<p style="text-align: right;"> </p><p class="p2" style="margin: 0px 0px 3px; font-stretch: normal; font-size: 25px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1" style="font-weight: bold;">Hallo allemaal</span></p><p class="p3" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 19px; line-height: normal; min-height: 22.7px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p4" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 19px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s2">Ik zoek wat advies. Ik ben een vrouw van 26 jaar en ik ben al erg lang samen met mijn vriend. Mijn vriend heeft altijd een zeer grote kinderwens gehad maar bij mij moest dit groeien.</span></p><p class="p3" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 19px; line-height: normal; min-height: 22.7px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p4" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 19px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s2">3 jaar geleden is mijn schoonzus zwanger geworden en ondertussen bevallen van een prachtige dochter. De eerste keer toen ik haar buik zag werd ik echt ‘jaloers’ . Dat wilde ik ook.</span></p><p class="p4" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 19px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s2">Ik heb veel op haar dochtertje gepast en ik kreeg steeds meer de kriebels. Ik ben enorm veel informatie gaan opzoeken over moederschap, bevalling, baby’s, etc etc. Ik kwam in een periode terecht waar ik niets liever wou dan aan kinderen beginnen, ik werd er soms zelf depri van dat ik nog zo lang moest wachten.</span></p><p class="p4" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 19px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s2">(Wij zijn een huis aan het bouwen en wonen nu bij familie tijdelijk in).</span></p><p class="p3" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 19px; line-height: normal; min-height: 22.7px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p4" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 19px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s2">Nu is het zo ver, achter 5-6 maand is ons huis klaar en ik had me voorgenomen om dan aan kinderen te starten.</span></p><p class="p3" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 19px; line-height: normal; min-height: 22.7px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p4" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 19px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s2">Maar ineens krijg ik zoveel twijfels. Kan ik het wel? Ben ik een goede moeder? Kunnen we het financieel? Wat als we ooit uit elkaar gaan? <br /><br /></span></p><p class="p4" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 19px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s2">Ik zit nu in mijn vruchtbare periode maar ineens klap ik toe. Zijn er nog mama’s die dit hebben meegemaakt? Ik snap mezelf even niet. </span></p>
Advies nodig over kinderwens
- Onderwerp starter Lillylove
- Startdatum
Die twijfels op het moment supreme komen mij heel bekend voor en ik denk met mij vele andere vrouwen. Praat er nog eens goed met je partner over, zet alles op een rijtje en als jullie beide tot de conclusie komen dat het iets is wat jullie willen en jullie situatie is stabiel dan zou ik er voor gaan. Zelfs als je dadelijk zwanger bent zullen deze twijfels nog geregeld de kop op steken maar dat zegt niets over hoe graag je het wilt of jouw kwaliteiten als moeder.
Wat goed dat je dit hier deelt! Ik herken het enorm, het klinkt als “mijn verhaal”. Ook ik heb hier een post over gemaakt, zo een 2,5 maand geleden, hij heet ”Angst voor het onbekende”. Als je daar op zoekt zul je zien dat veel vrouwen het herkennen. Super fijn om te horen voor mij destijds. En boeiend om te merken dat ik hoopte dat iedereen zou zeggen dat het er bij hoort en niet dat ik er nog niet klaar voor zou zijn. Dat achterliggende gevoel en de wens voor erkenning zei mij ook veel over mijn diepere gevoel om wel te willen starten. Is dit voor jou herkenbaar?
Inmiddels ben ik gestopt met de pil en zijn we langzaamaan aan het proberen. Hiermee bedoel ik geen anticonceptie meer en verder zien we het wel. Ik word verdrietig van de gedachte om helemaal geen kinderen te krijgen en ik realiseer mij dat het zwanger worden lang kan duren, dus daarom zijn we gestart. Maar ik blijf de stap naar het zwanger worden heel erg spannend en eng vinden. Nu probeer ik mij er aan over te geven. Af en toe heb ik nog wel paniek, maar ik houd mezelf voor dat dit er bij hoort en dat ik daar doorheen moet. Dat maakt het niet minder spannend, maar helpt mij wel. Ik hoop jou ook!
Inmiddels ben ik gestopt met de pil en zijn we langzaamaan aan het proberen. Hiermee bedoel ik geen anticonceptie meer en verder zien we het wel. Ik word verdrietig van de gedachte om helemaal geen kinderen te krijgen en ik realiseer mij dat het zwanger worden lang kan duren, dus daarom zijn we gestart. Maar ik blijf de stap naar het zwanger worden heel erg spannend en eng vinden. Nu probeer ik mij er aan over te geven. Af en toe heb ik nog wel paniek, maar ik houd mezelf voor dat dit er bij hoort en dat ik daar doorheen moet. Dat maakt het niet minder spannend, maar helpt mij wel. Ik hoop jou ook!
Daadwerkelijk er voor gaan is gewoon heel spannend! Dus ik zie het niet als niet klaar Ijn voor. Maar je staat op het punt aan iets te beginnen dat je niet meer kan terugdraaien.. Logischerwijs superspannend, maar ook zo ongelofelijk mooi.
Bij mijn eerste was ik 'ongepland' zwanger.. En ik was ook wel wat in shock. Wat nu, kan ik dit wel?! We stonden op een prima moment in ons leven. Huis, baan alles voor elkaar. Maar toch. De zorg voor een kindje, je bent ineens niet meer alleen voor jezelf verantwoordelijk.
Gelukkig heb je zelfs als het zover is nog 8 maanden om er aan te wennen. En je groeit er dan gewoonweg in.
Ik zou zeggen go for it! Je kunt ook heel vrijblijvend beginnen. En niet al direct gericht mikken als je het spannend vindt.
Bij mijn eerste was ik 'ongepland' zwanger.. En ik was ook wel wat in shock. Wat nu, kan ik dit wel?! We stonden op een prima moment in ons leven. Huis, baan alles voor elkaar. Maar toch. De zorg voor een kindje, je bent ineens niet meer alleen voor jezelf verantwoordelijk.
Gelukkig heb je zelfs als het zover is nog 8 maanden om er aan te wennen. En je groeit er dan gewoonweg in.
Ik zou zeggen go for it! Je kunt ook heel vrijblijvend beginnen. En niet al direct gericht mikken als je het spannend vindt.
Volgens mij is er geen enkele moeder/vrouw die nooit twijfels heeft. Ook als je eenmaal zwanger bent zul je vast je twijfels nog hebben over alles. Dat is heel normaal! Het is ook niet zomaar iets: een kindje van jezelf, iets 'blijvends' en niet iets wat je bij het grofvuil kunt zetten als je het zat bent, haha! Het is een verantwoordelijkheid en verandering in je leven die echt spannend kan zijn. Ik ben nu zwanger van de 2e en ook ik denk nog wel eens: help, waar ben ik aan begonnen?! Kan ik dit wel, twee kindjes??
Twijfels horen er bij, als je de wens hebt, zou ik er gewoon voor gaan! Nemen de twijfels echt de overhand en zijn ze realistisch dan kan het zijn dat je er nog niet klaar voor bent. Maar zo klinkt jouw verhaal niet
Twijfels horen er bij, als je de wens hebt, zou ik er gewoon voor gaan! Nemen de twijfels echt de overhand en zijn ze realistisch dan kan het zijn dat je er nog niet klaar voor bent. Maar zo klinkt jouw verhaal niet