Mijn moeder(48) is ernstig ziek. De artsen hebben haar uit het zieknhuis ontslagen omdat ze stoppen met behandelen. Ze geven haar hoogstens een paar maanden. We zijn allemaal helemaal van slag hierdoor. De wereld staat driedubbel op z'n kop. Alles liep lekker (ondanks dat ze al ziek was, maar het ging allemaal best goed). Wij als jonge ouders (nu allebei 22 jaar) met ons zoontje van 16 maanden. Mooie bovenwoning, goede banen, mijn man ook nog part-time student. Ik wilde net meer gaan werken en zou hiervoor deze week een contract tekenen. Maar 1 dag daarvoor kreeg ik dit slechte nieuws. Ik voel me helemaal verscheurd, en ook voor mijn zoontje, haar enige kleinkind vind ik het vreselijk dat hij haar later misschien niet meer herinnerd. Ze zijn zo leuk samen, twee handen op een buik. Altijd onderonsjes met elkaar en lekker stoeien. Maar nu dit, het gaat met de week slechter. En we moeten ineens verplicht afscheid nemen.
HELP! wat doe ik nu? Meer werken, kan ik dat nu wel aan?
Wat zijn jullie adviezen? hoe zouden jullie dit aanpakken? Ik werk nu zo'n 12 uur en wilde 18uur gaan werken. Misschien voorlopig nog maar even niet doen. En voor mijn zoontje, die kan ik niet voorbereiden op zoiets vreselijks.
Bestaat er zoiets als speciaal verlof, of kan ik ook tijdelijk gedeeltelijk ouderschaps verlof opnemen? want dat meer gaan werken was echt uit financieleel oogpunt.
Liefs mama van Pip
HELP! wat doe ik nu? Meer werken, kan ik dat nu wel aan?
Wat zijn jullie adviezen? hoe zouden jullie dit aanpakken? Ik werk nu zo'n 12 uur en wilde 18uur gaan werken. Misschien voorlopig nog maar even niet doen. En voor mijn zoontje, die kan ik niet voorbereiden op zoiets vreselijks.
Bestaat er zoiets als speciaal verlof, of kan ik ook tijdelijk gedeeltelijk ouderschaps verlof opnemen? want dat meer gaan werken was echt uit financieleel oogpunt.
Liefs mama van Pip
);