A
Anoniem
Guest
<p>Hallo allemaal! </p><p>Momenteel hebben we (ik Roos 29 jaar en man 39 jaar) 13 maanden geleden tegen elkaar gezegd dat we graag voor een tweede willen gaan. Onze eerste zoon was toen bijna 1 jaar en zouden graag 2,5 jaar er tussen willen hebben. Maargoed ik zou dit niet opschrijven als het inmiddels al gelukt was. Aangezien we bij onze eerste 10 maanden moesten wachten, zijn we optijd begonnen. </p><p>In eerste instantie hield ik wel mijn cyclus in de gaten maar lag er geen druk op. Op een gegeven moment merkte we dat in onze omgeving, mensen zwanger raakte, die later of gelijk aan begonnen waren. Dat frustreerde mij vooral. Vanaf dat moment hebben we afgesproken het serieuzer aan te pakken. Elke maand doe ik een evaluatie test, heb nu wel enigszins inzicht erin. </p><p>Nu zijn we ruim een jaar bezig en hebben we besloten om de huisarts in te schakelen. Voor aanstaande vrijdag hebben we een afspraak staan. Het gesprek aan de telefoon ( ivm corona) was niet fijn. De huisarts vond dat we er al snel bij waren, om voor een tweede te gaan. Vond dat ongepast en een beetje kwetsend. </p><p>Daar komt bij dat ik nu over tijd ben. Heb (te vroeg) een zwangerschapstest gedaan, negatief. Maar heb nu heel erg het gevoel dat mijn lichaam, mij voor de gek houdt. Is dat herkenbaar? </p><p>Nu is het bijna vrijdag en merk dat ik steeds emotioneler ervan wordt en heel erg behoefte heb om het te delen. En ergens steun vandaan te halen. Hopelijk vind ik het hier en misschien mensen die ook aan het begin staan om verder te laten onderzoeken. </p><p>Liefs </p><p>X</p>