Lieve mama's & papa's,
Wij hebben een supervrolijk meisje van bijna 9 maanden oud! Ze lacht eigenlijk de hele dag en huilt zo goed als nooit. Tot voor kort had zij overdag altijd korte dutjes van zo'n 45 minuten en sliep zij over het algemeen 's nachts al door vanaf dat zij twee weken oud was. Uitgezonderd de momenten van doorkomende tandjes, sprongetjes en ziek zijn. We beseffen dan ook zeker dat dit een enorme luxe is!
Nu is het de laatste drie weken elke avond een strijd om haar in haar eigen bedje te laten slapen. Nadat ze eerst in slaap is gevallen wordt ze al vrij snel huilend wakker en is dan in haar bedje ontroostbaar. Ook als we haar eruit halen, even knuffelen en weer terugleggen lijkt het echt pure paniek.
Ze is dan echt heel erg moe maar kan niet meer zelfstandig in slaap vallen. Als ik haar aan de borst heb slaapt ze weer direct, alleen wegleggen gaat niet. Ook niet na een half uur als ze al in een diepere slaap is. Ze schrikt direct wakker en begint dan hard te huilen, haast krijsen.
We willen wel dat zij zo goed mogelijk haar rust krijgt dus de afgelopen nachten heeft ze bij ons geslapen. Dan is ze een stuk rustiger maar de onrust is niet geheel weg. We hebben zowel overdag als 's avonds een bedritueel.
Zoals alles zal dit een fase zijn maar ik ben benieuwd of jullie hier soortgelijke ervaringen mee hebben of tips?
Liefs
Wij hebben een supervrolijk meisje van bijna 9 maanden oud! Ze lacht eigenlijk de hele dag en huilt zo goed als nooit. Tot voor kort had zij overdag altijd korte dutjes van zo'n 45 minuten en sliep zij over het algemeen 's nachts al door vanaf dat zij twee weken oud was. Uitgezonderd de momenten van doorkomende tandjes, sprongetjes en ziek zijn. We beseffen dan ook zeker dat dit een enorme luxe is!
Nu is het de laatste drie weken elke avond een strijd om haar in haar eigen bedje te laten slapen. Nadat ze eerst in slaap is gevallen wordt ze al vrij snel huilend wakker en is dan in haar bedje ontroostbaar. Ook als we haar eruit halen, even knuffelen en weer terugleggen lijkt het echt pure paniek.
Ze is dan echt heel erg moe maar kan niet meer zelfstandig in slaap vallen. Als ik haar aan de borst heb slaapt ze weer direct, alleen wegleggen gaat niet. Ook niet na een half uur als ze al in een diepere slaap is. Ze schrikt direct wakker en begint dan hard te huilen, haast krijsen.
We willen wel dat zij zo goed mogelijk haar rust krijgt dus de afgelopen nachten heeft ze bij ons geslapen. Dan is ze een stuk rustiger maar de onrust is niet geheel weg. We hebben zowel overdag als 's avonds een bedritueel.
Zoals alles zal dit een fase zijn maar ik ben benieuwd of jullie hier soortgelijke ervaringen mee hebben of tips?
Liefs