Afscheid

Regelmatig las ik de diverse forums. Zo ook deze ZWANGER ZIJN.

Na het vertrek van mijn ex had ik de hoop opgegeven, en dan leer je
iemand kennen en samen wil je het allerliefst een kindje krijgen.



In januari was het zover. Een positieve test. Wel vreemd toch weer
zwnager terwijl je daar niet meer op gerekend had al die jaren. Maar
toch zo blij.



Vorige week ben ik na een zwangerschap van ruim 17 weken bevallen van
een heel klein kindje. Ik zit hier met opgezwollen borsten, waar af en
toe melk uitkomt, maar geen kind om die melk te geven. Ik voel stuwing
en mag er niets aan doen, want dan wek je de borstvoeding op.



Langzamerhand zal ik toch de het zwanger zijn-forum, het oktoberforum
verlaten en straks weer teruggaan naar het zwanger worden forum. Want
de hoop geven we niet op.



Kus

Miep



 
Hallo Miep,

Heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies...Ik kan me niet voorstellen hoeveel verdriet het moet geven...

Ik kan je alleen maar heel veel sterkte en liefde voor de toekomst wensen met op een dag een voldragen gezond kindje in je armen!


Liefs Wendy

 
Lieve Miep

Ik schrijf hier nog maar net, dus je kent met niet. Maar ik wil je even heel veel sterkte wensen met dit verlies. Ik heb er geen woorden voor. Ik wil je het advies geven om de tijd te nemen voor dit verlies. Niet alleen geestelijk, maar ook lichamelijk.

Vanuit hier een dikke knuffel!!!

Groetjes Ria
 
Lieve Miep,

Wat verschrikkelijk voor je. Het had allemaal zo anders moeten zijn, en dan dit....

Een half jaar geleden heb ik hetzelfde meegemaakt. Mijn zoontje  is na 7 maanden probleemloze zwangerschap levenloos ter wereld gekomen. En inderdaad die stuwing had ik ook. Zo oneerlijk. Wel de lasten maar niet de lusten......

Ik mail bij www.lieve-engeltjes.nl. Dit is een mailinglijst voor mensen die allemaal hetzelfde hebben meegemaakt. Ik zelf heb hier heel veel steun gevonden. Misschien een idee voor jou?

Ik wens je heel veel sterkte voor de komende tijd.

Groetjes,
Amber
 
Terug
Bovenaan