<p>Hoi dames, </p><p>ik heb vraagje: ik ben 29 jaar oud en heb groot kinderwens. In maart had ik afspraak bij de gynaecoloog en die zag dat ik adenmyose heb Aan de voorwand, geen idee waar me voorwand ligt. <br /><br /></p><p>ik heb informatie opgezocht en wat ik lees dat velen voren moeite hebben met zwanger raken en velen ook kiezen om hun baarmoeder te verwijderen. <br /><br /></p><p>Ik zei tegen de arts wil gelijk verwijderen de adenomyose omdat ik kinder wens heb, volgens de arts zit er maar beetje in maar het kan geen kwaad en ik kan als nog kinderen krijgen. <br /><br /></p><p>heeft iemand dit ook mee gemaakt </p><p>en hoe zijn jullie hiermee omgegaan? </p>
Adenomyose
- Onderwerp starter Enisa
- Startdatum
Hi!
Ik was destijds bij de gynaecoloog omdat wij al 2 jaar probeerden een kindje te krijgen, toen ontdekte ze ook wat adenomyose. Verklaarde voor mij een heleboel want ik had altijd heeeeeeeeeel veel buikpijn tijdens mijn menstruatie.
Uiteindelijk zijn wij 6 maanden later via IUI zwanger geraakt. Wie weet dat de adenomyose ook meespeelde in ons lange traject maar er was duidelijk ook bij mijn partner iets aan de hand en tijdens de 1e IUI was het raak. Je kan er dus zeker wel zwanger mee worden.
Na mijn bevalling zijn mijn menstruaties ook veranderd, minder pijnlijk! Ik snap wel dat als je heel veel pijn blijft hebben en je kinderwens voltooid is dat er gekozen wordt om de baarmoeder te verwijderen maar het is nogal een rigoureuze stap.
Dus ja het is met als zoveel: je kán er last van hebben qua pijn en zwangerschap maar het hoeft dus niet.
Ik was destijds bij de gynaecoloog omdat wij al 2 jaar probeerden een kindje te krijgen, toen ontdekte ze ook wat adenomyose. Verklaarde voor mij een heleboel want ik had altijd heeeeeeeeeel veel buikpijn tijdens mijn menstruatie.
Uiteindelijk zijn wij 6 maanden later via IUI zwanger geraakt. Wie weet dat de adenomyose ook meespeelde in ons lange traject maar er was duidelijk ook bij mijn partner iets aan de hand en tijdens de 1e IUI was het raak. Je kan er dus zeker wel zwanger mee worden.
Na mijn bevalling zijn mijn menstruaties ook veranderd, minder pijnlijk! Ik snap wel dat als je heel veel pijn blijft hebben en je kinderwens voltooid is dat er gekozen wordt om de baarmoeder te verwijderen maar het is nogal een rigoureuze stap.
Dus ja het is met als zoveel: je kán er last van hebben qua pijn en zwangerschap maar het hoeft dus niet.
Hai,
ik las zoveel dingen op internet waarbij ik me zorgen ging maken. Ik heb geen heftige pijn of dat ik niks kan door mij menstruatie, bij mij is het weer dat zeurende buikpijn gevoel en dat ik 2 dagen vermoeid bent, maar wat ik bij andere hoor dat heb ik gelukkig nog niet.
de arts gaf aan dat ik zwanger kan worden, omdat het aan de voorwand zit en me niet druk hoef te maken, maar ik denk zo wat er niet hoort in je baarmoeder moet gewoon weg.
Ik ben blij voor je dat het je gelukt is maar via andere weg.
kon je niet op natuurlijke wijze zwanger raken?
ik las zoveel dingen op internet waarbij ik me zorgen ging maken. Ik heb geen heftige pijn of dat ik niks kan door mij menstruatie, bij mij is het weer dat zeurende buikpijn gevoel en dat ik 2 dagen vermoeid bent, maar wat ik bij andere hoor dat heb ik gelukkig nog niet.
de arts gaf aan dat ik zwanger kan worden, omdat het aan de voorwand zit en me niet druk hoef te maken, maar ik denk zo wat er niet hoort in je baarmoeder moet gewoon weg.
Ik ben blij voor je dat het je gelukt is maar via andere weg.
kon je niet op natuurlijke wijze zwanger raken?
Ik weet eigenlijk niet of je überhaupt eraan kan laten opereren anders dan je hele baarmoeder eruit? Ik dacht dat dit in je baarmoederwand zit namelijk... maar het is alweer een tijd geleden dat ik me heb ingelezen en anders dan endometriose is hier nog maar weinig over te vinden.
Wij hebben 2.5 jaar zelf geprobeerd een kindje te krijgen maar dus niet gelukt. De hoeveelheid zaadcellen van mijn partner kan daar een grote rol in spelen. De artsen zeiden "het kán wel maar het kan heel lang duren"... ook met de IUI was het eigenlijk niet genoeg maar ze hebben het toch door laten gaan, en daar ben ik dus toch zwanger van geworden
Wij hebben 2.5 jaar zelf geprobeerd een kindje te krijgen maar dus niet gelukt. De hoeveelheid zaadcellen van mijn partner kan daar een grote rol in spelen. De artsen zeiden "het kán wel maar het kan heel lang duren"... ook met de IUI was het eigenlijk niet genoeg maar ze hebben het toch door laten gaan, en daar ben ik dus toch zwanger van geworden
Ik had op internet gelezen dat je het kan laten doen via chirurgische ingreep waarbij we het slijmvlies uit de baarmoederholte verwijderen via een klein kijkbuisje dat via de vagina wordt ingebracht.
als dat optie is om de pijn te verminderen en gerust gesteld word waaorm niet, las op Facebook dat sommige deze ingreep wel hebben gedaan. Dit in het ziekenhuis van Antwerpen.
ik denk dat het ook is vanuit je partner en hoe ver het zit in je je baarmoeder.
als dat optie is om de pijn te verminderen en gerust gesteld word waaorm niet, las op Facebook dat sommige deze ingreep wel hebben gedaan. Dit in het ziekenhuis van Antwerpen.
ik denk dat het ook is vanuit je partner en hoe ver het zit in je je baarmoeder.
Ik heb zelf endometriose en geen adenomyose en zit nu al zo'n 3 jaar in de mmm. Ik heb een kijkoperatie gehad om de ernst van mijn endometriose vast te stellen en ik kan je vertellen de boel zit flink verkleefd daarbinnen, maar voor onze zwangerschapswens zit het op "gunstige" plekken. Ook zijn mijn eileiders goed doorgankelijk. Ik heb gevraagd naar een operatie om de endo weg te laten halen, maar gezien de ernst van hoe het er bij mij aantoe is en onze actieve kinderwens werd dit afgeraden. Dit omdat het voor de kinderwens op gunstige plekken zit en het risico er is dat als ze het gaan verwijderen juist de voortplantingsorganen kunnen worden beschadigd.
Denk er dus heel goed over na wat je wilt doen. En praat het goed door met je arts welke risico's er zijn. Bij mij doet voeding overigens ook heel erg veel. Het beste is om naar je gevoel te luisteren.
Denk er dus heel goed over na wat je wilt doen. En praat het goed door met je arts welke risico's er zijn. Bij mij doet voeding overigens ook heel erg veel. Het beste is om naar je gevoel te luisteren.
Aaah oké, goed om te weten dat er iets is wat je zou kunnen doen. Maar als ik het zo lees ben je nog niet begonnen met je kinderwens in vervulling te laten gaan? Persoonlijk zou ik het denk ik eerst zonder ingreep proberen. Je kan altijd nog de behandeling inzetten maar wie weet wordt je dus wel gewoon zwanger. Zeker als de arts aangeeft dat het op een gunstige plek zit en jij er verder geen pijn van ervaart. Maar uiteindelijk maak je natuurlijk de keus die het best bij jou past.