Al gerommel voor de bevalling of plotseling begonnen?

Even een vraagje aan diegenen die al zijn bevallen:
Hadden jullie van te voren het gevoel dat de bevalling er aan zat te komen door krampen/oefenweeën of iets dergelijks, of is het juist plotseling begonnen, zonder voortekenen, slijmprop etc?

Ik ben zelf 39 weken en ben benieuwd wat jullie ervaringen zijn.. Voel zelf nog niks maar het "mag" nog 3 weken duren natuurlijk..

Groetjes, Lieke
 
Hallo Lieke,

Ik weet niet of je op mijn verhaal zit te wachten maar ik ben dus bevallen met 26 weken en 4 dagen. Het begon bij mij met een beetje bloedverlies, wat ik niet vertrouwde en toen kreeg ik regelmatig harde buiken (wat dus achteraf weeen zijn geweest) Ik ben toen doorgestuurd naar het ziekenhuis en daar bleek dat ik al 3 centimeter ontsluiting had. Je hoeft dus inderdaad niks te merken, wat bij mij dus het geval was ! Doe de laatste 3 weken lekker rustig aan en laat je vertroetelen ! Ik wens je een hele mooie bevalling toe !

Groetjes van Tessa
 
Hallo,
Bij mij ging het bij mijn eerste heel raar achteraf. s'Nachts had ik een rare droom ik had pijn in mijn rug en moest iets gebruiken wat ik niet meer had maar ben gewoon doorgeslapen. s'morgens rond een uur of tien wist ik het zeker de weeen waren begonnen. Dus ik geloof eigenlijk niet of je voorweeen of iets dergelijks hoeft te hebben. Het kan ook gewoon in een keer beginnen.
Succes Marianne (36 weken van onze 2e)
 
nee ik had nergens last van, achteraf was ik wel de laatste dagen nog wat dingetjes aan het regelen enzo, ik merkte dat de bevalling begon doordat mijn vliezen braken toen ik op de bank zat.

gr sandra
 
Bij mij is het heel plotseling begonnen met het breken van de vliezen. Ik was 38w + 1d en had de hele dag nog van alles en nogwat gedaan. 's Avonds om 18.15 uur braken dus de vliezen, tegen 21.00 uur begonnen de weeen en om 23.15 uur is mijn dochter geboren. Het ging heel snel allemaal en heb het absoluut niet aan voelen komen.

Groetjes,
Jacqueline
 
Ik heb nu sinds zondag hele lichte oefen weeen. Het stelt echt niks voor (als ik met ergens mee bezig ben voel ik ze niet eens), maar ze zijn wel regelmatig (5 minuten), en worden heeeeeel langzaam sterker. Ik ben nu 37 weken dus van mij mag het best nog even duren, maar ik denk toch niet dat ik de uitgerekende datum van 3 September ga halen :)
Voor de rest zit ik vooral achter de computer (lekker lui met een laptop), want zodra ik beweeg wordt mijn buik keihard; geen wee of kramp of zo, gewoon oftie van steen is.
Mijn dochter schopt en woelt intussen de hele dag door (was alleen wat minder toen het zo warm was), dus voorlopig mik ik op volgende week donderdag of zo (als ik dus netjes 38 weken ben).
Benieuwd of dat gaat lukken, of dat ze er ineens toch uit wil -of nog 4 weken langer blijft plakken ;)
 
Twee weken voor de uiteindelijke bevalling heb ik aloefen/voorweeën gehad. Heel licht, af en toe een kramp, maar goed op te vangen. Ik kon zelfs nog bij m'n ouders op bezoek (en zij hebben niks gemerkt).
Daarna anderhalve week wel elke keer buikkrampen, maar ik wist niet goed of dat m'n darmen waren of toch weeën (ik denk nu het eerste). Daarna op de woensdag voor m'n bevalling heel duidelijke voorweeën. Zelfs m'n moeder (die toen bij me op bezoek was) had op een gegeven moment door dat ik wat zat weg te puffen.
Uiteindelijk begon op zondag de bevalling met bloedverlies (schrikken!!) en ik denk het verliezen van de slijmprop. Een kwartier later had ik de eerste, lichte, wee. Deze voelde meteen anders aan dan de voorweeën! Het eerste uur was ik een beetje hyper (zo van... nu gaat het ECHT gebeuren). Daarna nog even geslapen / gedut, ik kon ook nog m'n boek lezen, wat eten en tv kijken.
Na 12 uur 's middags werd het allemaal wat heftiger en het nam steeds meer in kracht toe. Helaas geen echt duidelijk ritme, maar wel steeds sterker wordende weeën.

Hoewel ik dus al twee weken krampen had, had ik op een gegeven moment zoiets van: het duurt nog wel drie weken. Uiteindelijk is de echte bevalling dus toch nog heel onverwacht begonnen. Ik was toen overigens 40 weken en 3 dagen. M'n dochter is een dag later (om 0.30 uur) geboren met een keizersnee.
Tijdens de hele zwangerschap had ik al vaak en veel harde buiken. Ook die voelen anders aan dan weeën.

Sterkte en veel succes met afwachten wanneer het gaat beginnen!

Groeten van Marieke
 
hoi, ik lag lekker in bed, en voelde om 1.30uur een soort van knappen van een ballon. De kleine was nogal aktief, dus ik dacht dat het een flinke schop was. Ik voelde echter dat ik wat vocht verloor ( kleine hoeveelheden) het was dus geen schop van de kleine, maar gebroken vliezen. De weeen kwamen al snel op gang, het leek eerst meer op buikkramp, 's ochtends om 7.00uur leken het op echte weeen. De verloskundige is toen langs geweest, maar tot mijn teleurstelling was mijn baarmoermond nog niet verstreken en had ik een kleine 1cm ontsluiting. Zo ging het uiteindelijk door tot 's avonds en ben toen opgenomen in het ziekenhuis met niet vorderende ontsluiting, terwijl de weeen niet meer te houden waren. De ruggen prik was echt een verademing.Na 23.00uur, en een uurtje persen, was ze er.
Succes met de bevalling!
 
Terug
Bovenaan