<p>Hoi allemaal, mijn kind gaat sinds 2 weken naar groep 1.het is mijn eerste (en enige) kind dus alles en iedereen is voor mij nieuw. Hij heeft op een kinderopvang gezeten op een andere locatie dus ik ken geen een moeder van deze kinderen. Dat zal wellicht nog wel komen maar ik voel me nogal verloren op het schoolplein, en sta daar in m'n uppie, iedereen kent elkaar. Ook kom ik uit een andere regio dus ken ik van vroegeruit ook niemand. Herkennen andere moeders dit wellicht (of uit het begin) en kunnen mij een hart onder de riem steken?. </p>
Alleen op het schoolplein ?
- Onderwerp starter Gebruiker10385356
- Startdatum
Ja, herkenbaar hoor! Het komt vanzelf als je kind vriendjes gaat maken en je meer zicht krijgt op welke kindjes in zijn klas zitten en welke ouders daarbij horen. Ik loop nu een half jaar op het schoolplein rond en ken nu een paar ouders van kindjes met wie mijn dochter speelt op school. Maar heb verder ook niet echt een idee wie bij wie hoort
.
. Ja hoor herkenbaar! Mijn oudste is 4.5 nu. Ik ben 5 jaar terug hierheen verhuisd, woonde eerst 200km verderop. Al mijn familie woont ook 200km verderop.
Dus ik ken niemand en woon ook nog eens in zo'n kneuterig Zeeuws dorp haha. Ik ken een paar gezichten die ik herken van de peuterspeelzaal waar m'n dochter eerst heen ging, maar meer niet. T is ook niet dat ik dan gezellig bij die moeders ga staan want ik ken ze puur van gezicht en denk: 'dat is de moeder van...'
Dus ik sta ook eigenlijk altijd alleen op her schoolplein en knik war mensen gedag, meer niet. Maar ik heb het nooit echt als vervelend ervaren eerlijk gezegd. Er staan meer mensen alleen en ik vind die 3 minuten op het schoolplein niet perse belangrijk om daar te gaan staan kletsen enzo.
Maar sinds m'n dochter af en toe met vriendinnetjes thuis komt of ergens gaat spelen, is het contact wel gegroeid met andere moeders. Her spelen na schooltijd begon hier zo'n 2 a 3 maanden nadat ze op school zat en nu heeft ze gemiddeld 1 vriendinnetje per week om mee te spelen na schooltijd. Het is elke keer weer een ander meisje, maar dat vind ik wel leuk. Zodra ik haar ergens ophaal of er staat een moeder bij mij aan de deur, hebben we vanzelf een klein gezellig praatje en zo groeit het contact dus vanzelf! Al die moeders zijn nog steeds geen vriendinnen van me en ik weet ook niet of dat ooit gebeuren gaat, maar ik merk wel dat er wat meer contact is, ik meer mensen ga herkennen op straat en gedag kan zeggen etc.
Dus tja ik ben ondertussen 5 jaar verder en nu pas groeit dat heel langzaam, eigenlijk in de laatste 3 maanden dus pas echt, sinds m'n dochter met vriendinnetjes thuis komt.
Maar eerlijk gezegd vind ik dat dus ook niet zo erg, ik heb er ook niet perse behoefte aan om 'erbij te hoten' en vind het al leuk dat ik nu wat meer mensen herken en kan groeten op straat.
Dus ik ken niemand en woon ook nog eens in zo'n kneuterig Zeeuws dorp haha. Ik ken een paar gezichten die ik herken van de peuterspeelzaal waar m'n dochter eerst heen ging, maar meer niet. T is ook niet dat ik dan gezellig bij die moeders ga staan want ik ken ze puur van gezicht en denk: 'dat is de moeder van...'
Dus ik sta ook eigenlijk altijd alleen op her schoolplein en knik war mensen gedag, meer niet. Maar ik heb het nooit echt als vervelend ervaren eerlijk gezegd. Er staan meer mensen alleen en ik vind die 3 minuten op het schoolplein niet perse belangrijk om daar te gaan staan kletsen enzo.
Maar sinds m'n dochter af en toe met vriendinnetjes thuis komt of ergens gaat spelen, is het contact wel gegroeid met andere moeders. Her spelen na schooltijd begon hier zo'n 2 a 3 maanden nadat ze op school zat en nu heeft ze gemiddeld 1 vriendinnetje per week om mee te spelen na schooltijd. Het is elke keer weer een ander meisje, maar dat vind ik wel leuk. Zodra ik haar ergens ophaal of er staat een moeder bij mij aan de deur, hebben we vanzelf een klein gezellig praatje en zo groeit het contact dus vanzelf! Al die moeders zijn nog steeds geen vriendinnen van me en ik weet ook niet of dat ooit gebeuren gaat, maar ik merk wel dat er wat meer contact is, ik meer mensen ga herkennen op straat en gedag kan zeggen etc.
Dus tja ik ben ondertussen 5 jaar verder en nu pas groeit dat heel langzaam, eigenlijk in de laatste 3 maanden dus pas echt, sinds m'n dochter met vriendinnetjes thuis komt.
Maar eerlijk gezegd vind ik dat dus ook niet zo erg, ik heb er ook niet perse behoefte aan om 'erbij te hoten' en vind het al leuk dat ik nu wat meer mensen herken en kan groeten op straat.
Haha romy. Dat had ik allemaal kunnen schrijven ? woon nu ook in zo'n kneuterig dorp en mijn familie zo ver weg. Wat dat betreft sta ik er echt alleen voor. En ik hoef er ook niet perse bij te horen, zo ben ik ook niet, maar ik wil heel graag het goede voorbeeld aan mijn kind geven en wel sociaal overkomen. Dat heb ik heel sterk sinds dat hij geboren is, het gevoel dat ik het zelf ook allemaal goed moet doen, voor hem. Ik zal me maar opgeven voor de schooltuin, ze zoeken nog vrijwilligers?
Ha Dames.
Hier een ervaren moeder? Sta al 5 jaar op het schoolplein nu. En wat mijn tactiek is; gewoon degene waar je naast staat vragen stellen. In welke groep zit jouw kindje? Hoe vindt zij of hij het? En zo'n gesprek gaat echt vanzelf.. Komt helemaal goed!
Gisteren was er een nieuwe moeder, die vroeg of ik juf geweest op die en die school. Daar leek ik zo op. Haha was totaal iemand anders, maar ik dacht wel; da's ook een goede techniek om een gesprek aan te gaan!!
Sterkte ermee en... veel plezier. Want eigenlijk is het gewoon heel leuk om nieuwe mensen te leren kennen!
Hier een ervaren moeder? Sta al 5 jaar op het schoolplein nu. En wat mijn tactiek is; gewoon degene waar je naast staat vragen stellen. In welke groep zit jouw kindje? Hoe vindt zij of hij het? En zo'n gesprek gaat echt vanzelf.. Komt helemaal goed!
Gisteren was er een nieuwe moeder, die vroeg of ik juf geweest op die en die school. Daar leek ik zo op. Haha was totaal iemand anders, maar ik dacht wel; da's ook een goede techniek om een gesprek aan te gaan!!
Sterkte ermee en... veel plezier. Want eigenlijk is het gewoon heel leuk om nieuwe mensen te leren kennen!