Gisteren heeft mijn man tjerks ledikantje boven gezet. Maar kon het nog niet over mijn hart verkrijgen. hahahahaha. Dus heb hem lekker vannacht nog in de wieg gehad en op onze kamer gezet. Even als afscheid. Heb er een beetje moeite mee. Hoeveel avonden heb ik er bij staan kijken toen onze vent nog niet geboren was. De lege wieg toen hij in het ziekenhuis lag. Zo'n klein hoopje mens wat daar hulpeloos ligt in zo'n grote wieg. Waar hij nu toch echt te groot voor begint te worden. En dan zijn we nog geen 4 maanden verder. Dus vanavond maar het ledikantje in en de wieg schoonmaken, spullen wassen en hopelijk voor niet al te lange tijd opbergen.