<p>Momenteel ben ik 14 weken zwanger. Ik ben neurodivers, een term die ik gebruik om mijn ADHD te benoemen (ik heb de voorheen genoemde ADD versie). Ik gebruikte voorheen medicatie in lage dosis, en doseerde zelf wanneer ik daar behoefte aan had. Tijdens de zwangerschap slik ik niks. In functioneren is er geen groot verschil, het was soms een ondersteuning. </p><p>Ik ben op zoek naar coaching gericht op het aankomend moederschap, de zwangerschap, rekening houdend met de ADHD. Ik ben erg bang dat ik straks mezelf en mijn leven niet meer kan regulieren en ga omvallen. Zijn er andere mensen die hier ervaring mee hebben? </p><p>Voordat ik zwanger was, heb ik een verwijsbrief gekregen voor cognitieve gedragstherapie, maar zo'n traject lijkt mij te heftig nu. Zeker omdat er een andere hormoonbalans is. </p><p>Ben erg benieuwd welke ervaringsverhalen er over zijn en of er professionals zijn die hier advies over hebben. </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
ADHD coaching tijdens zwangerschap, ervaringen/adviezen?
- Onderwerp starter Gebruiker10353294
- Startdatum
Wat goed dat je hier hulp bij zoekt!
Ik ben zelf een stuiterbal en na wat depressies en andere ongein jaar of 6 geleden eindelijk diagnose ADHD. Met medicatie binnen maand of 2 van alle andere problemen af. Bij zwangerschap nummer 1, nu 3 maanden geleden, ben ik gestopt. Ik kom eventueel terecht bij psychiater voor ondersteuning/medicatie als ik dat nodig zou hebben, maar ik ging erg goed op de zwangerschapshormonen. Dochter heeft een jaar bv gehad, dus geen medicatie. Wel met het idee dat ik zou stoppen met bv en medicatie zou starten, zodra ik dat nodig zou hebben. Na een jaar en een beetje zwanger van nummer 2, dus ook geen medicatie meer gestart. Voor het fijne/gemak zou ik zeker weer medicatie willen, maar zonder gaat het verbazingwekkend goed. Ik ben soms wat overweldigd door de chaos (kinderen van 2 ruimen minder goed op dan fijn zou zijn) en als ik moe ben na een slapeloze nacht, verzand ik nog wel eens in het op de bank hangen en eindeloos niks doen op telefoon. Overigens naast het vermaken van de kids etc. Ik probeer veel naar buiten te gaan en zo structuur te creëren op dagen dat we thuis zijn. Ook doe ik babyzwemmen, peutergym, you name it. Jongste is nu 3 maanden, over een maand ga jk weer 3 dagen/week aan het werk. Voorlopig wol ik nog bv geven, dus nog geen medicatie.
Het geven van BV helpt niet als het goed om de mogelijkheid tot medicatie, ritme etc, maar het helpt mij enorm dat ik daardoor geen flesjes hoef te maken, mee te nemen, tellen, wegen, wassen, vergeten…
En wat gezegd mag worden; ik ben nog nooit zo gelukkig geweest als de afgelopen 2 jaar als moeder!
Ik ben zelf een stuiterbal en na wat depressies en andere ongein jaar of 6 geleden eindelijk diagnose ADHD. Met medicatie binnen maand of 2 van alle andere problemen af. Bij zwangerschap nummer 1, nu 3 maanden geleden, ben ik gestopt. Ik kom eventueel terecht bij psychiater voor ondersteuning/medicatie als ik dat nodig zou hebben, maar ik ging erg goed op de zwangerschapshormonen. Dochter heeft een jaar bv gehad, dus geen medicatie. Wel met het idee dat ik zou stoppen met bv en medicatie zou starten, zodra ik dat nodig zou hebben. Na een jaar en een beetje zwanger van nummer 2, dus ook geen medicatie meer gestart. Voor het fijne/gemak zou ik zeker weer medicatie willen, maar zonder gaat het verbazingwekkend goed. Ik ben soms wat overweldigd door de chaos (kinderen van 2 ruimen minder goed op dan fijn zou zijn) en als ik moe ben na een slapeloze nacht, verzand ik nog wel eens in het op de bank hangen en eindeloos niks doen op telefoon. Overigens naast het vermaken van de kids etc. Ik probeer veel naar buiten te gaan en zo structuur te creëren op dagen dat we thuis zijn. Ook doe ik babyzwemmen, peutergym, you name it. Jongste is nu 3 maanden, over een maand ga jk weer 3 dagen/week aan het werk. Voorlopig wol ik nog bv geven, dus nog geen medicatie.
Het geven van BV helpt niet als het goed om de mogelijkheid tot medicatie, ritme etc, maar het helpt mij enorm dat ik daardoor geen flesjes hoef te maken, mee te nemen, tellen, wegen, wassen, vergeten…
En wat gezegd mag worden; ik ben nog nooit zo gelukkig geweest als de afgelopen 2 jaar als moeder!
Wat ontzettend goed dat je dit bericht plaatst zeg! Wauw!
Ik heb geen ervaring met ADHD, maar heb ASS (voorheen Asperger). Mijn zwangerschap startte eerder dit jaar, toen ik nog in therapie was. Ik kreeg cognitieve gedragstherapie, in diverse vormen.
Dat is ook wat het is, een verzamelnaam voor diverse vormen van therapie. Om die reden, is er best heel goed om te gaan met je hormoondisbalans, en tijdens je zwangerschap daarin juist ondersteuning te ontvangen. Wel zou ik opzoek gaan naar een therapeute die hier ervaring in heeft.
Ik vond de ondersteuning ook tijdens mijn zwangerschap heel fijn, maar heb wel bepaalde intensievere therapie inderdaad laten gaan. Ook vond ik het een hele fijne gedachte dat ik na de bevalling haar ondersteuning nog kon inzetten, bijvoorbeeld wanneer ik het psychisch ingewikkeld zou vinden in de eerste periode.
Mijn ervaring en advies zou dus zijn niet te terughoudend te zijn voor de therapie. Het is een heftige periode, en ondersteuning kan echt heel fijn zijn! En heb je een intake, bespreek je je zwangerschap en wensen hierin, en besluiten zij alsnog dat het slimmer is om helemaal nog niet te starten, dan weet je dat ook. Dan kun je jouw huidige vragen wellicht wel met ze bespreken, en hebben ze misschien weer goede tips om hoe wel goed deze maanden door te komen.
Heel veel succes, en gefeliciteerd!!
Ik heb geen ervaring met ADHD, maar heb ASS (voorheen Asperger). Mijn zwangerschap startte eerder dit jaar, toen ik nog in therapie was. Ik kreeg cognitieve gedragstherapie, in diverse vormen.
Dat is ook wat het is, een verzamelnaam voor diverse vormen van therapie. Om die reden, is er best heel goed om te gaan met je hormoondisbalans, en tijdens je zwangerschap daarin juist ondersteuning te ontvangen. Wel zou ik opzoek gaan naar een therapeute die hier ervaring in heeft.
Ik vond de ondersteuning ook tijdens mijn zwangerschap heel fijn, maar heb wel bepaalde intensievere therapie inderdaad laten gaan. Ook vond ik het een hele fijne gedachte dat ik na de bevalling haar ondersteuning nog kon inzetten, bijvoorbeeld wanneer ik het psychisch ingewikkeld zou vinden in de eerste periode.
Mijn ervaring en advies zou dus zijn niet te terughoudend te zijn voor de therapie. Het is een heftige periode, en ondersteuning kan echt heel fijn zijn! En heb je een intake, bespreek je je zwangerschap en wensen hierin, en besluiten zij alsnog dat het slimmer is om helemaal nog niet te starten, dan weet je dat ook. Dan kun je jouw huidige vragen wellicht wel met ze bespreken, en hebben ze misschien weer goede tips om hoe wel goed deze maanden door te komen.
Heel veel succes, en gefeliciteerd!!
Hoi! Ik heb ook ADHD en heb nu een kindje van 2 maanden. Tijdens m'n zwangerschap ook m'n medicatie niet meer geslikt, en heb toen best veel last gehad van ADHD dingen zoals heel slecht prikkels kunnen verwerken en slecht kunnen concentreren op werk. Ik was mede daardoor heel erg moe en heb uiteindelijk bijna m'n hele zwangerschap op half vermogen gewerkt.
Het krijgen van een kindje vond ik voor dit aspect best wel heel erg spannend, want als ik in de zwangerschap al zoveel meer last had, hoe zou het dan moeten als m'n kindje geboren zou zijn?
Wonder boven wonder gaat dat bij mij tot nu toe veel beter dan ik had gedacht: ik heb bijna meer energie dan voordat ik zwanger was, en kan ook behoorlijk goed tegen de gebroken nachten. Ik slik nu ook geen medicatie vanwege borstvoeding, maar momenteel mis ik die ook helemaal niet, terwijl ik dat in de zwangerschap wel heel erg miste.
Ik heb ergens gehoord dat je als moeder van interactie met je kindje veel dopamine krijgt, dus misschien mis ik daarom de pilletjes niet: die reguleren namelijk dopamine afgifte.
Ik kon op internet allemaal weinig vinden over hoe ADHD en zwangerschap/moederschap elkaar beïnvloeden. Zelf ben ik in de zwangerschap nog een paar keer bij de praktijkondersteuner van de huisarts geweest om wat meer van mezelf te accepteren dat volledig werken niet lukte ondanks dat ik een relatief goede zwangerschap had met weinig kwaaltjes.
Ik hoop dat je lief voor jezelf kunt zijn en dat je een super zwangerschap en moederschap hebt!
Het krijgen van een kindje vond ik voor dit aspect best wel heel erg spannend, want als ik in de zwangerschap al zoveel meer last had, hoe zou het dan moeten als m'n kindje geboren zou zijn?
Wonder boven wonder gaat dat bij mij tot nu toe veel beter dan ik had gedacht: ik heb bijna meer energie dan voordat ik zwanger was, en kan ook behoorlijk goed tegen de gebroken nachten. Ik slik nu ook geen medicatie vanwege borstvoeding, maar momenteel mis ik die ook helemaal niet, terwijl ik dat in de zwangerschap wel heel erg miste.
Ik heb ergens gehoord dat je als moeder van interactie met je kindje veel dopamine krijgt, dus misschien mis ik daarom de pilletjes niet: die reguleren namelijk dopamine afgifte.
Ik kon op internet allemaal weinig vinden over hoe ADHD en zwangerschap/moederschap elkaar beïnvloeden. Zelf ben ik in de zwangerschap nog een paar keer bij de praktijkondersteuner van de huisarts geweest om wat meer van mezelf te accepteren dat volledig werken niet lukte ondanks dat ik een relatief goede zwangerschap had met weinig kwaaltjes.
Ik hoop dat je lief voor jezelf kunt zijn en dat je een super zwangerschap en moederschap hebt!
Ik merk wel dat waar ik de meeste behoefte aan heb, structuur en voorspelbaarheid is. En prikkelarmheid (met name in geluid en licht).
Het lijkt erop dat dat ook zo werkt voor m'n zoontje (die is gerust 4 uur achter elkaar wakker als er genoeg interessants gebeurt, terwijl dat max 1.5 uur zou moeten zijn). Best kans dat hij wat ADHD geërfd heeft...
Wat mij ook heel veel helpt is om genoeg te bewegen. Voordat ik zwanger was ging ik elke ochtend hardlopen. Dat heb ik niet lang volgehouden in m'n zwangerschap, maar heb wel geprobeerd om dagelijks te gaan wandelen. Dat helpt om even te ontprikkelen en is een uitlaatklep voor opgebouwde spanning. Plus de hele dag stilzitten werkt voor mij echt niet xD
Het lijkt erop dat dat ook zo werkt voor m'n zoontje (die is gerust 4 uur achter elkaar wakker als er genoeg interessants gebeurt, terwijl dat max 1.5 uur zou moeten zijn). Best kans dat hij wat ADHD geërfd heeft...
Wat mij ook heel veel helpt is om genoeg te bewegen. Voordat ik zwanger was ging ik elke ochtend hardlopen. Dat heb ik niet lang volgehouden in m'n zwangerschap, maar heb wel geprobeerd om dagelijks te gaan wandelen. Dat helpt om even te ontprikkelen en is een uitlaatklep voor opgebouwde spanning. Plus de hele dag stilzitten werkt voor mij echt niet xD
@feutje, bedankt voor je reactie. Je beschijft ook precies de vragen die ik mijzelf stel, als ik nu al zo moe ben, hoe moet ik dat straks doen. Geeft mij hoop dat je juist na de zwangerschap meer energie hebt. Hardlopen deed ik voor de zwangerschap ook, nu ook niet meer. Ik heb nog een aantal weken gezwommen, maar de laatste tijd ook niet meer. Het wandelen zou helpen, nu mijzelf nog de deur uit schoppen. Als ik een tip terug kan geven voor de prikkels van geluid.. Loop Noise Reducing oordopjes. Ik werk soms met een groep kinderen of doe mee met een orkest en dit helpt mij erg om de intensiteit van geluid te verminderen.
@CoVO, bedankt voor het delen van je ervaring. Dan ga ik toch naar een psycholoog opzoek en de behandeling bespreken. Ik was er huiverig voor, maar je geeft me een zetje in de goede richting.
@Galileo, bedankt voor je reactie. Fijn om te horen dat het je goed af gaat zonder medicijnen. (en dat het soms nog mogelijk is om op de bank te hangen en eindeloos niks te doen, zo ziet mijn crashmoment er ook uit)
@CoVO, bedankt voor het delen van je ervaring. Dan ga ik toch naar een psycholoog opzoek en de behandeling bespreken. Ik was er huiverig voor, maar je geeft me een zetje in de goede richting.
@Galileo, bedankt voor je reactie. Fijn om te horen dat het je goed af gaat zonder medicijnen. (en dat het soms nog mogelijk is om op de bank te hangen en eindeloos niks te doen, zo ziet mijn crashmoment er ook uit)