Advies gevraagd

Hi allemaal,
Ik was vorig jaar half september zwanger, dit bleek een bbz te zijn en deze is uiteindelijk eind november verwijderd. Ook is hierbij één eileider verwijderd.
Hoewel de artsen allemaal hoopvol waren en zeiden dat het geen probleem was om zwanger te worden (en ik hier ook genoeg succesverhalen heb gelezen) zijn we inmiddels een jaar verder (10 pogingen - want cyclus pas terug vanaf december) zonder enige vorm van zwangerschap. Ik word er moedeloos van.
Man is inmiddels getest, alles gewoon normaal.
Gyn zei destijds dat hij bij de kijkoperatie zag dat alles er goed uitzag (baarmoeder, andere eileider, eierstokken, geen verklevingen e.d.).
Toch vind ik het allemaal moeilijk te verkroppen dat het nog steeds niet lukt. Eerste zwangerschap - poging 1, tweede zwangerschap - poging 4.
I know, het kán allemaal en het is allemaal een wonder als het überhaupt lukt. Maar ik begin toch ergens te denken dat er toch misschien iets niet goed is met die andere eileider... of dat er door de operatie misschien iets is gaan verkleven, weet ik veel.
Huisarts in juni bezocht, die zegt gewoon doorgaan, ik ga pas doorverwijzen na een jaar proberen. Maar ondertussen glipt de tijd door onze handen.... het voel allemaal als verloren tijd.

Wat zouden jullie doen? Wel weer naar huisarts? Of gewoon blijven door proberen? Mijn gevoel zegt er is iets mis. Maar ik zie ook als een berg op tegen een evt. fertiliteitstraject.
 
Zelf geloof ik dat de kans op zwangerschap groter is als je zelf ontspannen bent. Dus probeer het los te laten.
 
Als je je zorgen maakt, zou ik toch nog een keer aan de bel trekken. De stress die je nu ervaart is niet fijn. Vriendinnen van mij zijn na een lange tijd pas zwanger geworden nadat ze ook naar een acupuncturist zijn gegaan. Ik zeg niet dat dat de oplossing is, maar zou misschien ook een balans terug kunnen brengen die je nu mist. 
Veel sterkte.
 
Ik heb in het verleden ook een bbz gehad met verwijderde eileider, was daardoor bang moeilijker zwanger te worden. We mogen ons desondanks tot de groep geluksvogels rekenen, eerste zoontje rond 3 raak, nu deze zwangerschap ronde 2. Wat dat betreft kan ik me aansluiten bij het idee dat onrust/spanning/stress niet in je voordeel werkt. Loslaten is helaas niet zo makkelijk.
Ben jij ook gecheckt? Voel je je eisprong toevallig? Bij mij is beide keren een eitje geweest van de kant waar de eileider verwijderd is.. ik voel duidelijk de kant. 
Als je t niet vertrouwt mag je altijd terug naar de huisarts uiteraard.
 
@HeHoLetsGo, wat fijn dat jullie tot de geluksvogels horen! Zo gegund na de ellende van een bbz! 
Qua checks: Ik heb alleen de check gehad vorig jaar met de kijkoperatie (alles was goed), en schildklierwaarde is ook goed.
Ik voel mijn eisprong wel. Altijd rechts eigenlijk, en links is verwijderd. Maar toen de bbz gaande was, had ik ook rechts pijn (bleek dat de linkereileider door het gewicht van de bbz naar rechts was gezakt), dus geen idee of dat wat zegt. 


Ik begrijp dat onrust en spanning niet meehelpt. Maar ook de maanden dat we rust nemen en loslaten en vakantie nemen en ontspannen hebben ons nog niets gebracht ;)

@MrsM: acupunctuur ben ik ook bij! Heel fijn om lekker te relaxen!
 
Ik vind: laat het los zo een dooddoener... heeft er gewoon heel vaak niks mee te maken. Natuurlijk heeft stress invloed maar er zijn zoveel andere dingen die invloed kunnen hebben. Wij hebben ook lang moeten wachten en uiteindelijk met hulp zwanger geraakt ivm verklevingen. Maar dus alle vakanties en ontspanning hielp er niks voor. Over 2 maanden ben je een jaar bezig toch? Dus je kan dan om een verwijsbrief vragen en misschien eens laten kijken of doorgankelijkheid van die eileider echt goed is. Je geeft aan dat je aan de verloren tijd denkt... hoe oud ben je? Heb je nog veel "tijd?"
 
Terug
Bovenaan