Af-schuw-e-lijke opmerking!

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi hoi!

Even een afschuwelijke opmerking van me af schrijven. Gisteren naar de kerk geweest, 2 van onze beste vrienden deden belijdenis. We wilden Silke nog niet naar de oppas doen omdat ze nog zo klein is en we al het nodige met haar hebben beleefd natuurlijk, neonatalogie, week ziekenhuis, nog steeds drinkt en groeit ze niet goed en is ze na 4 weken nog steeds 200 gram onder haar geboortegewicht.

Affijn, we hadden haar fijn bij ons in de kinderwagen staan   achter in de kerk toen de koster even een blik wierp in de kinderwagenbak. En toen sprak hij de woorden:

"Wat ziet ze er mooi uit, het lijkt net of ze opgebaard ligt!" ...

Een bevriende buurvrouw stond er bij en gruwelde net als ik. ze zei: "schrappen uit je hoofd die opmerking!" Maar dat lukt niet zo heel goed. Misschien ook wel niet omdat Silke is geboren op de sterfdag van mijn lieve schoonmoeder 3 jaar geleden en zij 30 meter verder dan waar wij stonden echt opgebaard stond...Echt ik kan er niet bij dat iemand zo iets zegt! Zucht, nou ja, krijgen jullie ook wel eens van de rare   opmerkingen...?

groetjes!
 

Hoi,

Jeetje, i.d.d. een rare opmerking van die man! Hoe heb je gereageerd? Misschien helpt het om het tegen hem te zeggen hoe rot het over kwam, of mailen, schrijven o.i.d.

Ik ben dat een paar jaar geleden gaan doen bij mensen die me hebben gekwetst en ik moet zeggen dat dit erg oplucht! Je geeft de opmerking dan als het ware weer terug, stuurt het terug naar de 'afzender' zeg maar.

Bij mij helpt het goed!! Mensen mogen best weten waar jouw grens ligt!!

Pas geleden zei mijn schoonzus tegen mijn man dat ze vond dat ik een duivel in me zou hebben (ik ben ook gelovig en als ik ergens een hekel aan heb is het de duivel...heb ik jarenlang veel ellende door gehad; angsten,fobieen, stemmen etc) dus die opmerking schoot bij ons echt verkeerd! Heeft gewoon te maken met dat ze het moeilijk heeft dat haar broer nu een relatie heeft (we zijn 2 jr bij elkaar) en niet meer zoveel tijd voor haar heeft. Ik heb haar meteen die nacht een brief geschreven met al haar verwijten (ze had nog meer gezegd en toen is mn man maar weg gelopen, mij had ze al weg gestuurd) en haar laten merken hoe onterecht ik dit van haar vond. Zonder verwijt te maken naar haar. Het luchtte mij direct op en onlangs heeft ze haar excuses aangeboden aan mijn man. Ze weet in ieder geval waar we staan!

Ik zou het je dus echt aanraden er wat van te zeggen hoor!

Succes met alles en geniet van je kleintje!!!

greets, Natasja
39,3 wkn.
 
Jeetje, wat een mafkees!

Ik denk ook dat je hem er op moet aanspreken, hij heeft het vast niet zo bedoeld maar dit kunje gewoon niet zeggen! Nu denkt hij er waarschijnlijk nooit meer over na maar als je hem nog eens spreekt misschien wel.
Ik kan begrijpen dat je het een nare opmerking vindt, ongelooflijk!
Fleur
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan