Aangeleerd gedrag

ANONYMOUS_USERNAME · nov 8, 2003

Hallo allemaal,

Ik heb een zoontje van bijna 7 mnd oud. lacht veel en is gek op aandacht.
Zo gek ervan, dat ik op dit moment geen minuut meer voor mezelf heb. Als ik de kamer uit loop, dan is het huilen, gieren, brullen. In het begin dacht ik, dat dit kwam omdat hij heel erg "bij" is. Dus gaf ik hem de aandacht die hij wilde hebben. Helaas begint dit nu de spuigaten uit te lopen. En ben ik bang, dat ik hem dit gedrag heb aangeleerd, door steeds op hem te reageren.
Mijn vraag is dus, hoe krijg ik dit weer een beetje in de hand? Moet ik hem in de box leggen, en hem wat laten mopperen. Want ik denk dat ik hem echt te veel heb verwend. Hij kan zichzelf dus niet vermaken.
Ook slaapt hij overdag slecht, nu weet ik niet of dit iets met elkaar te maken heeft?

Heeft iemand tips voor mij, want op dit moment kost het veel energie.

Groetjes mv Damian

ANONYMOUS_USERNAME · nov 8, 2003

Wat een herkenbaar verhaal!! Ook mijn dochter(net 7 maanden) laat duidelijk merken dat ze niet alleen gelaten wil worden. Ikzelf geloof niet zo zeer dat je je kind al hebt verwend. Dat besef is er nog niet bij zulke jonge kinderen. Nu gaan ze pas een beetje doorkrijgen dat je reageert als zij huilen (actie- reactie). Daarbij komt dat de eenkennigheidsfase er ook aan zit te komen.
Ook het slecht slapen zou daar mee te maken kunnen hebben. Zeker als hij eerst wel goed sliep. Het is toch ook veel gezelliger beneden dan alleen in je bedje?? Maar vermoeiend is het zeker.
Wat ik doe is zoveel mogelijk mijn aktiviteiten zo plannen dat ik mijn dochter mee kan nemen of bij me kan zetten in de wipstoel. Andere aktiviteiten doe ik dan snel als ze slaapt (of ik doe ze gewoon niet..!)En als het echt niet anders kan, tja, dan heeft ze even pech en brult ze dus even flink. Je hoort snel genoeg of het ongenoegen is of dat er echt iets aan de hand is.

Probeer er zo ontspannen mogelijk mee om te gaan. Deze fase gaat ook weer over.

Succes!!

ANONYMOUS_USERNAME · nov 9, 2003

Hoi mama van Damian!

Wat herkenbaar!! Mijn zoontje is net 7 maanden en hier precies hetzelfde verhaal als bij jou. Ik heb vlak onder jou onderwerp ook een berichtje gepost over scheidingsangst bij slapen gaan.
Op het kdv hebben ze het ook opgemerkt en me toch geadviseerd hem wat meer te laten jengelen in de box. Op de creche is hij soms gewoon boos dat een ander kindje even aandacht krijgt en hij niet! Ik moet er wel een beetje om lachen maar ook ik vind het doodvermoeiend dus als iemand nog tips heeft.......
Ik wist niet dat kleintjes op deze leeftijd dat al zó goed door konden hebben zeg!

Op het cb zeiden ze tegen mij dat ik hem steeds iets langer moet laten jengelen. Eerst 5 min., dan 10 min. etc.

Ben benieuwd hoe julile dat afgaat want ik vind het heel moeilijk!!

Groetjes, Cornelie
mama van Naut

ANONYMOUS_USERNAME · nov 10, 2003

Hoi
Mijn zoontje is nu 8 1/2 maand en heeft hetzelfde gehad toen hij 7 maanden was. Niet meer slapen, mopperen en huilen in de bos, gek werd ik ervan. Nu gaat het weer stukken beter. Hij slaapt weer als een roos alleen in de box vindt hij nog niet echt leuk maar hij moet er iedere dag even in van mij. Het is bij hem vanzelf overgegaan!! Nu kan hij staan en wil alleen maar staan dus ook weer wat mopperiger, gaat denk ik ook weer over.
Sterkte!!

ANONYMOUS_USERNAME · nov 12, 2003

Op deze site staat er meer over de verlatingsangst.Het is heel normaal rond deze periode.Eventjes op de tanden bijten,vrees ik.De baby denkt dat hij jou nooit meer gaat zien als je de kamer verlaat.Hij/zij ziet nu het verschil tussen de ouders en vreemde mensen.Baby is angstig.Het gedrag gaat plots over.

ANONYMOUS_USERNAME · nov 13, 2003

Hallo allemaal,

Bedankt voor jullie reacties.
Ik moet zeggen dat ik me er op dit moment, wat zekerder bij voel om hem inderdaad dan maar even te laten 'jengelen'in de box. Het is dus waarschijnlijk een fase die we mee moeten maken. Ik was dus echt bang dat ik hem te veel verwende. Ik ben nu begonnen met de kiekeboe spelletjes... Maar nu moet ik eerlijk zeggen, dat hij daar volgens mij, nog niet veel van begrijpt. Tijd zal het leren.

Cornelie, ik heb nog even je berichtje gelezen over scheidingsangst, bij het slapen gaan, en wederom, zeer herkenbaar.

Succes allemaal.
Groetjes mv Damian

ANONYMOUS_USERNAME · dec 9, 2003

Af en toe heeft mijn dochter dat ook.
Ik ga wel doen wat ik van plan was om te doen, ook al gaat ze huilen als ik weg ga. Ze weet dat ik altijd terugkom en dat is het belangrijkste.

ANONYMOUS_USERNAME · dec 31, 2003

Nog een reaktie van een moeder die het zeer herkent. Mijn dochtertje van 6,5 maanden wil ook het liefst de hele dag op de arm worden meegenomen. Ook midden in de nacht rond 4 of 5 uur wordt ze huilend wakker en wil ze erbij zijn. Ben nu op een punt gekomen dat ook ik denk: huil jij maar even lekker, want anders ga ik (wij) er aan onder door. Kan niet de bedoeling zijn toch?!
Veel succes allemaal!