afscheid op mn werk

Hoi Dames,

Ik kom net weer bij de vk vandaan. Vorige week kreeg ik te horen dat ik een week thuist moest blijven om te rusten ivm. hoge bloeddruk. Vandaag moest ik het weer na laten kijken en het was niet gezakt. Ik kreeg nu dus te horen dat ik deze week maar af moest gaan sluiten op m'n werk. Eerlijk gezegd valt het me nogal zwaar, ik had het niet verwacht. Ik ben peuterleidster en heb twee groepen met peuters die ik jaren heb begeleid. Nu moet ik eigenlijk heel onverwacht afscheid gaan nemen van veel van hem. Ik zou pas 25 februari met verlof gaan. Als ik na m'n verlof terug kom zijn er al veel naar de basisschool. Ik had het zo leuk gevonden om er naar toe te werken. Vorige week ben ik een uurtje terug geweest omdat ik bij de klassenfoto wilde zijn. Zo vlogen me stuk voor stuk om m'n nek. Ik ga ze ontzettend missen en heb een beetje het gevoel dat ik het niet heb af kunnen ronden. Ik ga morgen om mijn papierwerk in orde te maken en donderdag om afscheid te nemen van de kinderen, ouders en collegea.
......ik voel me een beetje raar, ik moest het even van me af schrijven.

Liefs, Ank
 
hoi ank

ik weet hoe het voelt ik heb op een baby peutergroep gewerkt en daar moest ik door een conflict met mijn baas van de ene op de andere dag afscheid nemen van mijn kinderen. is het misschien een idee om de datums op te schrijven wanneer die kinderen 'uitvliegen' zodat je alsnog even langs kan gaan om ze uit te zwaaien? of om bijvoorbeeld elke week even een bakje te gaan drinken zodat je niet helemaal weg bent. je moet het natuurlijk lichamelijk wel aan kunnen. soms kom ik de kinderen van mijn groep nog weleens op straat tegen en sommige herkennen me dan ook dit geeft een heel goed gevoel.
ik wens je in ieder geval heel veel sterkte en je moet maar zo blijven denken het is voor een zeer goed doel.
succes

groetjes laura
 
Hoi,

Een vriendin van mij moest ook van de ene op de andere dag stoppen met werken en zij vond het ook erg moeilijk.
En als je dan ook nog eens aan die kindjes gehecht bent is het nog moeilijker lijkt me.
Maar zij is inderdaad nog een paar keer eventjes wezen buurten. Niet te lang en niet te vaak, maar zo was het voor haar gevoel iets minder abrupt.

Sterkte en rustig aan he!
 
He meid,

kop op he, moeilijk zal het inderdaad zijn, maar of je nu afscheid van ze moet nemen of 25 febr. het blijft moeilijk lijkt mij!!
Geef ze allemaal een extra dikke knuffel en als je je goed voorbereid komt alles goed toch??
Ik heb vandaag voor het laatst gewerkt en alhoewel ik niet met kinderen werk is het nu ook nog lastig om van iedereen afscheid te nemen. Ik werk op een verpleegafdeling en dus ken ik personeel en bewoners heel goed. Ik heb er ook wel een beetje moeite mee omdat ik de gezellige kletspraatjes met iedereen wel zal missen, maar er breekt nu ook een tijd van rust aan.
iedereen was ontzettend lief en heb ook nog even een stukje voor iedereen in het logboek gezet, dat was wel een goeie manier om af te sluiten.
Ik ga zo af en toe vast nog wel eens even heen om een bakkie koffie te halen!
Sterkte meissie!

Groetjes Esther.
 
Alvast bedankt voor jullie lieve reacties,
Ik heb het ook overwogen om nog regelmatig even terug te komen maar ben eigenlijk wel overtuigd dat ik dat niet moet doen. Ik wil wel zodra ik met de baby er op uit kan langs gaan om de kinderen de baby te laten zien. Er is ook iemand die mij komt vervangen en ten eerste vind ik het ook tegenover haar lastig. De kinderen zijn erg aan mij gehegt en zodra ik dan elke keer weer even langs kom vind ik dat mij vervangster niet de eerlijke kans krijgt het werk goed te kunnen doen. Ik blijf nou in totaal een half jaar weg (ook ivm. schoolvakanties) dus is het wel de moeie voor haar om een vertrouwensband op te bouwen. Ook weet ik dat voor veel kinderen dit erg verwarrend zal zijn. Het zijn kinderen met adhd, autisme enz. Voor deze kinderen is het dan niet meer te begrijpen.
Het is allemaal zo dubbel. voor m'n eigen gevoel zeg ik dat ik niks liever wil maar het is maar beter zo.

Liefs, Ank
 
Hoi Ank.

Herkenbaar, je verhaal. Ik ben in november pats, boem moeten stoppen. Werk in een kleutergroep.
Je hele verhaal over het hechten en de vertrouwensband, daar heb je wel gelijk in. Ook ik vond het niet zo eerlijk tegenover mijn vervangster. Hoe lief ze ook is, kinderen weten heus wel wie hun "eigen" juf is.
En eerlijk gezegd ben ik er stiekum ook wel blij om, want hoewel het moest, vond ik het niet leuk om zomaar aan de kant geschoven te worden. Zo wordt het natuurlijk niet bedoeld, maar het werk moet door. Maar zo voelde het wel een beetje.
Ik ben nog 2x langs geweest, maar je merkt dat dan de hele boel op zijn kop staat!

Ik hoop dat je het over een paar weken kunt accepteren.
Ik heb al een dochtertje van 2 1/2, dus na een week of 3 was ik eraan gewend en vond ik het steeds fijner.

Bij jou is het natuurlijk wel extra lastig omdat er kindjes de groep verlaten.
Toch hoop ik dat je lekker gaat genieten en het rustig aan doet!
Ik wens je heel veel succes.

Liefs, Jaine
 
Terug
Bovenaan