Aldoor dat gejank...!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi moeders (en vaders)  om mij heen,

Mijn dochter is sinds april een grote zus geworden. De acceptatie van haar zusje gaat erg goed. Ze is niet negatief jaloers, maar wil wel graag de aandacht. Zodra haar zusje de borst krijgt of er even met haar geknuffeld wordt wil zij ook. Dus elke keer als ik met haar zusje bezig ben geweest neem ik even tijd voor haar. Dit gaat opzich erg goed.
Maar de laatste paar weken is haar luisteren niet echt van goede kwaliteit. Daardoor  is ze erg huilerig. Ze moet regelmatig streng worden toegesproken en zodra ze haar zin niet krijgt, te lang (naar haar mening) moet wachten begint ze te . Het begint mijn man en mij ontzettend te irriteren... En worden er soms ook een beetje om. De sfeer in huis  is hierdoor ook minder gezellig .

Wie heeft er bruikbare tips voor mij.........?

Groetjes,

Petra
 
ik kan me heel goed voorstellen dat het erg vervelend begint te worden cq is.
Ze probeert gewoon haar plekje te vinden en het is best moeilijk natuurlijk als je alle aandacht eerst alleen kreeg om dat nu met een baby (waar ze nog niets mee kan) te moeten delen.
Wat het beste werkt volgens mij (en de Thomas Gordon training) is haar gevoel benoemen, bijv: ik zie dat je erg boos bent.
Vertel haar niet dat ze niet boos mag zijn of moet stoppen met huilen want dat werk toch alleen maar averechts.
ga mee in haar gevoel en als het heel lang blijft gewoon negeren maar dan ook niet halverwege toch iets tegen haar zeggen want dan wordt ze weer "gevoed"en dan blijft het en wordt het erger.
Maar vooral dat meegaan en benoemen van haar gevoel op dat moment werk echt erg goed.
Ik heb ook een dochter die ik nog regelmatig uit een dwarse bui moet zien te krijgen, bij haar werkt het wel , zij voelt zich begrepen en gewaardeert en de buien worden daardoor korter en minder heftig.
Maar hoe dan ook ze is weleens boos, maar dat mag ook alleen ze is bijna 4 dus moet ze het van mij verwoorden en niet gillen of schreeuwen.
succes ermee, ik hoop dat je er iets aan hebt
Martine
 
Hoi Petra,

Ik heb een zoon die in oktober 2 wordt. Zijn broertje is afgelopen april geboren. Hij moest ook gaan "delen". Wat ik belangrijk vond is dat als Ryan bij mij moest drinken het ook echt zijn tijd was (en nog steeds is).

Ik ging dan, als Damien tenminste wakker is, ongeveer een half uur voordat Ryan ging eten Damien al voorbereiden.
Dan liet ik hem helpen met dingen in de box te zetten. Hij mocht dan dingen "uitzoeken"en ik zetten er dan ook de dingen in die hij ook echt leuk vond.
Ondertussen vertelde ik hem dat hij dadelijk lekker in de box mocht spelen, zodat mamma Ryan eten kon geven.
Dan gingen we samen Ryan halen. Of boven uit zijn bed of beneden uit het campingbedje. Ik zei tegen Damien dat hij lekker in de box mocht spelen en zetten ik hem in de box. Dan ging ik met Ryan op de bank zitten, waar Damien me kon zien. Ik had de afstandsbediening ook bij de hand, mocht hij echt uit zijn plaat gaan, ik nog even een tekenfilmpje achter de hand had.
Dat ging uiteraard de eerste twee of drie keer heel goed. Toen kwam hij erachter dat hij echt geen aandacht kreeg. Hij gin alles uit zijn box gooien en als hij daar mee klaar was, ging hij krijsen. Ook presteerde hij het, als hij nog geen aandacht kreeg, zijn vuistje in zijn keel te stoppen en kokhals neigingen te creëren (ze worden creatief).

Ik heb hem al die tijd, voordat Ryan ging eten, telkens uitgelegd dat Damien lekker in de box mocht spelen en dat mamma op de bank Ryan ging eten geven en dat die ook zijn “aandacht”zo krijgt.
Ik heb hem structureel genegeerd als Damien zijn trukendoos opengooide. Op een goed moment houdt het op. Je moet het alleen even volhouden hoe vervelend ook voor jezelf, je kind in de box en het kindje wat moet eten.

Succes.

Wendy
 
Ben ik blij dat ik nog maar een kindje heb. Maar mijn moeder deed het zo ik mocht meehelpen met mijn broertje helpen kleren klaar leggen aan aan moeder geven en badje doen spelen met hem samen met moeder en flesje geven. Leuk hoor zo'n verantwoording krijgen en dat voor een meisje van 2 en een half want zo oud was ik toen mijn broer kwam. En met spel deed mijn moeder een kleed op de grond en legde mijn broertje er op en ik kwam er bij liggen met hem knuffelen en moedertje zijn.
 
hoi hoi,

ik heb 2 kids, 1 van nu 3jaar en 4mnd en 1 van 1jaar en 3 mnd. En in het begin heb ik ook gehad dat de oudste zich ging bewijzen, de aandacht moest hebben of een gruwelijke etter was (sorry). en dat heeft echt een hele poos geduurt, en dan bedoel ik wel bijna een jaar. Nu loopt de kleinste en kunnen ze echt samen spelen. Nu pas merk ik dat het gedrag van mijn oudste rustiger wordt ten opzichte van zijn broer. Hij meldt me ne ook echt: mama ook knuffelen met broehoer!!
Hij heeft altijd zijn broertje lief gevonden en is er altijd lief voor geweest, maar nu is dat rustiger ze kunnen ook echt samen iets ondernemen. maar het beide tegelijk bij mama liggen of met papa meegaan dat blijft, maar het wordt wel makkelijker. en ze begrijpen op deze leeftijd de bedoeling van delen nog niet, dus....

dus helaas geen tips als: houdt vol!

 
Hoi,

op een bepaalde leeftijd (2-3) beginnen ze sowieso meer te drammen. Dan is  de opvoed tijd echt begonnen.   heeft niet altijd met jaloers te maken of niet. Erg belangrijk is om niet te gaan snauwen of uitgebreid te laten merken dat je je ergert aan het gedram of gehuil want dan bereik je vaak het tegenovergestelde. Probeer je dochter positief te benaderen. Wel gewoon consequent zijn met 'straffen' enzo.

succes.
groetjes
Desi
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan