hoi anne ik heb precies hetzelfde meegemaakt als jij.ik was ook zwanger van ons 4e kindje maar helaas is het met 18 weken geboren.alles staat op z'n kop.het ene moment ben ik helemaal stuk en het andere moment denk ik kom op.maarik kan het gewoon niet.ik dacht ook dat ik de enige was die dit was overkomen maar als ik dan jou stukjes lees troost me dat weer dat er meer lotgenoten zijn.25 maart is ons zoontje geboren wij hebben hem meegenomen naar huis wat hebben jullie met hielke gedaan?ik weet niet of ik nog een volgende zwangerschap aandurf,ik weet ook niet of ik dat emotioneel aankan.over 5 weken hebben we een gesprek met de gynecoloog hopelijk kan hij ons advies geven.gelukkig hebben we 3 gezonde kids waardoor ik wel door moet.ik ga ze volgende week weer zelf naar school brengen maar ik ben wel bang voor de reacties en hoe ik daar op reageer,het doet gewoon zo'n pijn dit verlies en de hele wereld gaat maar door behalve bij mij.anne ik wens je heel veel sterkte.miranda
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
aan anne
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hoi Miranda,
Wat suoertriest dat jullie je kindje ook kwijt zijn. Ook al is dit je vierde en heb je iets om voor door te gaan, het doet zo'n pijn he? ik herken jouw wisselende emoties inderdaad, dan weer helemaal kapot, en dan vol goede moed.
Wij hebben Hielke begraven, op een kinderhofje waar allemaal zulke kindjes liggen. voor ons fijn om een plekje te hebben, we zijn al een paar keer terug geweest, ook met de kinderen. Het geeft zoveel steun, vind ik. Ik twijfel op zich ook wel over een volgende zwangershap. wetende dat ik 9 maanden doodsangsten uit zal staan. Maar het idee om onze babyperiode zo verdrietig af te moeten sluiten vind ik ook niet prettig. Wij hebben het advies gekregen om eerst een poosje af te wachten, om dit grote verlies een plekje te kunnen geven. Dan kun je ook meer genieten van een vijfde zwangerschap.
Ik vond het ook moeilijk om de kinderen voor het eesrt weer naar school te brengen. Ik heb ook regelmatig staan huilen bij het hek of onderweg van of naar school.
ik merk nu na 3 weken dat de ouders toch wat minder reageren, en me zelfs een beetje ontwijken. Maar dat komt misschien ook wel door onze terghoudende houding in het begin, en ik vind het niet zo erg om even helemaal alleen te staan. Hoef ik er ook niet over te praten met toch relatief vreemden.
Ik hoop voor jullie dat jullie wereld, die nu even stilstaat, ook weer een keertje verder gaat draaien. dit kindje kun je nooit vergeten, maar men zegt dat de ergste pijn er van af gaat. Wij zijn ook nog niet zover, maar door boeken te lezen en op internet (www.lieveengeltjes.nl) merk ik dat bij mensen die hetzelfde hebben meegemaakt.
Ik wens je heel veel sterkte toe de komende tijd. Als je wilt mailen zonder dit forum moet je het maar laten weten, wie weet kunnen we elkaar wat steun bieden?
Groetjes van Anne
Wat suoertriest dat jullie je kindje ook kwijt zijn. Ook al is dit je vierde en heb je iets om voor door te gaan, het doet zo'n pijn he? ik herken jouw wisselende emoties inderdaad, dan weer helemaal kapot, en dan vol goede moed.
Wij hebben Hielke begraven, op een kinderhofje waar allemaal zulke kindjes liggen. voor ons fijn om een plekje te hebben, we zijn al een paar keer terug geweest, ook met de kinderen. Het geeft zoveel steun, vind ik. Ik twijfel op zich ook wel over een volgende zwangershap. wetende dat ik 9 maanden doodsangsten uit zal staan. Maar het idee om onze babyperiode zo verdrietig af te moeten sluiten vind ik ook niet prettig. Wij hebben het advies gekregen om eerst een poosje af te wachten, om dit grote verlies een plekje te kunnen geven. Dan kun je ook meer genieten van een vijfde zwangerschap.
Ik vond het ook moeilijk om de kinderen voor het eesrt weer naar school te brengen. Ik heb ook regelmatig staan huilen bij het hek of onderweg van of naar school.
ik merk nu na 3 weken dat de ouders toch wat minder reageren, en me zelfs een beetje ontwijken. Maar dat komt misschien ook wel door onze terghoudende houding in het begin, en ik vind het niet zo erg om even helemaal alleen te staan. Hoef ik er ook niet over te praten met toch relatief vreemden.
Ik hoop voor jullie dat jullie wereld, die nu even stilstaat, ook weer een keertje verder gaat draaien. dit kindje kun je nooit vergeten, maar men zegt dat de ergste pijn er van af gaat. Wij zijn ook nog niet zover, maar door boeken te lezen en op internet (www.lieveengeltjes.nl) merk ik dat bij mensen die hetzelfde hebben meegemaakt.
Ik wens je heel veel sterkte toe de komende tijd. Als je wilt mailen zonder dit forum moet je het maar laten weten, wie weet kunnen we elkaar wat steun bieden?
Groetjes van Anne
bedankt voor je berichtje,doet me goed.ook ik ben op zoek gegaan naar boeken en die ben ik nu heftig aan het doorspitten.vandaag de kids voor het eerst weer naar school gebracht,huilen natuurlijk.dacht ik een morgen voor mezelf te hebben kreeg ik weer visite,ik ben zo zat van alles he.ik huil alleen maar al die aandacht van mensen die langskomen.het is allemaal heel goed en lief bedoelt maar ik wil ook weer eens normaal zijn.kon ik maar een knop omzetten en verder gaan.dat is wat ik wil maar iedereen om mij heen zegt''je moet eerst door dit verdriet heen,daarna kun je verder''maar ik wil me niet zo kloten voelen.ik ben eigenlijk in gevecht met mezelf.heb jij dat ook?of kun jij je wel helemaal overgeven aan je verdriet?ik ben ook op de site lieve engeltjes geweest maar ik kon niet datgene vinden wat ik zocht namelijk ouders die ook zoiets mee hebben gemaakt,zal het nog eens proberen.ik zou het leuk vinden om met jou te mailen,ervaringen uitwisselen enz.sterkte,miranda
zoek eens naar het boek: met lege handen van hettie cuisinier.
ik heb er veel aan gehad na de vroeggeboorte (24 weken) en overlijden van mijn zoontje
ik heb er veel aan gehad na de vroeggeboorte (24 weken) en overlijden van mijn zoontje
Hoi Miranda,
Bij lieveengeltjes kun je je aanmelden voor een mailinglist, en dan kom je op een lijst met ouders die hetzelfde hebben meegemaakt. ik zelf had me aangemeld, en dan kan je 4 weken meelezen zonder dat je er bij hoeft, zeg maar. Maar ik vind het denk ik niets, ik denk dat ik het wat vaag vind. Misschien kunnen wij gewoon mailen, onze situatie lijkt erg op elkaar.
Ik merk inderdaad ook dat ik vaak het gevoel heb dat ik me niet zo rot wil voelen. Maar al lezende merk ik dat het inderdaad wel zo is dat je er door moet, anders krijg je later problemen.
Ik ben heel wisselvallig, overdag kan ik heel sterk zijn en ben ik vaak weer de oude anne, maar vooral in de avond als de dire bengeltjes in bed liggen dan komt het verdriet in volle hevigheid naar boven.mijn mailadres is familiegodeke@hetnet.nl, als je wilt kunnen we daar verder gaan met mailen.
Sterkte,
Anne
Bij lieveengeltjes kun je je aanmelden voor een mailinglist, en dan kom je op een lijst met ouders die hetzelfde hebben meegemaakt. ik zelf had me aangemeld, en dan kan je 4 weken meelezen zonder dat je er bij hoeft, zeg maar. Maar ik vind het denk ik niets, ik denk dat ik het wat vaag vind. Misschien kunnen wij gewoon mailen, onze situatie lijkt erg op elkaar.
Ik merk inderdaad ook dat ik vaak het gevoel heb dat ik me niet zo rot wil voelen. Maar al lezende merk ik dat het inderdaad wel zo is dat je er door moet, anders krijg je later problemen.
Ik ben heel wisselvallig, overdag kan ik heel sterk zijn en ben ik vaak weer de oude anne, maar vooral in de avond als de dire bengeltjes in bed liggen dan komt het verdriet in volle hevigheid naar boven.mijn mailadres is familiegodeke@hetnet.nl, als je wilt kunnen we daar verder gaan met mailen.
Sterkte,
Anne