Abortus in overwegen (8weken) iemand ervaring?

[BTA]

Hoi allemaal ik zit enorm in dubio om mijn onbedoelde zwangerschap te stoppen of om wel door te gaan. Ik ben er laat achter gekomen dus een pil kan niet meer.. dit word er uitgezogen…

Maar ik ben heel benieuwd of iemand rond deze termijn abortus heeft gehad en hoe dit werd ervaren…

Ik hoor het graag.

 

[Shar]

Ow God.. ik heb je vorige topic ook gelezen. Maarre.. heb zoveel weeën dat ik niet altijd online ben. Probeer veel rust te pakken.
Maar goed. Je hebt 2 kids. Wij hadden in 2019 ook  2 kids. Twee jongens van 12 en 4jr. Het was goed en prima zo.. nov 2019 raakte ik na een festival in verwachting. 
Was het hele weekend stomdronken en mijn partnerlief heeft daar mis/gebruik van gemaakt. Ben al 15 jr samen met hem, keer op keer dat we intiem waren zei ik: doe iets om. Ondanks dat ik dronken was. 
Na sinterklaas kwamen we erachter dat ik in verwachting was. Hij wilde niet, absoluut niet.. ik was in dubio.
Ik was net aan mijn carrière begonnen en 3 kids.. vakanties, auto, huis.. grote ellende. Zeker met het leeftijdsverschil van onze kids. Jongens stoeien/ vechten enorm. Mijn partner zag het totaal niet zitten.
Jan 2020 afspraak in het zh. Ene kant zagen we de echo en aan de andere kant kregen we een folder mee voor abortus. We gaven onze twijfel aan. Ik was emotioneler, ik zag iets. Hoe klein het ook was, het was een leventje.
Ik werd wat somber, partner wilde niet. Eind jan gingen we terug naar de gyn om onze keuze kenbaar te maken. De gyn (v) zag mijn twijfel. Hij wilde nog steeds niet, spanning laaide op tussen ons. En de gyn werd boos en zij tegen hem, dat we de keuze voor een abortus intussen tijd gemaakt zouden moeten hebben. Dus nu niet aankomen met wel of niet en twijfel.. oid. Ik was wel blij want ik wilde het houden, want wat als het een meisje is. Dat was ook mijn wens.

 

[Shar]

Mijn moeder en broers had ik eind december ingelicht en ik praatte veel met hen. Ze steunde mij en zeiden dat hij met de tijd bij zou draaien. Hij heeft er vaker nl moeite mee. Eerste zoon was ook niet gepland.
De termijn om een abortus te doen was vrij laat. Wettelijke toegestane termijn was verstreken zei de gyn. Ik was blij..
Als we het wilde moest het op een andere manier. Maar dat wilde ik niet en dat heb ik aangegeven. Mijn partner was enorm teleurgesteld en boos. Dat liet hij weten, ik verweet hem dat ie dronken met mij intiem was. Eigen schuld..
Na 6 mnd heeft hij letterlijk zijn fam en vrienden ingelicht. ?
Hij was nukkig totdat Corona uitbrak. Omstreeks de zomer ben ik bevallen van een dochter en dit is echt het mooiste wat ons is overkomen.
We zijn in tijde van corona familie en vrienden verloren maar we hebben een lief meisje terug gekregen. We waren en zijn zo verliefd op haar. En weet je wat, als ouders zijn we een enorm gegroeid en alles is goed gekomen.
Je kunt het je niet voorstellen, maar na onze dochter ben ik nu gepland zwanger van ons tweede meisje. Ze wordt ws volgende week geboren. Partnerlief moet zich laten steriliseren van mij, ben helemaal klaar met zwanger zijn. Anders komt strax nr 5.
We zijn afgelopen zomer met de auto op vakantie geweest, alles is goed gegaan. Tja.. je gezin is groot, maar alles kan je oplossen.
Overigens meisjes zijn heel anders dan jongens. Mijn dochter van 2 jr is al zinderlijk. De jongens waren wat luier. Zij liep al met elf mnd. Ze helpt me met alles en ja, ze zit aan mijn nagellak.. straks kunnen we gezellig meiden dingen doen samen. Heerlijk..
 
 
 
 
 
 

 

[Shar]

Laat de keuze niet van het geslacht afhangen natuurlijk, wij hebben ook ontzettend veel geluk gehad. Hele stomme Corona heeft ons als gezin bij elkaar gebracht, waardoor we fijn ook kunnen genieten van elkaar met zijn allen. We spelen spelletjes met elkaar en zijn echt bezig met elkaar, samen. Twee jongere kids en de oudste en de jongste gaat erg goed samen.
Zal ik je de reden geven waarom mijn partner voor een 4e en evt voor een 5e zou gaan.. hij zou er nu nl. geen moeite meer mee hebben.
Ik kom uit een gezin van 4 kids en hij van 2 kids.
Onlangs is mijn schvader overleden, waardoor mijn schmoeder alleen is. Zijn zus woont ver, waardoor alles op zijn schouders rust. 
Mijn thuissituatie is anders, wij verdelen en zorgen ook voor mijn moeder. Zeker in tijden van corona. Wij wisselen alles af en niets rust op 1 van ons. We verdelen de lasten en dat is zo fijn.
Strax als onze kids groot zijn, dan hoeven we ons iig geen zorgen te maken wie naar ons omkijkt. Je hebt er immers 4. Daarnaast kunnen we het financieel opbrengen om goed voor ze te zorgen, hun op te leiden, hun de liefde, tijd en aandacht te geven.. we hebben lieve kids. Wij merken ook dat we ook steeds betere ouders worden, maar dat is puur de ervaring. Het is niet altijd gemakkelijk, maar we doen ons best.
Denk er goed over na, miss is dit wel de laatste x en lukt het bij spijt de volgende x niet meer. Niets is vanzelfsprekend.
Als je de keuze hebt gemaakt, maak deze dan vanuit je gevoel en hart. Het is miss zwaar, zeker omdat je kids klein zijn. Maar het wordt alleen maar makkelijker. Zeker als ze straks naar school gaan. Het is nu even investeren in je kids en later de vruchten plukken. Je krijgt er zoveel liefde voor terug.
Momenten die je ouder moet koesteren, je doet nu dingen voor je kinderen. Ik iig wel!
 
 

 

[Shar]

Tussen mijn 2 oudste kids heb ik een abortus ondergaan. Termijn tussen de 5-8 wk. 
Spijt van nee.. twijfel gehad: ja.
Mijn partner wilde echt niet en onze relatie hing echt met losse eindjes aan elkaar.. viel haast uit elkaar.
We waren onder de 30 jr. Reeds al ouder van 1 zoon van 2jr. In korte tijd, samenwonen, werken,  met elkaar leren dealen, vader/ moeder zijn, opeens verantwoordelijk zijn, ik moest emigreren, ik ben gestopt met mijn opleiding en ben gaan werken, hij idem, heel veel in heel korte tijd.
Zwangerschap was geheel onverwacht en deze hebben we na een korte twijfel samen genomen. Heb er wel even mee gezeten, wat als.. scenarios passeren.
De curretage was emotioneel, was wel enorm opgelucht later. Pijnlijk was het ook, onder plaatselijke verdoving. Maar emotioneel vond ik het zwaarder dan de lichamelijke pijn.
Toen we uit de kliniek liepen, waren ze aan het demonstreren. Dat was nu ook extra en negatieve gevoel wat je daaraan dan aan overhoudt.. was ff k#t.
Het was goed en prima op den duur. Heb dat gevoel destijds wat bevroren.
Jaren later zijn we uit elkaar gegaan, om vervolgens na een paar jr weer terug te komen bij elkaar. 
We werden verliefd, ouders en daarna vrienden om vervolgens meer geliefden te worden. Inmiddels bijna 20 jr samen en bijna 4 kids rijker en een heleboel ervaring.?
Hopelijk heb je er wat aan. Kies voor jezelf, hoe lastig soms ook. Soms denken we alles goed te doen op een bepaalde manier.
Maar soms is het goed om de boog wat minder te spannen. We hoeven ook niet altijd aan te staan. Doe waar je je goed bij voelt.
Ik was jaren terug heel kritisch en perfectonisch, dat wordt met de tijd minder. Ook dat is goed. Praat vooral met de mensen om je heen en zoek steun. Je hoeft niet alles alleen te doen. Al denken we soms dat dat moet.
Ik werk full time en mijn kleintje gaat 5 dagen naar de opvang. Dat is een keuze. Ik ben een leuke moeder, he.. probeer ik te zijn. Maarre belangrijkste doe de dingen waar je als persoon achter staat en waar je je goed bij voelt.
Of je nu kiest voor dit kindje of niet, denk wel na over de langere termijn. Ga je volgende zwangerschappen serieus voorkomen. Krijg je heel veel spijt en lukt het zwanger worden niet meer..