Hoi,
Je vroeg naar mijn ervaringen in het ziekenhuis.
Ik vond de kamer helemaal niet klein. Bij de 1e moest ik eerst in een ander kamertje liggen, omdat er toen hier een babyboom was. En toen ik bijna volledige ontsluiting had ging ik naar de verloskamer.
Bij de tweede was het wat rustiger in het ziekenhuis, dus lag ik meteen op de verloskamer. Die vond ik echt wel groot! Wat ik wel een nadeel vond was dat er bij de tweede zoveel mensen rond m'n bed stonden: gyneacoloog, verloskundige, 2 verpleegsters, stagiaire, en een arts in opleiding. Toen kwam de narcotiseur er nog bij en die had ook nog een stagiaire bij zich! Wel een beetje teveel van het goede.
Ik moest wel de hele tijd op bed liggen. ten 1e omdat ik een ruggeprik kreeg. En ook omdat ik aan allerlei apparatuur lag: bloeddrukmeter, zo'n ding wat weeën registreerd en ze hadden plakkers op het hoofdje van m'n dochter geplakt om haar in de gaten te houden.
Die plakkers op haar hoofdje vond ik nog het meest irritant. Die arts in opleiding moest proberen om die erop te plakken. Toen dit niet lukte ging de verloskundige even voelen, daarna hij weer, toen nog een keer de verloskundige. Duurde me veel te lang en elke keer weer zo'n hand naar binnen!
Ik hoop dat de volgende keer wat minder mensen om m'n bed staan.
Ik ben wel blij dat ik nu meteen naar het ziekenhuis ga. Mijn man is er ook erg blij om, die was de laatste keer echt heel erg geschrokken na die erge bloeding. Ik was in een paar tellen anderhalve liter bloed kwijt. Het liep gewoon door het matras heen op de grond. Mijn man dacht echt dat ik dood zou bloeden. Zelf had ik het niet eens zo in de gaten.
Wat ik ook leuk vond was dat de ouders meteen een uur na de bevalling al mochten komen. Ik ben allebei de keren midden in de nacht bevallen en had niet verwacht dat ze meteen al mochten komen. Bij ons in het ziekenhuis hebben ze voor dit bezoek een hele mooie ontvangstkamer. Gewoon een gezellige huiskamer met een bankstel enzo. Daar werd ik gewoon met m'n bed in gereden. En we kregen daar meteen ook al koffie met beschuit met muisjes. Erg leuk!
Alleen bij de tweede waren de ouders eral en lag ik nog op de OK voor het verwijderen van die placenta. Vooral mijn moeder vond dat toen erg naar en spannend. Ze wilde gewoon zien dat alles goed met me was.
Ik hoop dat dit verhaal niet te warrig is, er komt weer zoveel naar boven als ik er over na denk. Als je nog meer vragen hebt dan hoor ik het wel.
Liefs Annemarie
Je vroeg naar mijn ervaringen in het ziekenhuis.
Ik vond de kamer helemaal niet klein. Bij de 1e moest ik eerst in een ander kamertje liggen, omdat er toen hier een babyboom was. En toen ik bijna volledige ontsluiting had ging ik naar de verloskamer.
Bij de tweede was het wat rustiger in het ziekenhuis, dus lag ik meteen op de verloskamer. Die vond ik echt wel groot! Wat ik wel een nadeel vond was dat er bij de tweede zoveel mensen rond m'n bed stonden: gyneacoloog, verloskundige, 2 verpleegsters, stagiaire, en een arts in opleiding. Toen kwam de narcotiseur er nog bij en die had ook nog een stagiaire bij zich! Wel een beetje teveel van het goede.
Ik moest wel de hele tijd op bed liggen. ten 1e omdat ik een ruggeprik kreeg. En ook omdat ik aan allerlei apparatuur lag: bloeddrukmeter, zo'n ding wat weeën registreerd en ze hadden plakkers op het hoofdje van m'n dochter geplakt om haar in de gaten te houden.
Die plakkers op haar hoofdje vond ik nog het meest irritant. Die arts in opleiding moest proberen om die erop te plakken. Toen dit niet lukte ging de verloskundige even voelen, daarna hij weer, toen nog een keer de verloskundige. Duurde me veel te lang en elke keer weer zo'n hand naar binnen!
Ik hoop dat de volgende keer wat minder mensen om m'n bed staan.
Ik ben wel blij dat ik nu meteen naar het ziekenhuis ga. Mijn man is er ook erg blij om, die was de laatste keer echt heel erg geschrokken na die erge bloeding. Ik was in een paar tellen anderhalve liter bloed kwijt. Het liep gewoon door het matras heen op de grond. Mijn man dacht echt dat ik dood zou bloeden. Zelf had ik het niet eens zo in de gaten.
Wat ik ook leuk vond was dat de ouders meteen een uur na de bevalling al mochten komen. Ik ben allebei de keren midden in de nacht bevallen en had niet verwacht dat ze meteen al mochten komen. Bij ons in het ziekenhuis hebben ze voor dit bezoek een hele mooie ontvangstkamer. Gewoon een gezellige huiskamer met een bankstel enzo. Daar werd ik gewoon met m'n bed in gereden. En we kregen daar meteen ook al koffie met beschuit met muisjes. Erg leuk!
Alleen bij de tweede waren de ouders eral en lag ik nog op de OK voor het verwijderen van die placenta. Vooral mijn moeder vond dat toen erg naar en spannend. Ze wilde gewoon zien dat alles goed met me was.
Ik hoop dat dit verhaal niet te warrig is, er komt weer zoveel naar boven als ik er over na denk. Als je nog meer vragen hebt dan hoor ik het wel.
Liefs Annemarie