Hoi lieve meiden,
Ten eerste: wat lief dat jullie allemaal zo met me meeleven! Dat doet me echt goed!
Ik had met mezelf afgesproken over 2 of 3 weken een afspraak met de HA te maken. Eigenlijk zag ik hier een beetje tegenop omdat ik een tijdje terug ook al naar de HA ben geweest toen ik maar niet ongesteld werd na de mk. Hij zei toen dat ze hier pas iets aan deden als je ruim 7 of 8 maanden niet ongi was geweest. Ik vroeg nog of ik naar de gyn mocht maar hij zei dat zij nu ook niets zouden doen.
Gisteren (tijdens het stofzuigen ;-) besloten om gewoon naar het ziekenhuis te bellen om te kijken of ik niet rechtstreeks een afspraak kon maken bij de gyn. Ik legde het verhaal uit aan de assistente en vroeg heel voorzichtig of er niet iets van een tel. spreekuur was. De assistente zei toen meteen dat ze vond dat ik meer dan genoeg reden had om voor een consult te komen! Ik mag dus 29 september langskomen. Ik ben echt opgelucht. Het duurt nog een paar weken maar ik ben gewoon heel erg blij dat ik straks naar de gyn mag en ik eindelijk antwoord krijg op wat vragen (nog van mijn zwangerschap) en dat er hopelijk nu iets gebeurd aan mijn belachelijk lange cyclus. Vandaag ben ik 6 weken na mijn ongi en nog geen eisprong te bekennen.
Mijn man zei gisteren dat hij toch wel blij was dat ik naar de gyn ging omdat hij stiekem ook wel vond dat het allemaal lang duurde. Hij bedoelde het echt goed hoor want hij was heel geduldig de laatste tijd als ik weer eens tegen de muren op liep maar toch deed het pijn dit te horen. Ik weet het niet, een bepaald schuldgevoel kwam in me op terwijl dit natuurlijk allemaal helemaal buiten mijn schuld is. Ik weet dat de kinderwens van mijn man heel erg groot is maar ik probeer er niet teveel aan te denken omdat ik niet onder een bepaalde druk wil staan. Hij zou me dat ook nooit willen aan doen maar dit soort opmerkingen, ookal is het goed bedoeld, voelen nu even niet zo goed.
Maar goed, ik ga zo eerst lekker even sporten en daarna gaan mijn man en ik heerlijk naar het strand om van de laatste zonnestralen te genieten.
Meiden, allemaal een heel fijn weekend gewenst en tot gauw.
ps: Cath, heb nog een kort berichtje onder jouw berichtje gezet
El, bedankt voor je medeleven. Ik ben blij dat het nu weer goed met je gaat. Zelf heb ik geen curretage gehad en je ziet hoe ik nu aan het aanknoeien ben dus wees inderdaad maar blij dat je nu alsnog gecurreteerd bent!
Knuffelbeertje, je bent een schatje dat je zo met me meeleeft terwijl je zelf al heerlijk zwanger bent!
Monique en Nien, ik reageer weer onder het andere berichtje.
Dikke kus F.
Ten eerste: wat lief dat jullie allemaal zo met me meeleven! Dat doet me echt goed!
Ik had met mezelf afgesproken over 2 of 3 weken een afspraak met de HA te maken. Eigenlijk zag ik hier een beetje tegenop omdat ik een tijdje terug ook al naar de HA ben geweest toen ik maar niet ongesteld werd na de mk. Hij zei toen dat ze hier pas iets aan deden als je ruim 7 of 8 maanden niet ongi was geweest. Ik vroeg nog of ik naar de gyn mocht maar hij zei dat zij nu ook niets zouden doen.
Gisteren (tijdens het stofzuigen ;-) besloten om gewoon naar het ziekenhuis te bellen om te kijken of ik niet rechtstreeks een afspraak kon maken bij de gyn. Ik legde het verhaal uit aan de assistente en vroeg heel voorzichtig of er niet iets van een tel. spreekuur was. De assistente zei toen meteen dat ze vond dat ik meer dan genoeg reden had om voor een consult te komen! Ik mag dus 29 september langskomen. Ik ben echt opgelucht. Het duurt nog een paar weken maar ik ben gewoon heel erg blij dat ik straks naar de gyn mag en ik eindelijk antwoord krijg op wat vragen (nog van mijn zwangerschap) en dat er hopelijk nu iets gebeurd aan mijn belachelijk lange cyclus. Vandaag ben ik 6 weken na mijn ongi en nog geen eisprong te bekennen.
Mijn man zei gisteren dat hij toch wel blij was dat ik naar de gyn ging omdat hij stiekem ook wel vond dat het allemaal lang duurde. Hij bedoelde het echt goed hoor want hij was heel geduldig de laatste tijd als ik weer eens tegen de muren op liep maar toch deed het pijn dit te horen. Ik weet het niet, een bepaald schuldgevoel kwam in me op terwijl dit natuurlijk allemaal helemaal buiten mijn schuld is. Ik weet dat de kinderwens van mijn man heel erg groot is maar ik probeer er niet teveel aan te denken omdat ik niet onder een bepaalde druk wil staan. Hij zou me dat ook nooit willen aan doen maar dit soort opmerkingen, ookal is het goed bedoeld, voelen nu even niet zo goed.
Maar goed, ik ga zo eerst lekker even sporten en daarna gaan mijn man en ik heerlijk naar het strand om van de laatste zonnestralen te genieten.
Meiden, allemaal een heel fijn weekend gewenst en tot gauw.
ps: Cath, heb nog een kort berichtje onder jouw berichtje gezet
El, bedankt voor je medeleven. Ik ben blij dat het nu weer goed met je gaat. Zelf heb ik geen curretage gehad en je ziet hoe ik nu aan het aanknoeien ben dus wees inderdaad maar blij dat je nu alsnog gecurreteerd bent!
Knuffelbeertje, je bent een schatje dat je zo met me meeleeft terwijl je zelf al heerlijk zwanger bent!
Monique en Nien, ik reageer weer onder het andere berichtje.
Dikke kus F.