond hij het heel vervelend om er tussen te komen omdat z'n broertje en zusje er vaak doorheen praatten. En na een paar keer met z'n allen een uitdtapje gemaakt te hebben wil hij nu niet meer mee. We plannen nu vaker 1op1 uitjes met hem, hij is ook aan het puberen dus daar houden we rekening mee.
Hier is het contact met broertje/zusje verder wel heel fijn hoor maar merk ook dat er irritaties voorkomen. Helaas heeft onze middelste veel in het zkh gelegen toen hij net geboren was dus voor ons allen was het begin niet gegaan zoals het hoort. Onze middelste heeft een lager immuunsysteem en wordt heel snel ziek. Dus we moesten altijd heel voorzichtig zijn want hij is vaak doodziek geweest.. Het is heel lastig om die band dan goed te krijgen tussen hen omdat er dus vanaf het begin te weinig contact is geweest tussen hun. Ik merk wel dat onze oudste een hechtere band met z'n zusje heeft, die is gewoon op natuurlijke wijze geboren en is verder gezond. Doet me soms trouwens wel zeer, maar ik hoop dat dat verandert in de toekomst.
Je kunt ze met klusjes te geven mee laten helpen, ik zou dit 1 op 1 doen, natuurlijk wel eerst een paar keer mee laten kijken.. bijv in het badje, afdrogen.. dit soort dingen regelmatig doen zorgt voor een goede band tussen hen, daar heb je later profijt en plezier van. 
 
Terug
Bovenaan