Alweer een militair dood

A

Anoniem

Guest
Er is nu een persconferentie op tv. Weer is een nederlandse militair overleden in Uruzghan. Ik vind het zo erg en het is zo'n zinloos iets, al dat geweld. Waarom kunnen mensen niet gewoon in vrede leven.
Pff ben best sentimenteel maar het is gewoon echt erg vind ik. Heb helemaal niks met soldaten en ken ook niemand daar maar het zijn allemaal zonen van iemand. Of broers, op vaders, echtgenoten...

Sorry dat moest ik even kwijt. Het is niet erg om af en toe eens stil te staan bij dit soort dingen. Van de week nog op een militair kerkhof geweest. Leek ons interresant om de 2 oudste eens een keer te laten zien. Hoe ver je ook weg keek, overal kruisjes zucht.. en dit waren toen dan wel onze vijanden (duisters) maar toch.. zo zinloos. Mannen van rond de 20, nog een heel leven voor zich en dan ineens weg..
Mannen van in de 40... hun vrouw heeft ineens geen man meer, hun kinderen geen papa..
Stomme KUT oorlog!!
 

Sommige dingen kun je ook niet begrijpen,.. Het is zeker erg treurig allemaal.

Maar van de andere kant kiezen hun er voor om dat risico te lopen. Hun kiezen zelf vrijwillig voor dit goed betaalde werk, en om uitgezonden te worden,  wat zeker een groot risico met zich mee neemt.

Zo zijn er veel banen die een hoge risicofactor met zich meebrengen, en waar we blij voor moeten zijn dat mensen hier voor kiezen.Dat werk moet immers ook gedaan worden!  Maar wat je zegt; het is een groot verlies en de familie blijft achter.  Erg treurig..

Voor mij is het dubbel dus. Als er één  Nederlands  soldaat overlijd hoeft voor mij niet de hele ploeg terug gefloten te worden. Dat is het risico van hun werk en is helaas niet onoverkomelijk..  Als ik morgen tijdens mijn werk neer wordt geschoten worden er ook niet ineens een deel bureau's gesloten en. Ik kies voor dit risico, niet mijn familie. En dat maakt het allemaal dubbel..

Moeilijk en dubbel,.. maar het hoort er bij..

Zo was ik zaterdag op het kerkhof en zag ik allemaal van die kindergraven. Natuurlijk veelal héél oude graven, maar zo hartverscheurend. Te bedenken als ze 100 jaar later waren geboren ze waarschijnlijk hun ziekte overleeft zouden hebben.. dat is pas frustrerend. Pff..

Esmé mv Kay




 
Er is er alweer een overleden. Ja heel treurig.
Voor ons heeft het nog een extra lading omdat mijn man dus ook uitgezonden kan worden. Hij werkt er al heel lang, maar is nog niet uitgezonden, tsja, hij komt steeds hoger op de lijst. Het is dat ze hem nu hier niet kunnen missen, maar anders...
Hij zou eigenlijk uitgezonden worden twee jaar geleden toen de eerste militair omkwam dat ze in een hinderlaag waren gereden. Dat was de ploeg waar eigenlijk mijn man in zou zitten. Het ging niet door door een communicatie-fout waar m'n man het niet bij heeft laten zitten. Dat had hij dus kunnen zijn.
En ondanks dat je kiest voor het risico...je kiest er niet voor om neergeschoten te worden.
Zo kiest half nederland om sochtends in de auto te stappen, maar je kiest er niet voor om in een ongeluk terecht te komen.
Liefs Nelleke
 
verschrikkelijk voor de nabestaanden. ik ben toch blij dat mijn familie lekker veilig in nederland is. Niet dat je daar niets kan gebeuren.

Groetjes sandra
 
Hee Nelleke,

Ja bij jullie zal er altijd dat extra stukje spanning zijn. Heel erg lijkt het me voor jou als je man straks toch uitgezonden wordt pff. En inderdaad, je kiest er niet voor om doodgeschoten te worden. En ja het is een vak met extra risico, daar word idd voor gekozen. Vind ook niet dat nu iedereen terug naar nederland moet komen... ik vind het gewoon rot dat mensen elkaar niet gewoon in hun waarde kunnen laten en ik haat dat oorlog!!!

Liefs Kirsten
 

Ik kan ook niet tegen oorlog,.. het is ook zo zinloos. Uiteindelijk schieten ze er niks mee op, en is het leed 2x zo groot.
Mensen moorden elkaar uit omdat er  enkele "hogere"  niet tot een besluit kunnen komen. Dat is toch ook onbegrijpelijk..

Soms vergeet je even hoe goed je het hebt. Zat net met Kay lekker in de tuin. te genieten van het mooie weer en zijn lieve lach. Vogeltjes fluiten..
Aan de andere kant van de wereld horen ze de kogels fluiten.. Als je er te diep over gaat nadenken heb je zelf geen leven meer. Zou me alleen woest maken en gefrustreert raken dat ik er niks, maar dan ook helemaal niks aan kan veranderen..

Phira, een erg verontrustende gedachten dat je man kans heeft heengezonden te worden. Ik zou er erg onrustig van worden. Alleen het idee al.. (krijg waterogen )
Maar dat is al wat ik zei: "Ik kies hiervoor, niet mijn familie".. Neemt niet weg dat ze achter me staan..  Ik ben me nu dat ik een gezinnetje heb me er ook meer van bewust. Daarom laat ik me nu specialiseren in zeden/recherche zodat dat risico aannemelijk kleiner is..

Ik weet ook wel dat je er niet voor kiest om neergeschoten te worden. Daar kies ik ook niet voor. Maar ben me wel degelijk bewust dat die kans er bestaat en het een deel kan zijn van mijn werk.. Maar denk dat we elkaar wel begrijpen hierin.

Ik zal aan jullie denken de komende tijd..

X Esmé mv Kay


 
Ja hoor, ik snap heel goed wat je bedoelde, ik zag dit ook niet als een aanval.
Wel van mensen die roepen.."nou, ze kiezen er toch zelf voor" en dan de schouder ophalen.
Daar kan ik echt pissed van worden.
Maar goed. Het werk schijnt weer te leuk te zijn om een andere baan te gaan zoeken, dus ik blijf inderdaad maar achter hem staan en hoop dat ze een administratiefoutje maken (lees: dat ie voorlopig niet weg hoeft)
Liefs Nelleke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan