Afscheid genomen van mijn opa

A

ANONYMOUS_USERNAME

Wat een dag van uitersten was dat gisteren: we waren nog maar net vertrokken bij een kraamvisite toen mijn vader belde dat mijn opa wel heel snel achteruitgaat.

We zijn direct doorgereisd om afscheid te nemen, dat wilde hij graag. Hij was nu nog behoorlijk bij en helder. Maar ze gaan snel de morfine opschroeven en dan zal hij wegglijden.

Poepoe, ondanks dat ik weet dat hij een mooi leven heeft gehad en 87 een mooie leeftijd is om dood te gaan... het raakte me dat hij zei 'ik had me er zo op verheugd, ik wilde de 24ste september zo graag halen.' Dat gaat niet lukken, zijn achterkleinkind zal hij niet ontmoeten.

Toen ik vroeg of hij dacht dat hij naar oma zou gaan, verscheen er een grote lach op zijn gezicht en zei hij 'ik hoop het wel'.

Hebben jullie nog opa's en oma's? Ik heb straks nog 1 opa over.
 
Lieverd, wat vervelend om de lezen. Heel veel sterkte. Dat lijkt me inderdaad zwaar. Maar mooie leeftijd, absoluut.

Ikzelf kende 1 opa, die is 2 jaar geleden overleden. Mijn andere opa heb ik nooit ontmoet, weet wel dat hij overleden is.

1 oma (mijn tweede moeder) is 5 jaar geleden overleden, ik mis haar heel erg, vooral nu. Maar ik voel haar aanwezigheid soms en dat is fijn.
Jou opa ook altijd bij je zijn.

En ik heb nog 1 levende oma die het geweldig vindt dat ze eindelijk overgrootoma wordt, ze is nu 83.
 
Hee,
heel veel sterkte zeg! Ontzettende naar allemaal!

Ik heb allebei mn opa's en oma's nog! Ze zijn nog niet zo heel erg oud, de jongste is 73 en de oudste is 79.
 
Jemig wat vervelend zeg,,,,,, maar fijn dat ie nog even bij was.

Ik heb vorig jaar in een half jaar tijd mijn oma (van m'n moeders kant) en mijn opa (van m'n vaderskant) verloren. Mijn opa van m'n moederkant was al een tijdje overleden, Dus heb nog 1 oma.... een hele lieve en die is nog goed bij de tijd..
Alleen ik zie haar te weinig, zo jammerrrr
Mijn omaatje is alwel 93 geloof ik hihihi

sterkte de komende dagen....
 
Jeetje wat naar. Ook nog eens zo vlak voor je kindje geboren zal worden, dat lijkt me heel dubbel... Sterkte ermee!!

Ik heb van moeders kant zowel opa als oma nog. Altijd zowat m'n 2e vader en moeder geweest. Ik geef ze hun allereerste achterkleinkind en ze lopen overal ermee te pronken haha. Ze zijn zo trots dat ze een achterkleinkind mee mogen maken! Ik zal ook nooit m'n oma's reactie vergeten toen we het haar vertelden op nieuwjaarsdag.
Van m'n vaders kant heb ik alleen nog m'n oma. M'n opa was een lieve man, had nooit een band met hem totdat hij op een dag m'n kamer in kwam lopen en me begon te knuffelen en hele gesprekken met me aanknoopte. Ik was toen 14. Helaas stierf hij na een lange lijdensweg toen ik 17 was. Zijn vrouw, mijn oma, heb ik nu al 5.5 jaar niet gezien en ook geen behoefte aan. Toen mijn opa morfine moest krijgen heeft zij geweigerd en dat heb ik haar altijd kwalijk genomen. Ze weet via mijn vader dat ik zwanger ben, maar een geboortekaartje etc. zal ze niet krijgen. Ze weet ook niet waar ik woon. En wat mij betreft blijft dat zo. Het klinkt misschien hard want het is niet zo dat ik haar al het slechte wens, maar door mij zal ze niet gemist worden.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan