Ons zoontje is net acht maanden en heeft sinds een halve maand ontdekt, dat staan ontzettend leuk is. Als ie op zijn buik ligt kan ie zichzelf optrekken tot staan aan onze handen en aan de speelgoedmand.
Nu snapt ie sinds ruim een week dat ie met zijn beentjes ook nog kan lopen en wandelt hij aan onze handen de hele kamer door.
Dit is natuurlijk prachtig en we zijn hartstikke trots, maar het liefst wil hij dit de hele dag doen. Hij kruipt ons achterna, en trekt aan onze broekspijpen, zo van til me omhoog! En als we met hem op de grond spelen, zittend, dan grijpt hij steeds naar onze handen en gaat dan proberen te staan. En doe je dit niet of leg je hem weg na een rondje wandelen dan wordt ie echt boos, en begint ie te krijsen. Ik geef niet altijd toe aan zijn willetje, en leid hem dan af door hem een speeltje te geven. Maar... ik word er soms best een beetje moe van.
Wie herkent dit ook?
Nu snapt ie sinds ruim een week dat ie met zijn beentjes ook nog kan lopen en wandelt hij aan onze handen de hele kamer door.
Dit is natuurlijk prachtig en we zijn hartstikke trots, maar het liefst wil hij dit de hele dag doen. Hij kruipt ons achterna, en trekt aan onze broekspijpen, zo van til me omhoog! En als we met hem op de grond spelen, zittend, dan grijpt hij steeds naar onze handen en gaat dan proberen te staan. En doe je dit niet of leg je hem weg na een rondje wandelen dan wordt ie echt boos, en begint ie te krijsen. Ik geef niet altijd toe aan zijn willetje, en leid hem dan af door hem een speeltje te geven. Maar... ik word er soms best een beetje moe van.
Wie herkent dit ook?