Hallo dames,<br />Ik zit met een dillema. Onze dochter van 15 maand wil alleen bij mij zijn, zodra ik wegloop uit de kamer begint ze te huilen. Ze wil niks van papa weten als ik er niet ben. Als ik thuis ben wel maar zodra ik wegga is het een ramp. Ze hangt heel erg aan mij en loopt overal heen waar ik heen ga.<br />Heb ik iets verkeerd gedaan?<br />
Alleen mama
- Onderwerp starter Gebruiker10191211
- Startdatum
Neehoor, zo tegen de 1,5 was/is hier ook een heel spannende tijd. mijn dochter is nu precies 1,5 en heeft in de laatste twee maanden zoveel geleerd. Lopen, heel veel woordjes en ook overal dingen herkennen en benoemen, wat tegenstellingen enzo. Ze doet opdrachtjes, heeft een eigen willetje. Ze is echt van baby/dreumes naar een peuter gegaan in een heel korte tijd.
Naast de bar slechte nachten van de laatste weken, en dat er ineens "nee, nee-nee, neeeeeeee" en driftbuien gekomen zijn, is ze ook heel gehecht aan mij weer. Hele dag mamma, mamma, maaaaammaaaaaaa!" En ze volgt me tot in de wc aan toe. Hangt tijdens het koken aan mn been. Als ik er ben dan is de voorkeur duidelijk mamma. Ze kan nu ook zo intens knuffelen ineens, superlief! Maar het is soms ook wel vermoeiend, als pappa gewoon in de kamer is en toch wordt er gehuild om mij, terwijl ik met huishouden bezig wil.
Maar ik plaats het echt in dat haar wereld verandert en een stuk groter wordt, met heel veel meer mogelijkheden. Dat is erg indrukwekkend en soms ook wel eng. Dan is het niet zo gek dat ze weer naar de zorg-ouder toe trekt. Mijn man is toch meer van het stoeien en spelen. Hij doet zn best, maar veiligheid zoekt ze momenteel echt bij mij.
Ach er komt vanzelf een fase dat mamma saai is en pappa alles moet doen.
Naast de bar slechte nachten van de laatste weken, en dat er ineens "nee, nee-nee, neeeeeeee" en driftbuien gekomen zijn, is ze ook heel gehecht aan mij weer. Hele dag mamma, mamma, maaaaammaaaaaaa!" En ze volgt me tot in de wc aan toe. Hangt tijdens het koken aan mn been. Als ik er ben dan is de voorkeur duidelijk mamma. Ze kan nu ook zo intens knuffelen ineens, superlief! Maar het is soms ook wel vermoeiend, als pappa gewoon in de kamer is en toch wordt er gehuild om mij, terwijl ik met huishouden bezig wil.
Maar ik plaats het echt in dat haar wereld verandert en een stuk groter wordt, met heel veel meer mogelijkheden. Dat is erg indrukwekkend en soms ook wel eng. Dan is het niet zo gek dat ze weer naar de zorg-ouder toe trekt. Mijn man is toch meer van het stoeien en spelen. Hij doet zn best, maar veiligheid zoekt ze momenteel echt bij mij.
Ach er komt vanzelf een fase dat mamma saai is en pappa alles moet doen.