Hi,
Vandaag mijn eerste bezoek aan de gyn gehad. Wat voelde ik me blij. Een aardige (oudere) man. Vroeg heel veel, omdat niet alles over mijn doorverwijzing duidelijk was. Was wel wat bezorgd over de Q-koorts die ik heb gehad en heeft me daar nogmaals extra op laten prikken, omdat dit kan opbloeien tijdens een zwangerschap, ook al heb ik er nu geen last meer van.
Mijn pijn in de buik komt doordat "alles" nu tegen mijn ribben aan drukt. Dat geeft een bont en blauw gevoel. Als het te erg wordt, mag ik daar paracetamol voor slikken, maar liever niet (uiteraard). Kleine beetjes eten en opletten wat ik eet, zorgt voor een rustige maag en darmen en dat zorgt voor minder druk. Verder heb ik een zwangerschap volgens het boekje. Kindje weegt nu (zoals ze inschatten) 1.7 kg en dat is precies het gewicht wat het zou moeten hebben. Ook de andere metingen zijn heerlijk gemiddeld.
Maandag al een gesprek met de verpleegkundige over het reilen en zeilen van de bevalling in dit ziekenhuis en omdat het zo goed gaat met de baby, hoef ik pas over drie weken terug. Dit ziekenhuis is bijna een uur rijden voor mij, dus wel prettig dat ik niet elke week terug hoef.
Met mijzelf gaat het minder. Die pijn in mijn buik maakt me soms echt naar! Dan moet ik er van huilen, maar wel fijn te weten dat het "niks" is. Mijn bekken beginnen langzaam aan weer wat moeilijk te doen en soms kan ik niet meer goed opstaan, maar nog steeds ben ik na een nacht slapen goed uitgerust. Dat het na een uur weer voorbij is, oké, maar dat rusten doet me toch goed.
Ja, hier toch wel een blije mama, over het algemeen. Al kijk ik wel uit naar de bevalling. Ik ben de pijntjes meer dan zat. Nog maar 6-11 weken zullen we maar denken!
Gr. Tamara.
Vandaag mijn eerste bezoek aan de gyn gehad. Wat voelde ik me blij. Een aardige (oudere) man. Vroeg heel veel, omdat niet alles over mijn doorverwijzing duidelijk was. Was wel wat bezorgd over de Q-koorts die ik heb gehad en heeft me daar nogmaals extra op laten prikken, omdat dit kan opbloeien tijdens een zwangerschap, ook al heb ik er nu geen last meer van.
Mijn pijn in de buik komt doordat "alles" nu tegen mijn ribben aan drukt. Dat geeft een bont en blauw gevoel. Als het te erg wordt, mag ik daar paracetamol voor slikken, maar liever niet (uiteraard). Kleine beetjes eten en opletten wat ik eet, zorgt voor een rustige maag en darmen en dat zorgt voor minder druk. Verder heb ik een zwangerschap volgens het boekje. Kindje weegt nu (zoals ze inschatten) 1.7 kg en dat is precies het gewicht wat het zou moeten hebben. Ook de andere metingen zijn heerlijk gemiddeld.
Maandag al een gesprek met de verpleegkundige over het reilen en zeilen van de bevalling in dit ziekenhuis en omdat het zo goed gaat met de baby, hoef ik pas over drie weken terug. Dit ziekenhuis is bijna een uur rijden voor mij, dus wel prettig dat ik niet elke week terug hoef.
Met mijzelf gaat het minder. Die pijn in mijn buik maakt me soms echt naar! Dan moet ik er van huilen, maar wel fijn te weten dat het "niks" is. Mijn bekken beginnen langzaam aan weer wat moeilijk te doen en soms kan ik niet meer goed opstaan, maar nog steeds ben ik na een nacht slapen goed uitgerust. Dat het na een uur weer voorbij is, oké, maar dat rusten doet me toch goed.
Ja, hier toch wel een blije mama, over het algemeen. Al kijk ik wel uit naar de bevalling. Ik ben de pijntjes meer dan zat. Nog maar 6-11 weken zullen we maar denken!
Gr. Tamara.