Abortus...

Wil gewoon even zeiken. Hoorde gisteren van een hele goede vriendin dat ze vorige week een abortus heeft laten doen omdat ze ongewenst zwanger was. Ze durfde het me niet goed te vertellen omdat ze weet dat ik niet zomaar zwanger word (na 3 jaar gaan die dingen wel opvallen, ja!). En ze was niet zomaar per ongeluk zwanger, maar ook nog van een tweeling.. Heel zielig voor haar. Maar op het moment heb ik vooral erg veel medelijden met mezelf. 't Is al erg genoeg dat mensen om me hen allemaal baby's krijgen, maar abortussen trek ik even helemaal niet...
Sorry voor de klaagzang even, maar vind mezelf even heeeeel zielig.

Gr, Saar
 
Hoi,

Ik baal er ook mega van dan mensen dit doen. Als je verkracht wordt kan ik het me voorstellen maar verder echt niet hoor. Weet je ook waarom ze het niet wilde?
Probeer je er niet teveel van aan te trekken al is het moeilijk. Zij zit waarschijnlijk in een hele andere levensfase.

Sterkte!

inge
 
Hallo,

Toch wil ik even reageren op dit onderwep. Het is in het verleden ook al eens gebeurd met nare berichten die ik liever niet meer zie op dit forum!!

Ik vind het heel erg voor je dat het zo moeilijk voor je is om zwanger te raken. Maar ik ben van mening dat je niet meteen je oordeel moet hebben over mensen die beslissen voor een abortus. Ik zeg toch ook niet..."mens stop toch gewoon het lukt toch niet!!!!"     Dat komt toch ook vreselijk hard aan!!!!   niet??
Waarom wordt dan altijd meteen een stempel gedrukt op mensen die een abortus gehad hebben???!!!

 Ik heb zelf een abortus gehad toen ik 19 was en geloof me die beslissing neem je niet van vandaag op morgen. En nu 9 jaar na dato heb ik erg nog verdriet van. Niet omdat ik er spijt van heb, maar er komt meer bij kijken, geestelijk en emotioneel als iedereen maar denkt.

Dus oordeel niet over anderen, tenzij je hetzelf meegemaakt hebt!!!

Voor jullie allemaal wens ik jullie heel vel kracht en sterkte toe!! En hoop dat jullie ooit een klein wondertje in jullie armen mogen sluiten!!

Liefs Lieve
 
Hoi Saartje,

Jeetje wat een verhaal, kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt, is opzich logisch!! Alleen ik heb zelf ook een abortus gehad toen ik mijn vriend net vijf dagen kende en het condoom was gescheurd was ik dus zwanger, aangezien we toen nog erg pril in onze relatie zaten hebben we dus besloten om het niet te houden!!! Het moest toen zo zijn, maar ik kan me voorstellen dat als je zelf al heel lang bezig bent om zwanger te worden dat het dan een bittere pil is dat je vriendinnetje de babietjes niet wil houden, maar daar zal zij wel een hele goede reden voor hebben, je relatie moet nu eenmaal stabiel zijn om een kindje te krijgen omdat de rest van je leven moet je er goed voor zorgen, het is een keuze die je moet maken!!!! Ik wil jou verder heel veel succes wensen om zwanger te worden, het gaat hoe dan ook lukken daar ben ik van overtuigd, geef nooit de moed op, hoe moeilijk dat soms ook is!!!

liefs Mickey
 
Terug
Bovenaan