Advies gevraagd, 9e cyclus

Hi allemaal,
Mijn man (36) en ik (35) zitten inmiddels in onze 9e cyclus. Tot op heden zijn we helaas nog niet zwanger geraakt.

We gebruiken zowel Clearblue als Dipsticks om de LH piek te vinden en hebben meerdere keren seks in de vruchtbare dagen. Mijn cyclus schommelt rond de 30 dagen (variërend van 28 tot 33 dagen), mijn LH piek is meestal tussen dag 17-22 en daarna is mijn luteale fase eigenlijk altijd rond de 9-10 dagen.
Hiermee zijn we na 5 maanden naar de huisarts gegaan, die voor de zekerheid alvast een zaadonderzoek had aangevraagd. Hieruit kwam dat mijn man “traag zaad” heeft (AB= 28%). De huisarts heeft ons doorverwezen naar de poli fertiliteit.

Bij de poli vertelden ze ons dat ze voornamelijk kijken naar de VCM (65) en dat deze goed was. Voor de zekerheid werd mijn cyclus gevolgd, ik heb drie keer een echo gehad omdat er in eerste instantie geen dominant eitje te vinden was. Bij de derde echo (dag 19) was deze er wel en had ik ook mijn LH piek. Op 8 DPO is mijn progesteron gemeten, deze was 35.

Het duurde even voordat we weer op bezoek mochten komen om de uitslagen te bespreken, maar vlak voor kerst kregen we te horen dat er voor nu niets raars gevonden is en dat we het thuis moeten blijven proberen. Na 1 jaar proberen mogen we ons melden, en komen we direct in aanmerking voor IUI.
Onze vraag is, wat nu? Hebben jullie tips?

Uiteraard blijven we het thuis proberen, maar het voelt een beetje alsof we in de wachtkamer zitten terwijl we weten dat we over 3 maanden alsnog geholpen gaan worden. Dan wordt er eerst gestart met een eileider onderzoek. Waarom doen ze dit niet meteen nu?

Zijn er nog dingen waar we niet aan denken?
Mijn man slikt Ubiquinol, Omega3, Zink, Selinium, Vitamine D, etc.
Ik zelf slik Ubiquinol, Omega3 en pre-natal multivitaminen.

Bedankt voor jullie tijd en moeite!
 
Misschien een koude douche maar jullie zijn er teveel mee bezig. Met een keurig nette cyclus (een paar dagen verschil is echt heel netjes) heb je eigenlijk geen ovulatietesten nodig en zeker weten geen twee verschillende merken gelijktijdig.

Jullie zijn daarbij binnen een jaar al naar de huisarts gegaan terwijl het gebruikelijk is om na een jaar proberen te gaan. Zoveel tijd verlies je dus eigenlijk niet. Aangezien er nu niets uit de onderzoeken naar voren is gekomen, is een hsg over drie maanden en daarna IUI helemaal niet gek. Bedenk dat de meeste stellen die na een jaar proberen doorgestuurd worden, eerst alle onderzoeken moeten doorlopen voordat er een behandelplan ligt.

Mijn advies: laat even de boel de boel. Heb seks wanneer jullie zin hebben, geen ovulatietesten. Ga even leven de komende drie maanden. Daarna wordt het als je dan nog niet zwanger bent het proces al klinisch genoeg.
 
Enige tip is, net als bovenstaande: laat het los. Er is blijkbaar niks aan te wijzen waarom het niet zou lukken. En indd er staat sowieso een jaar voor om überhaupt naar een huisarts te stappen voor eventuele onderzoeken. Die eerste stap hebben jullie al genomen. Je hebt een perfect mooie cyclus. Duik gewoon geregeld met elkaar het bed in omdat seks leuk/fijn is. Een bevruchting gebeurt echt niet sneller als je er een wetenschappelijk project van maakt. Er zijn een heleboel redenen te bedenken waarom de artsen jullie niet nu al een HSG en iui aanbieden. Google maar eens naar cijfers waarbij het normaal is dat het een jaar kan duren! Beide zijn gewoon serieus medische handelingen. Denk daar niet te licht over.
 
Beste Marieke36,
ik kan me voorstellen dat jullie er veel mee bezig zijn dus ik snap dat het lastig is om het ''even'' los te laten, terwijl ik ook denk, net zoals wat Ananasss& Strelizina aangeven, het misschien voor nu even het beste is om het los te laten. (Onbewuste)Stress kan veel invloed hebben op je vruchtbaarheid. Hierover heb ik een artikel opgezocht op Oudersvannu.nl en heb het voor je samengevat. Dit artikel is medisch beoordeeld door een IVF arts:

Zwanger worden kan je behoorlijk in beslag nemen. Dat is niet raar, maar juist heel logisch. Als je eenmaal hebt besloten dat je graag moeder wilt worden, kunnen je gevoel, gedachten en toekomstbeeld zich daar enorm op gaan richten.

Wanneer ben je eigenlijk té veel bezig met zwanger worden?
Dat kan een ander niet voor jou bepalen. Je kunt wel proberen te voorkomen dat je wens je zo in beslag neemt, dat het jou of je partner veel stress oplevert.
Probeer nu bijvoorbeeld bewust te genieten van de vrijheid die straks, als je zwanger bent of een kind hebt, tijdelijk beperkter is. Maak ook gerust andere plannen. Je kunt ze altijd weer afzeggen als ze niet bij je zwangerschap blijken te passen. Dat helpt je ook om te blijven focussen op andere uitjes/doelen in je leven en alles waar je – naast moeder worden – gelukkig van wordt.

Als je zwanger wilt worden, is het ook van belang om een leuk seksleven te houden. Het kan je relatie onder druk zetten als je seksleven draait om een zwangerschap. Te veel denken aan zwanger worden, maakt de seks er niet per se leuker op. Terwijl een gelukkige relatie altijd belangrijk is, hoe het ook precies gaat lopen met jullie kinderwens. Bemoedigend om te weten: de kans dat je zwanger raakt is het grootst bij goede, ontspannen seks, waarbij jullie allebei een orgasme hebben. Het standje maakt niet uit. Doen waar je zin in hebt, en wanneer je opgewonden bent, helpt dus!

Ik heb ook begrepen dat de meeste mensen pas doorverwezen worden na een jaar proberen, dus jullie hebben zeker op tijd aan de bel getrokken. Wil je meer informatie? Dan heb ik hier wat interessante artikelen voor je gevonden:

Lees hier het artikel verder:

Ook heb ik nog artikelen gevonden die jullie eventueel zouden kunnen helpen:

Gezonde levensstijl:


Zwanger worden, tips & advies:

Kans op zwangerschap vergroten:

Sperma verbeteren:

Heel veel succes gewenst, en laat ons weten als je ergens mee zit of je vragen hebt, we zijn er voor je!
 
Terug
Bovenaan