9 weken zwanger en vader overleden

[Naatjuhh]

<p>Hoi meiden,</p><p>Ik ben vandaag 9 weken en 5 dagen zwanger en kreeg gisteren te horen dat mijn vader is overleden. Hoewel hij al heel lang ziek was (copd) kwam het toch onverwacht en heb ik het er heel moeilijk mee. Mijn vader heeft ons alleen opgevoed en ik voel me nu echt alleen.</p><p>Ik moest gisteren langs de verloskundige omdat mijn bloeddruk te hoog was vorige week. Ik besloot de afspraak wel te laten staan en ik kwam daar best wel overstuur. Bloeddruk was natuurlijk hoog. Dus ik word doorgestuurd naar de gyn. Maar ze bood ons ook een echo aan omdat we anders pas volgende week er 1 hadden.</p><p>Ik snap dat ik daar blij mee zou moeten zijn en me zou moeten verheugen op het zien van de kleine. Maar zo voelt het nu dus niet. Ik ben heel verdrietig en bang. Ik probeer me rustig te houden maar dat is echt heel moeilijk nu. </p>

 

[Jippiee]

Lieve Naatjuhh,
Als eerst gecondoleerd. Wat een verschrikkelijk nieuws!
Ik zelf ben mijn broer verloren toen ik 7 weken zwanger was. Totaal onverwachts. Met mijn zwangerschap kon ik ook lange tijd niet zo blij zijn omdat het verdriet alles overschaduwde. Ik ben nu 34 weken zwanger en verheug me erg op de komst van de kleine. We gaan ons zoontje vernoemen naar mijn broer en ook op het geboortekaartje zal een kleine link met hem staan. Sinds we die beslissing hebben genomen geeft me dat heel veel rust. Het voelt heel goed om dit zo te doen.
Verder ben ik door de verloskundige doorverwezen naar een psycoloog in dezelfde praktijk om te praten over mijn gevoel en hoe ik nu het beste kon omgaan met de achtbaan waarin ik zit. Ik vond dit heel prettig en het heeft me doen inzien dat ik naast het verdriet, ook blij mag zijn met mijn zwangerschap en er ook van mag genieten.

Ik hoop dat het je een beetje helpt. Ik wens je heel veel sterkte toe. Veel liefs

 

[Jippiee]

Lieve Naatjuhh,
Als eerst gecondoleerd. Wat een verschrikkelijk nieuws!
Ik zelf ben mijn broer verloren toen ik 7 weken zwanger was. Totaal onverwachts. Met mijn zwangerschap kon ik ook lange tijd niet zo blij zijn omdat het verdriet alles overschaduwde. Ik ben nu 34 weken zwanger en verheug me erg op de komst van de kleine. We gaan ons zoontje vernoemen naar mijn broer en ook op het geboortekaartje zal een kleine link met hem staan. Sinds we die beslissing hebben genomen geeft me dat heel veel rust. Het voelt heel goed om dit zo te doen.
Verder ben ik door de verloskundige doorverwezen naar een psycoloog in dezelfde praktijk om te praten over mijn gevoel en hoe ik nu het beste kon omgaan met de achtbaan waarin ik zit. Ik vond dit heel prettig en het heeft me doen inzien dat ik naast het verdriet, ook blij mag zijn met mijn zwangerschap en er ook van mag genieten
Ik hoop dat het je een beetje helpt. Ik wens je heel veel sterkte toe. Veel liefs