Als je boos bent dan,... (vertel, vertel..)

A

Anoniem

Guest

Hoi mama's,

Na aanleiding van een opmerking van Anke deze Topic geopend.

Ik weet van vroeger uit dat als mijn naam met een bepaalde klemtoon werd uitgesproken dat ik me uit de voeten moest maken, want dan waren mama en papa écht boos!

Ook mijn vader had een mooi verhaal. Mijn opa kwam uit Haarlem en was dus met een Limburgse vrouw (oma dus) getrouwd. Sprak al snel vloeiend Limburgs etc, zo ook thuis, maar als mijn vader iets had uitgevreten dan kwam  de echte Hollandse praat naar boven en wist mijn vader dat hij vast kon beginnen met rennen.

Nu ben ik nog nooit echt boos op Kay geweest. Maar als ik Kay roep of iets zeg en hij luistert niet na 3x, dan ga ik al heel snel over op zijn achternaam hahaha.. Klinkt altijd zo grappig als je dan zegt:"Zeg meneer de Gier, zijn we onderweg de oortjes verloren??"

Hebben jullie ook verbasteringen van namen of eigen verzinsels als kindlief niet wil luisteren of als je boos/geirriteerd  bent?

Laat horen!

Esmé mv Kay



 
Vroeger als ik echt ver was gegaan en mn vader het zelfs zat was (dan was je wel ver gegaan hoor, tja ik dus meestal), bukte hij voorover en pakte zijn slipper van zijn voet.
Hij had altijd van die opasloffen weet je wel, die leren met een harde zool. Hij raakte ons er nooit mee ofzo hoor. Dan rende ik naar boven mn kamer in en deze was bovenaan de trap meteen rechts om de hoek. Nadat ik in mn kamer was gooide hij hem naar boven.
En kwam hij altijd in mn zus dr kamer hahaha

Zo zei ik steeds tegen Yoëll van de week, luister eens met je oren en dan deed ik met mijn handen aan mijn oorlellen zo van luisteren.
Nadat ik dat zo'n paar keer gezegd had op de middag, zei ik het dus nog eens....
Hij kijkt me aan en gaat met beide handjes op zijn oortjes zitten.
HAHAHA daar ging mn boze blik.

Ook is het hier na een paar keer; zeg van vleuten, nu is het klaar hoor! En dan heeft hij even langer de tijd nodig om na te denken hihi
 
op Marin hoef ik nog niet echt boos te zijn.

Als  Nadia en Céline echt niet luisteren zeg ik: "Haal die banaan nu eens uit je oor!!"

(eerder vroeg ik altijd of er een banaan in hun oor zat als ze niet luisterden)  
 
Nou, eigenlijk hetzelfde als jou.Dan wijs ik met mijn vinger en probeer dan op een boze toon te zeggen dat iets bijoorbeeld niet mag, maar begin altijd met "Lyanne van Gorkom,..........".Ze lacht me dan alleen keihard uit! Kan ook nooit echt boos worden hoor!

Gr.Marieke
 
Leuk is dat he dat je kleintje (of eigenlijk onze kleine reus)   nu al met de achternaam aangesproken wordt..hihi wij doen het zelf ook. Als ze bijvoorbeeld de flessen wijn uit de kast probeert te trekken of dvd's uit de la dan is het van Chloë cober wil je dat eens even laten!!! Met als gevolg een grote uit lach sessie van ons jumbo.. haha
Jaja ze heeft verschillende bijnamen.

groetjes pally
 
Hihi, ik heb Kian 1x bij z'n achternaam genoemd en toen begon m'n man zo te lachen. Hij vond het raar klinken dat zijn achternaam werd gebruikt om z'n zoon aan te spreken.
MAar verder hou ik het bij Kian. Als ik het gewoon zeg dan hoort ie het al, dus boos hoef ik nog niet te worden. En anders roep ik AH AH AH AH   (beetje schrapend met de keel) en daar schrikt ie dan van. Helpt ook.
Liefs Nelleke

PS, mijn vader had ook van die sloffen. En als wij 'savonds aan tafel zaten (een tafel met zo'n balk laag bij de grond) zaten we altijd ruzie te maken over wie er met z'n voeten op die balk mocht (ik zat er eerst!!!). En als mijn vader z'n gezicht strak trok en deed of ie aan z'n onderbeen ging kriebelen dan wisten we hoe laat het was . . . die slof doet echt pijn op je tenen! Dus al gauw waren alle voetjes weer netjes onder de stoeltjes.
Verder was ik zo'n eng braaf meisje. Heb nooit echt straf gehad geloof ik.
 
Eng braaf meisje................

Misschien had jij gewoon een hele lieve mamma...

"mamma van Phira"  en  "oma van Kian"

(jaja , ik ben al weer weg...)
 

Heeft omimaartje nog meer spannende/bijzondere details?? Vertel vertel!!

Esmé mv Kay




 
Terug
Bovenaan