Hoi Allemaal.
met de 20 weken echo is er geconstateerd dat mijn placenta afwijkt, er waren allemaal blaasjes te zien aan beide kanten vd placenta. Niks om me zorgen te maken maar er moest wel een gynacoloog naar kijken. na een paar dagen konden we terecht en deze bevestigde ook de afwijking maar kon ons niet de consequenties vertellen en ik moest doorverwezen worden naar het Erasmus MC. Deze arts deed de 20 weken echo opnieuw om te kijken of ze geen afwijkingen over het hoofd hadden gezien, dit was gelukkig niet het geval! nadat hij de placenta had bekeken gingen we weer zitten en legde hij uit wat hij zag en denkt dat het kan zijn. 1) het is een Placentaire mesenchymale dysplasia 2) mola zwangerschap van een tweeling.
1) is goedaardig, de baby zou een groeistand kunnen ontwikkelen doordat de placenta niet voldoende functioneert, maar dit was nog niet te zien aan de groei van de baby . Maar de mola is kwaadaardig, hoe hij er op komt dat het een tweeling geweest heeft kunnen zijn weet ik niet. maar met een 1 eiige tweeling zou het ene vruchtje door alle chromosoom afwijkingen het niet eens gehaald hebben en is met deze baby wel goed gegaan. met een 1 eiige tweeling delen ze elkaars chromosome dus wat de ene vrucht had en niet haalde heeft onze baby ook en zou daarom niet levensvatbaar zijn. bij een 2 eiige tweeling zou dit niet het geval zijn en de baby gewoon gezond zijn.
Omdat ik al 22 weken ben en bij een niet levensvatbare baby ik de zwangerschap nog kan afbreken voor 24 weken had dit uitsluiten hiervan haast. Hij stelde voor een vruchtwaterpunctie te doen met een sneltest. as woensdag krijg ik hier van de uitslag.
Ik ben zo vreselijk overdonderd door dit verhaal, en ik voel me echt van me roze wolk getrokken. Ik durf niet eens meer verder te denken dan woensdag. Terwijl optie 2) de mola maar een hele kleine kans is maar hij t niet mag negeren omdat de kans niet 0 is.
Hoe kom ik in hemelsnaam deze dagen door, ik probeer positief te blijven maar de gedachten dat ik de zwangerschap moet afbreken middels een bevalling maken me helemaal crazy.
Het gene wat me op de been houdt is dat ik de baby iedere dag lekker voel bewegen en dat ik nooit een slecht onderbuik gevoel hebt gehad maar ook heel belangrijk dat er geen afwijkingen aan de baby te zien waren.. Sorry voor het lange verhaal maar ik moet het echt even van me afschrijven en ben heel benieuwd of er meer vrouwen zijn die een afwijking hebben of hebben gehad aan hun placenta.
met de 20 weken echo is er geconstateerd dat mijn placenta afwijkt, er waren allemaal blaasjes te zien aan beide kanten vd placenta. Niks om me zorgen te maken maar er moest wel een gynacoloog naar kijken. na een paar dagen konden we terecht en deze bevestigde ook de afwijking maar kon ons niet de consequenties vertellen en ik moest doorverwezen worden naar het Erasmus MC. Deze arts deed de 20 weken echo opnieuw om te kijken of ze geen afwijkingen over het hoofd hadden gezien, dit was gelukkig niet het geval! nadat hij de placenta had bekeken gingen we weer zitten en legde hij uit wat hij zag en denkt dat het kan zijn. 1) het is een Placentaire mesenchymale dysplasia 2) mola zwangerschap van een tweeling.
1) is goedaardig, de baby zou een groeistand kunnen ontwikkelen doordat de placenta niet voldoende functioneert, maar dit was nog niet te zien aan de groei van de baby . Maar de mola is kwaadaardig, hoe hij er op komt dat het een tweeling geweest heeft kunnen zijn weet ik niet. maar met een 1 eiige tweeling zou het ene vruchtje door alle chromosoom afwijkingen het niet eens gehaald hebben en is met deze baby wel goed gegaan. met een 1 eiige tweeling delen ze elkaars chromosome dus wat de ene vrucht had en niet haalde heeft onze baby ook en zou daarom niet levensvatbaar zijn. bij een 2 eiige tweeling zou dit niet het geval zijn en de baby gewoon gezond zijn.
Omdat ik al 22 weken ben en bij een niet levensvatbare baby ik de zwangerschap nog kan afbreken voor 24 weken had dit uitsluiten hiervan haast. Hij stelde voor een vruchtwaterpunctie te doen met een sneltest. as woensdag krijg ik hier van de uitslag.
Ik ben zo vreselijk overdonderd door dit verhaal, en ik voel me echt van me roze wolk getrokken. Ik durf niet eens meer verder te denken dan woensdag. Terwijl optie 2) de mola maar een hele kleine kans is maar hij t niet mag negeren omdat de kans niet 0 is.
Hoe kom ik in hemelsnaam deze dagen door, ik probeer positief te blijven maar de gedachten dat ik de zwangerschap moet afbreken middels een bevalling maken me helemaal crazy.
Het gene wat me op de been houdt is dat ik de baby iedere dag lekker voel bewegen en dat ik nooit een slecht onderbuik gevoel hebt gehad maar ook heel belangrijk dat er geen afwijkingen aan de baby te zien waren.. Sorry voor het lange verhaal maar ik moet het echt even van me afschrijven en ben heel benieuwd of er meer vrouwen zijn die een afwijking hebben of hebben gehad aan hun placenta.