Op de laatste dag van het jaar zit ik dan toch achter de computer.Ik kijk vaak op dit forum, maar voor het eerst dat ik nu zelf wat schrijf.
Ik zal me even voorstellen, ik ben 33 jaar, 7 jaar getrouwd en we hebben een schat van een dochter van 4. Niks aan de hand zou je zo zeggen, dat denkt ook iedereen, want we zijn ontzettend gelukkig met z'n drieen. Maar.......... we willen zo graag ons gezinnetje uitbreiden, alleen dat lukt dus niet.We zijn nu een jaar bezig en elke maand is de teleurstelling weer zo groot. Eigenlijk vind ik dat ik niet mag zeuren, wij hebben immers al een kind. Maar toch,de laaste tijd kan ik er steeds moeilijker mee om gaan en ben ik echt verdrietig als het weer niet is gelukt. Onze omgeving weet ook van niks, die denken vast, die blijven altijd met drietjes, want onze dochter is toch al 4 jaar.Het lijkt ook wel of iedreen zo makkelijk zwanger wordt in de omgeving,op mijn werk, in de buurt, ja zelfs bekende nederlanders worden voor mijn gevoel "zomaar" zwanger. Je wordt er dagelijks mee geconfronteerd en dat doet pijn, veel pijn.
We hebben nu met elkaar afgesproken dat we in januari dan toch maar naar de huisarts gaan. Daar kan ik wel erg tegen op zien, wat moet je zeggen, wat gaan ze doen? We komen nooit bij die man, en om dan voor zoiets er naar toe te gaan vind ik best eng.
Hoe dan ook, ik vind het fijn dat dit forum er is, en ik wens jullie allemaal een heel goed 2005 en hoop dat voor iedereen de grootste wens om een kindje te krijgen komend jaar uit mag komen!!!
Liefs A.
Ik zal me even voorstellen, ik ben 33 jaar, 7 jaar getrouwd en we hebben een schat van een dochter van 4. Niks aan de hand zou je zo zeggen, dat denkt ook iedereen, want we zijn ontzettend gelukkig met z'n drieen. Maar.......... we willen zo graag ons gezinnetje uitbreiden, alleen dat lukt dus niet.We zijn nu een jaar bezig en elke maand is de teleurstelling weer zo groot. Eigenlijk vind ik dat ik niet mag zeuren, wij hebben immers al een kind. Maar toch,de laaste tijd kan ik er steeds moeilijker mee om gaan en ben ik echt verdrietig als het weer niet is gelukt. Onze omgeving weet ook van niks, die denken vast, die blijven altijd met drietjes, want onze dochter is toch al 4 jaar.Het lijkt ook wel of iedreen zo makkelijk zwanger wordt in de omgeving,op mijn werk, in de buurt, ja zelfs bekende nederlanders worden voor mijn gevoel "zomaar" zwanger. Je wordt er dagelijks mee geconfronteerd en dat doet pijn, veel pijn.
We hebben nu met elkaar afgesproken dat we in januari dan toch maar naar de huisarts gaan. Daar kan ik wel erg tegen op zien, wat moet je zeggen, wat gaan ze doen? We komen nooit bij die man, en om dan voor zoiets er naar toe te gaan vind ik best eng.
Hoe dan ook, ik vind het fijn dat dit forum er is, en ik wens jullie allemaal een heel goed 2005 en hoop dat voor iedereen de grootste wens om een kindje te krijgen komend jaar uit mag komen!!!
Liefs A.