AAARRGGHHH! Wat een drama soms.

[Anoniem]

Hebben jullie dat ook dat jullie kindjes soms zo'n drama van het eten maken. Vanmorgen zat hier overal fruit, behalve in de buik van Bas. Hij laat het of uit zijn mond lopen of hij pakt het hapje er gewoon uit. Dan nog een keer flink niezen tussendoor en dan zit werkelijk alles onder.
Het lastige is dat ik dan gefrustreerd raak. Alsof het dan beter gaat.......

Het lijkt soms wel of hij gewoon te druk is om te eten. Hij beweegt zich aan één stuk door. Het zweet staat me soms op de rug als ik hem zit te voeren. En niets lijkt te helpen. Een eigen lepeltje als afleiding vindt hij leuk, maar we schieten er niets mee op.

Ik krijg ook niet de indruk dat hij het eten echt lekker vindt. Vers, potjes ik heb van alles geprobeerd. Alleen de boterham gaat er goed in (alhoewel ook dat de laatste dagen minder gaat).

Hij krijgt nog vier flessen (als we hem er drie geven komt hij het 's nachts voor de vierde), en hij groeit goed, dus hij zal wel genoeg binnen krijgen, maar wat zou het heerlijk zijn als hij gewoon zijn mond open deed om te eten.....

Groetjes van een lichtelijk gefrustreerde Karin

 

[Anoniem]

Hoi Karin,

wat vervelend zeg. Ik zie het helemaal voor me, een hapje even uit de mond halen om het uitgebreid te bestuderen. Ik heb het met Stijn ook regelmatig dat ik banaan op mijn bril heb zitten omdat meneer met een volle mond nieste. Of ik kom sávonds wat tegen in mijn t-shirt. Ook erg lekker.

Heb je al eens geprobeerd om hem gewoon stukjes eten te geven. Die hij dan zelf kan pakken en bekijken en fijnknijpen en in zijn mond stoppen? misschien vind hij dat lekkerder.

Anderss heb ik helaas geen tip. Ja, doe een regenjas aan.

Groetjes van Marloes

 

[Anoniem]

Hihi Marloes, misschien moeten we een soort ruitenwissersysteem voor brillenglazen gaan ontwikkelen. Gat in de markt!

Trouwens ik denk dat je me toch de beste tip hebt gegeven in dit geval: HUMOR!
Mijn man zei al, dan geef je hem toch eten in de douchecel. Kon ik toen niet om lachen, maar ik zie er nu ook wel de humor van in.

Groetjes, Karin

 

[Anoniem]

Haha!!

Ik herken je verhaal erg goed!!
Dylano is ook altijd erg wild, en weet niet waar hij het eerst naar moet kijken.
De TV bijv. zet ik soms al uit, want daar is hij zo op gefixeerd dat er geen land mee te bezeilen is.
Ook hij heb mij al een paar x ondergeniest hoor, daar moet ik dan nog wel om lachen.
Maar dat hij met zijn eten speelt (vooral pasta) vind ik niet zo fijn

Groetjes Debby.