Als het nu nog fout ga!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo meiden.

Iedereen denkt in haar zwangerschap wel eens, vooral op het begin.
Gaat alles goed,is het gezond.
En dan moet je er nartuurlijk niet aan denken om je kindje te verliezen voor de 12 weken.
Na de 20 weken echo ben ik(zijn we) meestal al een stukkie opgeluchter als alles goed is.
Nu ben ik 35 weken zwanger,en er spookt vaak door mijn hoofd,.
Zouden de laatste weken goed gaan,en de bevalling.
(We konden zien op echo dat navelstreng bij het hoofdje ligt,of die erom heen zit of ervoor was niet te zien)
Ben tenslotte al zo ver,.dit wil ik nartuurlijk niet kwijt raken.
En zeker niet bij de gedachten dat ik weer helemaal overnieuw zou moet beginnen.
Er kan tenslotte nog van alles fout gaan.

Nog meer meiden met deze gedachtes?!?

Groetjes,.
 
Natuurlijk is dat ook wel eens door mijn hoofd geschoten. En eerlijk gezegd, het gaat niet meer over. Want na de bevalling, als alles goed gaat, heb je een kind. Zo'n klein babytje, en toen mijn eerste geboren werd brak er SARS uit in Azie en de kranten stonden vol met berichten dat het ook hier naar toe zou komen.
Dan worden ze wat groter en zie je dat ze niet zo breekbaar zijn en een flinke verkoudheid en zelfs griep wel aankunnen (als ze gezond zijn). En dan gaan ze naar het kdv, waar je niet bij bent of later naar de psz en school. En dan komt het moment dat ze alleen buiten spelen, maar ja je kan er niet eeuwig bij blijven zitten.
Moeder zijn is leren omgaan met angsten en vertrouwen krijgen in je kind. De angst dat je je kind verliest is je grootste nachtmerrie, maar moet niet je dagelijkse leven overheersen. Meestal gaat alles goed en daar moet je van genieten.
 
Ja daar heb je zeker gelijk in.
Dit is dan mijn 2e zwangerschap.
(Vergeten bij te vermelden)
Mijn dochter is nu 2 jaar,maar kan me niet echt herinderen dat ik toen ook zo dacht bij haar.
Komt nartuurlijk ook omdat alles nieuw was toen,en ook niet wist wat er gebeuren stond.
Wel was ik heeeeeeeeeeel bang voor wiegendood.
Ze was een huilbaby en huilde heel de dag door.
Bang dat haar lichaampje het op zou geven.
En nu nartuurlijk elke stap is eng.
En verschrikkenlijk bij de gedachten dat je ooit je kind(eren) kwijt raakt.
En daarom denk ik er nu meer bij na dan toen.


 
Hoi hoi,

Ja die zorgen horen erbij dat had ik ook. En ik zal deze zeker ook bij een evt. volgende zwangeschap hebben.
Ik zelf was ook best bang voor wiegendood, misschien juist omdat we ons zoontje bijna hadden verloren.
Maar er zijn speciale matrasjes voor (nannycare) die leg je op het gewonen matras en als er dan 20 seconden geen beweging is gaat er een alarm af (mega hard). Dit matrasje kan het lichte ademhalen van het kind voelen en is dus heel gevoelig en lekker vertrouwd. Ik heb hem zelf niet gebruikt, mn zusje wel, maar ik denk dat ik hem bij een 2e wel zal aanschaffen, ben ik tenmiste rustiger eronder.

Groetjes Danielle
 
Hey meid,
Eerst even een geruststelling, mijn zoontjes hadden ook de navelstreng om de nek gedraaid, de middelste zelfs 2x (de acrobaat) is normaal geen probleem en kunnen ze vaak tijdens het persen al losmaken!
Tuurlijk kunnen er dingen misgaan, altijd en bij iedereen, maar je kunt dit soort dingen niet voorspellen en er teveel over na denken maakt je gek!
De grootste angst van iedere ouder is dat er iets misgaat, voor-tijdens-na de geboorte.
Je kunt niet meer doen dan je best en er op vertrouwen dat jij en je kindje het aan kunnen!
Probeer dus aan andere dingen (positieve dingen) te denken!
Het is zoals reisa al zegt, er zullen altijd dingen zijn waar je je zorgen om maakt, dat hoort bij het moeder zijn, maar je moet niet doemdenken, daar heeft niemand baat bij!!
Nog een week of 5 en dan heb je weer een heerlijk lief klein babytje in je armen!
Liefs MJ
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan