altijd om zich heen willen kijken

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Mijn zoon Daan van 7 weken is erg snel overprikkeld. Hij had problemen met slapen, was de hele dag wakker maar dat is gelukkig door een strak ritme en regelmaat opgehouden. Verder is het nu een vrolijk jongetje maar wat me erg verbaasd is dat hij altijd om zich heen wil kijken. Hij maakt wel oogcontact tijdens het drinken en verschonen en lacht ook uitgebreid naar ons maar ook gewoon in zichzelf. Als ik hem tegen me aan hou en hij niet meer van zich af gaat kijken, begint hij heel hard te huilen. Zelfs een speentje helpt dan niet meer. Voor mijn gevoel vinden baby's van deze leeftijd het erg fijn om lekker dicht tegen iemand aan te liggen. Is het normaal dat een kindje gaat huilen als hij tegen iemand aan ligt en non-stop ervaringen op wil doen?
Hopelijk heeft iemand hier ervaring mee.

Groetjes,
Nienke
 
Het zijn kleine ontdekkers op deze leeftijd. Marijn heeft het plafond inmiddels ook wel gezien en wil alleen nog maar zitten (hij is bijna 16 weken...). Hoe meer er te zien is (tv, broertje dat gek doet...) hoe leuker het is. Ik denk dat jou kleintje ook gewoon de dingen wil observeren. Als ze straks wat meer zelf kunnen (speeltjes vasthouden, tegenaan slaan, omrollen etc.) dan zullen ze dat weer leuker vinden. het zijn allemaal fases!
Succes, Patricia
 
Ik heb precies hetzelfde ervaren met mijn Lucas, nu 11 weken.
Hij is ook vrolijk van de regelmaat geworden en wil niet tegen me aan knuffelen, maar om zich heen kijken. Druk en wild en heel wakker, is hij.

Ik vind het wel leuk zo'n wijs mannetje, en op CB zeiden ze: het is lastiger dan een slaperig baby'tje, maar wees maar blij het is een leergierig en snel ventje, die komt er wel!!

Succes met je wakkere kijkertje, geniet gewoon van waar hij naar kijkt en als hij straks iets kan pakken wordt hij nog drukker in zijn bezigheden, heel leuk om te zien.

Groetjes
M
 
Hoi,

Mijn dochter is nu 16 maanden en heeft vanaf dag 1 de behoefte om alles in de gaten te houden. Af en toe dacht ik dat ze wel nekpijn zou moeten hebben van het volgen van iedereen.
Tja, jammer is dat ze nauwelijks wil kroelen, al is dat sinds ze kan lopen wel meer geworden.

Groetjes
 
Herkenbaar! Mijn zoontje is 8 maanden en ook bij hem is het vanaf zijn geboorte een en al actie en ontdekken. Nu hij wat ouder wordt, zijn er iets meer momenten van rust, waarschijnlijk doordat hij zich nu beter kan concentreren en doordat hij fysiek eerder moe is doordat hij heel de kamer door beweegt.

Hij tijgert nu bijvoorbeeld zelf naar de schuifpui en gaat dan rustig liggen kijken naar de druppels die op de tegels spatten. Schattig! Maar het blijft een kind dat snel overprikkeld is en zich niet snel overgeeft aan de slaap. In zijn eigen bed slaapt hij gelukkig wel prima. Hij zal nooit in slaap vallen in de wandelwagen en zeer, zeer zelden in de auto. Hij wil gewoon niks missen.

Dat knuffelen heb ik ook erg gemist en mis ik nog steeds. Twee dagen geleden heeft hij voor het eerst in 8 maanden (!) op mijn buik geslapen. Hij was in de auto in slaap gevallen (erg uitzonderlijk) en sliep toen ik hem uit de auto tilde gewoon verder. Ik ben toen  met hem op de bank gaan liggen en heb enorm genoten van zijn warme buikje en dat zachte gesnurk. Voor veel ouders iets heel normaals, maar voor ons was dit erg speciaal!

Groet,
Sabrina
 
Hoi,

Het niet willen slapen in de wagen of auto herken ik ook wel. De 1e drie maanden deed ze dat nog wel, daarna echt niet meer. Toen ze 10 maanden was waren we een dag in de Efteling. Daar heeft ze welgeteld 3 kwartier geslapen in de kinderwagen. Alles is zo mooi.
Ook het slapen in een campingbedje was erg moeilijk. Gelukkig slaapt ze erg goed in haar eigen bed.

Groetjes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan