<p>Lieve lezers,<br /><br />Helaas heb ik in mijn vorige zwangerschap te maken gehad met een prenetale depressie, uiteraard wil ik dit graag voorkomen in een volgende zwangerschap. Wij zijn momenteel erg in dubio of we voor een tweede willen gaan. Mijn ideaalbeeld zou zijn dat we een tweede kindje krijgen, maar helaas heb ik wel twijfels omdat mijn psychische gesteldheid in mijn zwangerschap niet fijn was. Mijn eigen verleden achtervolgde mij meer dan ooit.<br /><br />Helaas heb ik een hele nare jeugd gehad en ook geen contact meer met familie. Hier heb ik veel hulp voor gekregen, maar de pijn is altijd aanwezig dat je geen goede basis hebt meegekregen.<br /><br />Ik ben hoog opgeleid, werk fulltime en we hebben een leuk inkomen en huis. Eigenlijk zijn alle ingrediënten aanwezig, alleen mijn verleden achtervolgt mij soms. Gelukkig ondervindt mijn dochter hier nooit hinder aan en ben ik een liefdevolle moeder, die haar álles zou willen geven.<br /><br />Daarom zou ik ook niet depressief in de zwangerschap willen worden. Een optie zou zijn om anti-depressiva te gebruiken, zodat ik stabieler blijf onder mijn gedachtes en emoties.Dit heb ik voor mijn zwangerschap ook jaren geslikt en heel eerlijk, ik voel mij dan rustiger in mijn hoofd en pieker minder… Alleen een paar psychiaters die ik heb gesproken zeggen dat ik het beter niet kan gebruiken in de zwangerschap en dat de effecten niet bekend zijn.<br /><br />Als ik wel AD zou gebruiken, ben ik bang dat ik mijn kindje ermee zou beschadigen en dat het minder goed later kan functioneren of beperkingen krijgt, doordat ik medicatie gebruik (gedachtes). Ik zou mijzelf dan altijd schuldig voelen en daarom ben ik nu de afweging aan het maken óf ik wel eraan moet beginnen…<br />Ik typ dit met tranen in mijn ogen, omdat ik mijzelf zo anders voel en baal dat ik niet die negatieve gedachtevrije, vrolijke en optimistische zwanger vrouw kan zijn….<br /><br />Aan de moeders die antidepressiva hebben gebruikt in de zwangerschap… Hebben jullie ooit spijt gehad? Ik heb een gesprek gehad met de POP en zij geven aan dat ik prima kan starten met medicatie en dat het niet schadelijk is. Ontzettend frustrerend dat andere psychiaters hier dan een mening over hebben gehad, terwijl ze kennelijk er ook niet verstand over hebben. Het voelt alleen nog een beetje dubbel, aangezien ik mij zo ‘anders’ hierin voel. Aan de moeders die AD hebben gebruikt, hebben jullie ooit spijt gehad? Hoe gaat het nu met jullie kinderen?</p>
AD en zwangerschap, ooit spijt gehad?
- Onderwerp starter Lievemae
- Startdatum
Absoluut geen spijt gehad! Onze dochter is gezond geboren (Apgar: 10, 10, 10). Wij zijn eerder onze zoons verloren, dus deze zwangerschap was al super spannend. De AD heeft zeker geholpen. Ik heb ook gewoon borstvoeding gegeven zonder problemen. Ik slik overigens wel een hele lage dosering
Bedankt en graag gedaan! Onze dochter is morgen 15 weken
Zelf geen ervaring mee, maar een vriendin van mij heeft dit wel gedaan en stond daarom onder scherpere controle. Alles is goed gegaan met het kindje. En deze is nog steeds kerngezond!
Heb je ook overwogen met je arts om te starten met de medicatie en evt voorzichtig af te bouwen als het goed gaat tijdens de zwangerschap? Of andersom; te starten zonder en het achter de hand te houden voor als je de eerste signalen herkent?
Heb je ook overwogen met je arts om te starten met de medicatie en evt voorzichtig af te bouwen als het goed gaat tijdens de zwangerschap? Of andersom; te starten zonder en het achter de hand te houden voor als je de eerste signalen herkent?
Ikzelf heb geen ervaring met AD, wel met depressie door hormonen. In mn vorige zwangerschap was ik erg instabiel geestelijk. Ook na de bevalling. Vond het daarom dood eng om weer zwanger te worden. Deze zwangerschap voel ik me eerlijk gezegd tot nog aan toe goed ? zit nu bijna op de helft. Dus wat de eerste keer is hoeft niet ?. Neemt niet weg dat de kans natuurlijk wel zeker aanwezig is.
mijn schoonzus en mn vriendin hadden wel AD tijdens de zwangerschap, beide kids gezond geboren
niks vreemds mee, de 1 is nu 8 jaar, de ander 6 jaar. Wel waren de dosering aangepast tijdens de zwangerschap en na de bevalling.
mijn schoonzus en mn vriendin hadden wel AD tijdens de zwangerschap, beide kids gezond geboren
niks vreemds mee, de 1 is nu 8 jaar, de ander 6 jaar. Wel waren de dosering aangepast tijdens de zwangerschap en na de bevalling. Ik heb bij mijn laatste (5de zwangerschap) ook een zwangerschapsdepressie gehad.
Aangezien ik zo depressief was, waarvoor ik bijna gedwongen opgenomen werdt ben ik bij 16 week zwangerschap met ad begonnen op dokters advies. Dit was absoluut een hele goeie keus want na een aantal week sloeg het medicijn aan en begon ik eindelijk gevoel te krijgen voor onze baby na dat ik 20 week mijn zwangerschap verborgen had gehouden en het probeerde te negeren.
Ik ben ontzettend blij dat ik ad ben gaan slikken, ik begon weer gevoel te krijgen.. Ik ging van onze baby houden.
Ik moest wel verplicht in het ziekenhuis bevallen, borstvoeding mag maar de meningen daarover zijn verdeeld. Ook kom je bij de pop poli en wordt je zwangerschap extra in de gaten gehouden.
Dus spijt absoluut niet maar vindt het wel vreselijk dat ik deze medicatie nodig had. Onze dochter haar start was slecht bij de geboorte en de kinderarts kwam dan ook met spoed. Ik ontkende dat dit door de medicatie kwam, omdat dit te gevoelig lag maar ik begin nu toch te twijfelen. Naderhand moest ze ook nog 3 x voor een hersen scan.
Gelukkig mocht ze na 2 dagen mee naar huis en is ze kern gezond... Toen onze kleine 3 a 4 maand was ben ik eigenwijs gestopt met de ad, dit was wel even lastig maar ben er nog steeds van af. Volgende week wordt onze meid 1.
Aangezien ik zo depressief was, waarvoor ik bijna gedwongen opgenomen werdt ben ik bij 16 week zwangerschap met ad begonnen op dokters advies. Dit was absoluut een hele goeie keus want na een aantal week sloeg het medicijn aan en begon ik eindelijk gevoel te krijgen voor onze baby na dat ik 20 week mijn zwangerschap verborgen had gehouden en het probeerde te negeren.
Ik ben ontzettend blij dat ik ad ben gaan slikken, ik begon weer gevoel te krijgen.. Ik ging van onze baby houden.
Ik moest wel verplicht in het ziekenhuis bevallen, borstvoeding mag maar de meningen daarover zijn verdeeld. Ook kom je bij de pop poli en wordt je zwangerschap extra in de gaten gehouden.
Dus spijt absoluut niet maar vindt het wel vreselijk dat ik deze medicatie nodig had. Onze dochter haar start was slecht bij de geboorte en de kinderarts kwam dan ook met spoed. Ik ontkende dat dit door de medicatie kwam, omdat dit te gevoelig lag maar ik begin nu toch te twijfelen. Naderhand moest ze ook nog 3 x voor een hersen scan.
Gelukkig mocht ze na 2 dagen mee naar huis en is ze kern gezond... Toen onze kleine 3 a 4 maand was ben ik eigenwijs gestopt met de ad, dit was wel even lastig maar ben er nog steeds van af. Volgende week wordt onze meid 1.
Bedankt voor je reactie Sammerd. Ik ben vooral bang voor de ontwikkeling, dus wel fijn dat je zegt niets 'aparts' aan de kinderen te merken is 
.
Weet jij toevallig ook iets over de dosering of welke medicatie?
Zo apart dat hormonen je zo depressief kunnen maken. Ik voel me hierin ook echt 'falen' als vrouw zijnde. Gelukkig begin ik mij steeds meer te beseffen dat ik niet de enige is en dat door o.a. social media het beeld enorm wordt vertekend.
. Weet jij toevallig ook iets over de dosering of welke medicatie?
Zo apart dat hormonen je zo depressief kunnen maken. Ik voel me hierin ook echt 'falen' als vrouw zijnde. Gelukkig begin ik mij steeds meer te beseffen dat ik niet de enige is en dat door o.a. social media het beeld enorm wordt vertekend.