In Groter Groeien van september vind je een verhaal over de goede kanten van ruzie (kinderen leren er veel van). Maar ondertussen is het toch knap irritant als de blokken je om de oren vliegen. Hebben jouw kinderen veel ruzie, of zijn ze beste vrienden? (of allebei). En hoe ga jij daar mee om?
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Altijd ruzie?
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Ik heb drie meiden in de leeftijdsklasse van zes jaar, drie jaar en elf weken. Mijn meiden kunnen het over het algemeen heel goed met elkaar vinden. Net zoals andere kinderen hebben ze wel eens ruzie. Gaat het over een of ander stuk speelgoed, dan waarschuwen wij één keer. Gaan ze daarna door, gaat dat stuk speelgoed weg. Samen spelen is samen delen! Willen ze echt alleen met iets spelen, moeten ze dat aangeven. Ik ben geen politieagent, ik hou niet bij wie wat eerst had!
Wij benadrukken dat samen zijn gezellig is. We doen eigenlijk alleen maar leuke dingen als we allemaal bij elkaar zijn. Als middelste slaapt, vermaakt de oudste zichzelf, ze kan dan met dingen spelen waar de middelste nog te klein voor is. Wil nog wel eens helpen opstarten, maar de rest van de tijd is voor mijzelf!
Kortom het is alleen maar leuk als zus weer wakker is!
Als ze elkaar echt verschrikkelijk in de haren zitten en dreigt de dag compleet verpest te worden, is alleen maar dreigen met een koude douche voor allebei genoeg om de gemoederen weer wat te bedaren. (hebben er allebei al wel eens onder gestaan, want je moet niet alleen dreigen maar ook doen!)
Ze komen heel goed voor elkaar op, zijn echte zussen van elkaar! Wat ook scheelt is dat ze hun vader en mijzelf als voorbeeld nemen. Wij hebben wel eens een verschil van mening, maar eigenlijk nooit ruzie.
Tot nu toe zijn we echt een hecht gezin (maar afwachten wat de puberteit ons gaat brengen.....)
Wij benadrukken dat samen zijn gezellig is. We doen eigenlijk alleen maar leuke dingen als we allemaal bij elkaar zijn. Als middelste slaapt, vermaakt de oudste zichzelf, ze kan dan met dingen spelen waar de middelste nog te klein voor is. Wil nog wel eens helpen opstarten, maar de rest van de tijd is voor mijzelf!
Kortom het is alleen maar leuk als zus weer wakker is!
Als ze elkaar echt verschrikkelijk in de haren zitten en dreigt de dag compleet verpest te worden, is alleen maar dreigen met een koude douche voor allebei genoeg om de gemoederen weer wat te bedaren. (hebben er allebei al wel eens onder gestaan, want je moet niet alleen dreigen maar ook doen!)
Ze komen heel goed voor elkaar op, zijn echte zussen van elkaar! Wat ook scheelt is dat ze hun vader en mijzelf als voorbeeld nemen. Wij hebben wel eens een verschil van mening, maar eigenlijk nooit ruzie.
Tot nu toe zijn we echt een hecht gezin (maar afwachten wat de puberteit ons gaat brengen.....)
mijn twee zonen van bijna 6 en bijna 4 kunnen heel lief samen spelen
met meestal de lego of playmobil. Maar als ze het niet eens zijn over
het spel dat ze spelen, dan kan het echt klappen tussen die twee. dan
word er over en weer geschreeuwd en luisteren ze niet meer echt naar
elkaar. Ik bemoei me er niet teveel mee, want ze moeten toch leren zelf
een oplossing te zoeken. bijna altijd is de ruzie dan weer zo over. als
je aan de jongste vraagd wie zijn grootste vriend is dan is dat Nick
(zijn broer) en dat is toch wel heel hartverwarmend om te horen.
Wanneer ze echt allebei niet willen toegeven dan ruim ik het stuk
speelgoed (waar ze ruzie over hebben) voor een paar uur op. dat wil ook
wel helpen.
met meestal de lego of playmobil. Maar als ze het niet eens zijn over
het spel dat ze spelen, dan kan het echt klappen tussen die twee. dan
word er over en weer geschreeuwd en luisteren ze niet meer echt naar
elkaar. Ik bemoei me er niet teveel mee, want ze moeten toch leren zelf
een oplossing te zoeken. bijna altijd is de ruzie dan weer zo over. als
je aan de jongste vraagd wie zijn grootste vriend is dan is dat Nick
(zijn broer) en dat is toch wel heel hartverwarmend om te horen.
Wanneer ze echt allebei niet willen toegeven dan ruim ik het stuk
speelgoed (waar ze ruzie over hebben) voor een paar uur op. dat wil ook
wel helpen.