Dit moet ik gewoon even van mij afschrijven en ik ben benieuwd of meer vrouwen hiermee te maken hebben.
Momenteel ben ik 32+4 weken zwanger van ons 2e dochtertje. Ons 1ste dochtertje is inmiddels 2,5 jaar oud. Nu zit ik al een tijdje in een ziektewet op advies van de verloskundige, de hele dag zitten is voor mij gewoon niet meer te doen en de werkdruk werkt ook niet mee. Ik werk nog wel 3 dagen van 07:30 tot 13:00 uur. Afgelopen woensdag ben ik naar de arboarts gegaan aangezien dit moet omdat ik me deels ziek heb gemeld. Bij hem heb ik aangegeven dat ik rond 12 uur mij geen houding meer kan geven op mijn werk. Ik zit niet meer lekker op mijn stoel en mijn rug doet pijn, zodra ik opsta moet ik eerst even blijven staan, de druk daar beneden is heel erg hoog en heb vaak dan ook de rest van de dag een harde buik. Nu heeft de arboarts eigenlijk gezegd dat mijn werkgever blij moet zijn dat ik nog deels werk en zijn advies is ook om 12:00 uur gewoon te stoppen.
Ik moet nog 2 weken werken voordat mijn verlof in gaat. Nu beginnen er 3 nieuwe collega’s waardoor ik mijn werkplek moet opgeven. Mijn spullen heb ik in een doos gedaan op verzoek en de bedoeling is dus dat ik de laatste 2 weken een van de nieuwe collega’s ga inwerken. Het geeft mij een beetje het gevoel dat ik opzij geschoven wordt en dat ze voor mij maar nog even wat te doen moesten vinden. Iemand 6 dagen een halve dag alleen uitleg geven zie ik niet echt zitten. Ik moet nu mijn dag beginnen in de kantine aangezien ikzelf geen werkplek meer heb!?
Dit allemaal heb in besproken met mijn werkgever. Ze wuifde eigenlijk het advies van de arboarts weg omdat het te druk is. Ze gaat ervan uit dat ik gewoon de laatste 2 weken nog tot 13:00 uur werk. (Tussen 12:00 en 13:00 uur hebben wij in principe pauze) dus ik vroeg aan haar wat ik in dat uurtje dan kon doen als mijn nieuwe collega met pauze gaat. Ik kon dan even het wagenpark doen. Dit is nog geen kwartier werk! Dus daarna moet ik drie kwartier op mijn stoel ronddraaien!? Overigens hou ik zelf rond 10:00 koffiepauze.
Ik vind het heel erg lastig en jammer dat ik de laatste 2 weken soort van aan de kant wordt geschoven. Het geeft mij echt een rot gevoel. Om nu helemaal de discussie aan te gaan met mij werkgever vind ik ook erg lastig omdat ik de hele tijd zo emotioneel ben, het zou mij ook een hoop stres bezorgen. Ik vind dat het nu juist de tijd is om gelukkig te zijn en mezelf kan storten op het nieuwe leventje in mijn buik wat straks ons leven in komt! Echt ontspannen ben ik hier allemaal niet door.
Heeft iemand iets soortgelijks meegemaakt tegen het begin van jullie verlof? En weten jullie hoe het zit met het negeren van het advies van de arboarts?
Momenteel ben ik 32+4 weken zwanger van ons 2e dochtertje. Ons 1ste dochtertje is inmiddels 2,5 jaar oud. Nu zit ik al een tijdje in een ziektewet op advies van de verloskundige, de hele dag zitten is voor mij gewoon niet meer te doen en de werkdruk werkt ook niet mee. Ik werk nog wel 3 dagen van 07:30 tot 13:00 uur. Afgelopen woensdag ben ik naar de arboarts gegaan aangezien dit moet omdat ik me deels ziek heb gemeld. Bij hem heb ik aangegeven dat ik rond 12 uur mij geen houding meer kan geven op mijn werk. Ik zit niet meer lekker op mijn stoel en mijn rug doet pijn, zodra ik opsta moet ik eerst even blijven staan, de druk daar beneden is heel erg hoog en heb vaak dan ook de rest van de dag een harde buik. Nu heeft de arboarts eigenlijk gezegd dat mijn werkgever blij moet zijn dat ik nog deels werk en zijn advies is ook om 12:00 uur gewoon te stoppen.
Ik moet nog 2 weken werken voordat mijn verlof in gaat. Nu beginnen er 3 nieuwe collega’s waardoor ik mijn werkplek moet opgeven. Mijn spullen heb ik in een doos gedaan op verzoek en de bedoeling is dus dat ik de laatste 2 weken een van de nieuwe collega’s ga inwerken. Het geeft mij een beetje het gevoel dat ik opzij geschoven wordt en dat ze voor mij maar nog even wat te doen moesten vinden. Iemand 6 dagen een halve dag alleen uitleg geven zie ik niet echt zitten. Ik moet nu mijn dag beginnen in de kantine aangezien ikzelf geen werkplek meer heb!?
Dit allemaal heb in besproken met mijn werkgever. Ze wuifde eigenlijk het advies van de arboarts weg omdat het te druk is. Ze gaat ervan uit dat ik gewoon de laatste 2 weken nog tot 13:00 uur werk. (Tussen 12:00 en 13:00 uur hebben wij in principe pauze) dus ik vroeg aan haar wat ik in dat uurtje dan kon doen als mijn nieuwe collega met pauze gaat. Ik kon dan even het wagenpark doen. Dit is nog geen kwartier werk! Dus daarna moet ik drie kwartier op mijn stoel ronddraaien!? Overigens hou ik zelf rond 10:00 koffiepauze.
Ik vind het heel erg lastig en jammer dat ik de laatste 2 weken soort van aan de kant wordt geschoven. Het geeft mij echt een rot gevoel. Om nu helemaal de discussie aan te gaan met mij werkgever vind ik ook erg lastig omdat ik de hele tijd zo emotioneel ben, het zou mij ook een hoop stres bezorgen. Ik vind dat het nu juist de tijd is om gelukkig te zijn en mezelf kan storten op het nieuwe leventje in mijn buik wat straks ons leven in komt! Echt ontspannen ben ik hier allemaal niet door.
Heeft iemand iets soortgelijks meegemaakt tegen het begin van jullie verlof? En weten jullie hoe het zit met het negeren van het advies van de arboarts?