Aanhankelijk

Wij hebben een dochtertje van 13 maanden en ze is heel erg aanhankelijk als ik in haar buurt ben.  Ik kan  me geen centimeter verplaatsen want dan wil ze al weer dat ik haar vasthoud, ze komt achter me aan of gaat net zo lang aan mijn broek trekken tot ik haar oppak.
Ik kan echt niks doen en als ik haar even probeer te negeren begint ze heel hard te huilen. Even koken (iets opwarmen) of zelfs naar het toilet gaan is een hele opgave die niet zonder gehuil kunnen....
Meestal probeer ik haar af te leiden en even met haar te gaan spelen en dan op een geven moment weg te lopen maar dan heeft ze me meteen weer in de gaten en komt weer achter me aan. HELP!

Wie herkent dit, heeft tips en wanneer gaat dit over?

Marieke
 
Hallo Marieke,

Ja, een bekend probleem. Mijn oudste zoontje heeft hier niet zo heel veel last van gehad, maar de tweede wel. Die wilde mij op een gegeven moment ook bijna niet meer loslaten. Volgens mij hebben alle kinderen wel een fase waarin ze last hebben van verlatingsangst. De één iets erger dan de ander. Het is moeilijk te zeggen hoelang het duurt,  maar volgens mij kun je het beter niet negeren of plotseling weggaan.Je kunt het beste hierin enigszins meegaan en je kindje steeds  gerust stellen, dus vertellen als je ergens anders heengaat. Zodat ze niet in paniek raakt, want dan zal ze alleen maar aanhankelijker worden. Dan zal ze vanzelf leren dat je ook eens in een andere ruimte bent terwijl ze zelf verder speelt. Ik weet dat het heel vervelend is om zelfs niet even rustig naar de wc te kunnen, maar dat hoort erbij in deze fase ben ik bang. Bij mij heeft het op deze manier gewerkt en ik weet geen andere oplossing.

Groetjes BM
 
het is inderdaad beter om niet zomaar weg te gaan, want dan raakt ze het vertrouwen kwijt en dat is nu juist zo belangrijk dat ze de belangrijkste mensen in haar leven kan vertrouwen.
Vertel haar telkens wat je gaat doen en waar je heen gaat. "mama gaat even plassen"laat haar meegaan en als dat niet kan gewoon gaan, want je moet toch een keer.
Blijf desnoods tegen haar praten, "mama is hier ik kom zo weer bij jou"zo hoort ze je en weet ze dat je er nog steeds bent.
Het is een fase hoor dus het gaat over volgens mij gaan alle ouders door zo'n fase heen.
Succes ermee, groetjes Martine
 
Bedankt voor jullie reacties!
Ik vertel haar inderdaad ook altijd wel wat ik ga doen maar ja het blijft lastig. Ook met koken. Ik vind het zo gevaarlijk als ze in de keuken is/komt als ik kook. Je weet nooit wat er gebeurt.
Ik moet inderdaad niet haar vertrouwen schaden en het zal wel weer overgaan als ik jullie zo hoor. Weer een fase....

Groetjes Marieke

 
Terug
Bovenaan