Als t niet vanzelf gaat

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Ik hoop dat ik hier mijn verhaal mag doen..

Eind februari begin maart 2012 gestopt met de pil.
Oh dachten we duurt wel ff, en ja het duurt en het duurt maar en zelf wordt ik steeds chaggerijniger..

Ik zal beginnen bij het begin..
Nadat ik na 4 maanden nog niet ongesteld geworden was, werd ik opeens 23 juni 2012 ongesteld, ik helemaal blij ik dacht eindelijk komt op gang, vreugde van korte duur.
Toen ongesteld geworden maar de eerst volgende keer liet maar op zich wachten en wachten, ik geloof wel 6 maanden en dus toch maar even naar de huisarts.

Eerst een maand temperaturen, maar kon ze niks uit opmaken en na die maand maar bloed laten prikken.
Geen rare dingen in het bloed, doorgestuurd naar de gynaecoloog.
Inwendige echo, en ja hoor conclusie PCO (als ze mn BMI berekende zeg maar was ik in principe 15 kg te zwaar maar 10 kilo afvallen was ook prima maar kreeg wel mn kuur provera en clomid, inmiddels ben ik gewoon nog steeds net zo zwaar),
Maargoed, 1e keer provera gekregen om de ongesteldheid op te wekken, en op de 3e dag beginnen met clomid.
Ongesteldheid kwam, clomid gebruikt, terug voor de kijken ivm eisprong.
Niks te zien paar dagen later terug, wederom niks te zien, clomid 50 niet aangeslagen.
Poging 2 met clomid 100, weer provera gebruiken om de ongesteldheid op te wekken, en op dag 3 weer beginnen met clomid, en weer niks.

Nu moet ik morgen terug maar het heeft weer niet aangeslagen, voor de zekerheid 3x afgelopen week een test gedaan, maar niks..
Overgens is t zaad van mn vriend erg bewegelijk en uitstekend werd er gezegd.

Ik wordt met de week chaggerijniger en ik denk waarom moet t zo moeilijk, ik heb vaker zoiets van laat allemaal maar zitten als t zo moet en niet vanzelf kan gaan...
Maar ik wil t zo graag....

Alvast bedankt voor de eventuele reacties.

Rianne

 
Het is heel normaal dat je dubbele gevoelens krijgt. En hoever je wil gaan, kan alleen jij bepalen. Ik heb ook pcos, zonder overgewicht. Ik wilde eerst geen hormonen, toch mee begonnen en na 7 rondes Clomid was ik zwanger van ons oudste wonder. Dat was met de 50 mg dosis. We wilden heel snel door voor een tweede kindje. 50 mg sloeg niet aan, die cyclus een 2e kuur van 100 mg geslikt en die deed wel zijn werk. Resultaat precies 14 maanden na onze oudste is de tweede geboren. Wij hadden besloten toen ik met hormonen begon, we daarna niet verder zouden gaan. Met de evaluatie na een half jaar slikken, toch besloten dat we verder wilden met iui. Maar dan moest er eerst een hsg gemaakt worden. Ik verlegde steeds de grens. Had voor mezelf besloten dat het nooit tot ivf zou komen, maar naar mate het proces vorderde ging ik er anders over denken. Tussen de kuren en de geplande hsg, ben ik zwanger geraakt. Het is moeilijk, maar ook de moeite waard.
 
Geen ervaring met PCOS, maar heel veel sterkte, ik snap dat je er gek van wordt. Het voelt ook niet als een kan krijgen, als je cyclussen zo lang duren.

Ik ben overigens in ronde 25 voor ons tweede wondertje, dus ook hier gaat het niet vanzelf, de eerste duurde 19 rondes. Heb onlangs 1 IUI met hormonen gehad en ben nu om gezondheidsredenen en koorts van mijn man even een paar maanden gestopt met behandelingen.

Sterkte
Wenser
 
Hallo,

wat een heftig verhaal zeg!

Ik heb ook PCO. (mijn moeder ook, ik en dus een gelukskindje) Ik heb geen overgewicht, maar in mijn jeugd wel een eetprobleem gehad.

PCO is soms erg lastig en de dubbele gevoelens ken ik.
Ik heb clomid gehad, sloeg helemaal niet aan.
Nu met een andere behandeling bezig.

Tot hoe ver je gaat? Dat hangt zoals supertje al zegt, van jezelf af. JIJ bepaald wat je wilt en in welk tempo je alles doet.

Op dit moment trek ik het gemakkelijk. Maar ik heb al gezegd, geen IVF, dan liever adoptie. Maar mijn man wil echt een kleintje van zichzelf en pertinent geen adoptiekind. Dus tsja...
Maar ik let vooral op hoe het in onze relatie staat, of het niet tussen ons in komt te staan en hoe we er onder zijn.

Wij hebben het bewust nog niet aan onze ouders verteld. Zijn ouders zijn heel snel 'ouder' geworden, zonder enige problemen. Mijn ouders dus heel moeizaam 'ouder' geworden. Wel in zelfde situatie, maar aan de andere kant is de behandeling nu zo anders dan toen. Al die bezorgdheid dan van mijn moeder willen we niet.
Maar ook dit moet je zelf bepalen, aan wie je het wilt vertellen.

Hier ben je altijd welkom met je verhaal en je vragen. Dus schrijf hier gerust. Elk verhaal is welkom. Voel je vrij. Of je nu happy bent of niet.
Maar goed, dit heb je misschien ook al wel gelezen, aan de topics.

Succes met evt. afvallen. Doe dit evt. onder begeleiding... dan heb je vaak ook meer motivatie.

liefs,
heleen
 
Ik heb geen ervaring met pco, maar ken wel meiden die dit hebben.

Denk aan jezelf. Elke tweede stap lijkt ver weg, tot deze de volgende is en voor je neus staat. Probeer niet teveel vooruit te denken, maar overweeg bij elke stap of je die wilt nemen. En as een pauze in als je die nodig hebt. Zo hebben wij het ook gedaan en dat beviel prima.

Wil je wel heel veel succes wensen met alles wat er komen gaat.

Liefs Daisy
 
Mijn zus kreeg ook als eerste te horen dat ze af moest gaan afvallen...kwam als een klap in haar gezicht...Kan me heel goed voorstellen dat jou situatie heel moeilijk is.. wil je even sterkte wensen.
Mn zus heeft overigens ook hulp van een dietiste gehad en is nu zwanger van haar 2de kindje!
Zou alles proberen rustig op een rijtje te zetten en veel te lezen en dan te kijken wat je alelmaal wel en niet zou willen.

Sterkte meid en houd de moed er in!
Sparkle
 
Hey,

Ik heb ook PCOS...
Ik heb helaas wel overgewicht en ben nu druk bezig met afvallen...
Dat lukt gelukkig goed! Overigens heb ik wel een dochtertje van 6 jaar oud die toch spontaan gekomen is...mijn zusje heeft ook PCOS en mijn moeder ook, mijn zusje is in november bevallen van een jongetje en ook bij haar was het spontaan!

Het ios gewoon erg lastig allemaal want ik heb ook altijd moeite gehad met dat afval verhaal...ik woog eerst 11 kg lichter als dat ik nu weeg en toen raakte ik ook niet zwanger dus ik twijfel daar enigzins aan...
Nu ben ik al weer 14 kg afgevallen en ga gewoon stug door, ondanks dat ik clomid slik lukt het me toch best een beetje trots daarop :)

Ik hoop gewoon voor je dat je postitief kunt blijven ik moet eerlijk zeggen dat sago zijn kan ik met je delen want vandaag had ik weer een groei echo en er was geen moer te zien dus ik was flink pissig...
Om me heen zijn inmiddels 4 vriendinnen van me zwanger binnen een poep en een zucht dus dat is dan wel confronterend ik gun het hun echt van harte, maar had zelf ook willen zeggen ja jongens ik ben ook zwanger maar helaas...

Ik wens je echt heeel veel succes en mocht je ff je hart willen luchten dan ben je welkom!

Groetjes Annemarie
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan