Ook ik kwam helaas op dit forum toen we voor de tweede keer in een half jaar te horen hebben gekregen dat ik een miskraam zou krijgen.
Ik heb al een zoontje van bijna twee en het was allemaal zo leuk gepland; je weet echter nu pas hoe bijzonder het is als een zwangerschap wel goed afloopt. De eerste keer was ik tien weken zwanger toen ik last van bloedverlies kreeg. Middels een curretage is alles toen weggehaald. Hierna voelde ik me erg leeg en had erg last van wisselende stemmingen. Een tijdje later bleek dat er iets niet goed zat in mijn cyclus. Na mijn menstruatie had ik elke keer, na een paar dagen, een kleine bloeding. Vorige maand is er onderzoek naar gedaan in het ziekenhuis waar niks gevinden werd,wsl. is het iets hormonaals. In de maand van de onderzoeken bleek ineens dat ik na een half jaar 'wachten'toch zwanger was. We waren dolblij natuurlijk. Na echter een paar dagen (dus zo'n vijf weken zwangerschap) begon ik weer te bloeden en de dag erna erg heftig. De gynacoloog kon niks meer zien dus het vruchtje was er al niet meer. Ik was (en ben)enorm verdrietig omdat we er al een half jaar op wachtten en baal ook dat het al de tweede keer is. Ook begin ik aan mezelf te twijfelen; wat als het niet meer lukt? Ik geloof er niet meer zo in en ben al in gedachten bezig met de eventuele onderzoeken die je pas krijgt na een derde miskraam....
Ook ik wens iedereen sterkte want het is behoorlijk ingrijpend. Opmerkingen uit de omgeving als'het is beter zo, en het was toch al niet goed'kon ik dan ook niet echt waarderen.
Ik heb al een zoontje van bijna twee en het was allemaal zo leuk gepland; je weet echter nu pas hoe bijzonder het is als een zwangerschap wel goed afloopt. De eerste keer was ik tien weken zwanger toen ik last van bloedverlies kreeg. Middels een curretage is alles toen weggehaald. Hierna voelde ik me erg leeg en had erg last van wisselende stemmingen. Een tijdje later bleek dat er iets niet goed zat in mijn cyclus. Na mijn menstruatie had ik elke keer, na een paar dagen, een kleine bloeding. Vorige maand is er onderzoek naar gedaan in het ziekenhuis waar niks gevinden werd,wsl. is het iets hormonaals. In de maand van de onderzoeken bleek ineens dat ik na een half jaar 'wachten'toch zwanger was. We waren dolblij natuurlijk. Na echter een paar dagen (dus zo'n vijf weken zwangerschap) begon ik weer te bloeden en de dag erna erg heftig. De gynacoloog kon niks meer zien dus het vruchtje was er al niet meer. Ik was (en ben)enorm verdrietig omdat we er al een half jaar op wachtten en baal ook dat het al de tweede keer is. Ook begin ik aan mezelf te twijfelen; wat als het niet meer lukt? Ik geloof er niet meer zo in en ben al in gedachten bezig met de eventuele onderzoeken die je pas krijgt na een derde miskraam....
Ook ik wens iedereen sterkte want het is behoorlijk ingrijpend. Opmerkingen uit de omgeving als'het is beter zo, en het was toch al niet goed'kon ik dan ook niet echt waarderen.