Ander plekje voor de hond

[Manonvz]

Lieve Ouder(s),

iemand van jullie heeft vast ervaring met het wegdoen van je hond of kat vanwege je kind.
Wij hebben na 1 jaar moeten besluiten om afscheid te nemen van ons hondje die wij al 13 jaar hadden, we zijn eerst bezig geweest om een plekje te vinden bij ons de buurt maar helaas is dit niet gelukt.
Ze heeft nu gelukkig een fijn huisje gekregen in Heemskerk (wij wonen zelf in Leeuwarden) en natuurlijk is het nog vers in het geheugen maar zo nu en dan komt er een vlaag van schuldgevoel over me heen, verdriet en het idee dat ze daar wellicht op ons zit te wachten terwijl het echt een alle mans vriend is hoor en zomaar ergens op haar plek is.

Als we haar hadden gehouden was dit een egoistische keuze van ons geweest en dachten we alleen puur aan ons zelf. Ze viel onze dochter aan uit het niets als ze kroop over de grond dus als onze dochter even wilde spelen op het tapijt moest de hond maar even naar boven en als de hond even beneden was dan moest onze dochter maar in de box.
Daarnaast liep ze regelmatig van huis zodra ze kans kreeg, poepte vaak onder onze dochter haar bed en is zelfs een keer uit het raam gesprongen vanaf de zolder.

Weet eigenlijk ook niet waarom ik dit forum open, wellicht om met anderen die ook in deze situatie zaten erover te praten en even horen dat het oké is?

 

[Esrada]

Geen ervaring met honden, maar als ik het zo lees hebben jullie de goede keuze gemaakt. Het was gevaarlijk voor de baby...

 

[Manonvz]

Ja zeker, we hadden ook echt geen andere optie. We hadden inmiddels alle opties bekeken en deze situatie werd onhoudbaar voor zowel hond als kind en je kind staat natuurlijk op 1.

 

[Yima]

Ahh dat is een nare situatie! 
ik heb zelf altijd honden gehad. Nu ook 2. Ik kan me heel goed voorstellen hoe erg je haar mist. Maar het klinkt niet als een fijne situatie voor haar of jullie. Ze voelde zich duidelijk niet prettig bij de baby in huis, en dat kun je niet even terug draaien natuurlijk. Ik denk dat je het beste voor haar hebt gedaan. 
Ze zal best even moeten wennen. Heb je nog contact met die mensen? Mijn moeder heeft ooit haar hond herplaatst en had deze schuldgevoelens ook. Het hielp haar om af en toe een update te krijgen over hoe het ging. En die hond vond het heerlijk bij zijn nieuwe baasjes, was er erg gelukkig. Daardoor kon mijn moeder het loslaten. 

 

[Manonvz]

Wij hebben inderdaad ook onze hond laten herplaatsen door de stichting waar wij haar 13 jaar geleden geaddopteerd hadden met de voorwaarden contact te houden inderdaad met de nieuwe eigenaren maar helaas loopt dat tot nu toe nog niet zo lekker, ze hebben nog niks van zich laten horen en wij mogen van de stichting geen gegevens van hun en dit maakt het emotioneel extra zwaar natuurlijk. 
De stichting heeft wel laten weten dat het allemaal goed verlopen is en onze hond de eerste nacht goed had geslapen. 
Wellicht als we iets horen van de nieuwe eigenaar dat we het beter los kunnen laten.