Gisteren was ik 17 weken en 1 dag zwanger, dat was ongeveer een half jaar geleden de duur van de zwangerschap toen ik hoorde dat ons kindje niet meer leefde.
Vorige week woensdag hebben we het hartje nog gehoord, en ik voel nu af en toe gefriemel van onze kleine MiniMiep. Dat het vorige keer mis was, maakt me wel wat onzeker, want ik durf nog niet te vertrouwen op dat gefriemel, en zal heel blij zijn als ik echt stevige bewegingen voel die niet te verwarren zijn met iets anders.
Volgende week donderdag dan ga ik weer naar mijn eigen gynaecoloog en dan hebben we alle belangrijke momenten wel gehad. Langzamerhand beginnen we echt vertrouwen te hebben. Ik merk wel dat ik op bepaalde dagen (de uitgerekende datum, de duur van de zwangerschap dat ons kindje overleed, de duur van de zwangerschap toen ik hoorde dat ons kindje was overleden, over een paar dagen duur van de zwnagerschap bij de bevalling) er gewoon heel erg stil bij sta.
Maar al met al gaat het goed met ons, en krijgen we er steeds meer zin in. Waren we bij de vorige zwangerschap al snel met namen bezig, dat begint nu pas een beetje te komen.
Nou meiden ik blijf aan jullie denken en met jullie meeleven. Hoop snel allemaal positieve testen te zien en daarna wil lezen van mooie echo's.
Dikke kus en knuf
Miep
Vorige week woensdag hebben we het hartje nog gehoord, en ik voel nu af en toe gefriemel van onze kleine MiniMiep. Dat het vorige keer mis was, maakt me wel wat onzeker, want ik durf nog niet te vertrouwen op dat gefriemel, en zal heel blij zijn als ik echt stevige bewegingen voel die niet te verwarren zijn met iets anders.
Volgende week donderdag dan ga ik weer naar mijn eigen gynaecoloog en dan hebben we alle belangrijke momenten wel gehad. Langzamerhand beginnen we echt vertrouwen te hebben. Ik merk wel dat ik op bepaalde dagen (de uitgerekende datum, de duur van de zwangerschap dat ons kindje overleed, de duur van de zwangerschap toen ik hoorde dat ons kindje was overleden, over een paar dagen duur van de zwnagerschap bij de bevalling) er gewoon heel erg stil bij sta.
Maar al met al gaat het goed met ons, en krijgen we er steeds meer zin in. Waren we bij de vorige zwangerschap al snel met namen bezig, dat begint nu pas een beetje te komen.
Nou meiden ik blijf aan jullie denken en met jullie meeleven. Hoop snel allemaal positieve testen te zien en daarna wil lezen van mooie echo's.
Dikke kus en knuf
Miep