Hoi meiden,
Ik moeten even mijn verhaal kwijt hoor. We dachten met IUI te beginnen maar het loopt toch allemaal weer heel anders.
Vanaf dag 1 (maart dit jaar) lopen we in het streekziekehuis bij ons in de buurt. Vlakbij ons is ook een UMC wat zeer hoog aangeschreven staat als het om fertilliteits zaken gaat maar onze huisarts heeft ons nu eenmaal naar het plaatselijke ziekehuis doorverwezen en in eerste instantie ging dat ook prima.
Omdat als de IUI waar we nu voor aan de beurt zijn niet zou lukken en we voor IVF in aanmerking zouden komen en we dan heen en weer moeten pendelen tussen het streekziekenhuis en het UMC omdat ze samenwerken vanwege gebrek aan faciliteiten in het streekziekenhuis(puntie in het ene ziekenhuis en terugplaatsing in het andere) wilden we op de wachtlijst van het UMC voor wat betreft de IVF omdat alles dan onder 1 dak kan en de IUI in het streekziekenhuis doen omdat we daar toch aan de beurt zijn.
Ik heb dus een afspraak gemaakt met het UMC en ben met mijn moeder geweest (mijn man werd die dag ervoor geopereerd aan zijn hernia en de afspraak stond al)
We waren hele korte informatieve gesprekjes gewend in het 'streekziekenhuis'. Kom ik in het UMC om over de wachtlijst voor IVF te praten, duurt dat gesprek meteen 3 kwartier. De arts was heel erg vriendelijk geen vraag was haar te veel. Ze wilde ook van alles van ons weten. Dingen die ons nog nooit waren gevraagd. Ik ben meteen doorgestuurd naar de hematoloog vanwege mijn trombofilie terwijl de arts in het streekziekenhuis er niets mee deed toen ik er om vroeg.
Ze zei ook dat omdat mijn man 10 weken heeft platgelegen met zijn hernia en veel medicijnen heeft gebruikt het nu niet veel zin had om zijn zaad te onderzoeken omdat de kans groot is dat de kwaliteit sterk is verminderd (dit moet altijd over als je wisselt van ziekenhuis) Dit terwijl ik het specifiek heb gevraagd aan de arts uit het streekziekenhuis en die zei dat het liggen en de mecicijnen weinig uitmaakte voor de kwaliteit. Mijn gevoel over het streekziekenhuis werd steeds twijfelachtiger.
Het plan was om de IUI in dat ziekenhuis te doen (omdat we daar inmiddels aan de beurt zijn en niet meer willen wachten) en indien IVF nodig is dit in het UMC te doen en nu vast op de wachtlijst te komen bij het UMC. Dit bleek toch niet te kunnen ondanks dat mij was verteld van wel. In het UMC kom je pas op de wachtlijst voor IVF als je al IUI hebt gehad. Bij het streekziekehuis kom je er meteen op als je met de IUI begint. Ik heb voor de zekerheid even gevraagd naar hun IUI kansen. Blijkt 50% binnen 5 pogingen zwanger te zijn. Tevens werken zij veel nauwkeuriger en ook in het weekend. Al met al komt het erop neer dat we veeeel meer vertrouwen hebben in het UMC en het feit dat alle onderzoeken nu over moeten en we weer op de wachtlijst komen nemen we op de koop toe. We zijn dus weg uit het streekziekenhuis. Wel erg omschakelen hoor. We hebben nu de komende 3 maanden weer dezelfde onderzoeken (die van mijn man pas over 12 weken omdat zijn zaad de kans moet krijgen te herstellen) en daarna hebben we de 'B' afspraak. Als die afspraak is geweest dan komen we op de wachtlijst die momenteel 4 maanden is. DUS........ over 3 maanden nog 4 maanden.....dat is 7 maanden dus dik 2006 terwijl we nu in principe aan de beurt waren in het streekziekenhuis. Maaaaaaaar ik heb een beetje moeilijk gedaan dus ik heb 2 maanden korting gekregen op de wachtlijst. Over een half jaartje zijn we dus echt aan de beurt maar dan wel in 1 van de beste ziekenhuizen van het land en dat voelt goed.
Ik baaaaaaaaal er aan de ene kant stevig van dat we niet meteen zijn doorverwezen naar het UMC (had net zo goed gekund de huisarts maakt die keus). Ik heb echt het idee dat ik een jaar heb verspild zometeen. Aan de andere kant weten we dat dit op dit moment de juiste keuze is. Mijn man is net geopereerd en moet nog revalideren en ik voel me steeds slechter vanwege de hecktiek hier dus even bijkomen is helemaal geen gek idee. Wel vreemd hoor want ik was helemaal gewend aan het gezellige streekziekenhuisje en aan het idee dat het dan eindelijk ging gebeuren maar het UMC is echt beter. Ik heb gewoon het idee dat ik daar snel zwanger ben al voel ik me er nu slecht onder dat het nu minimaal een half jaar gaat duren voordat we echt kunnen beginnen.
Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het echt even kwijt.
Liefs Inge
Ik moeten even mijn verhaal kwijt hoor. We dachten met IUI te beginnen maar het loopt toch allemaal weer heel anders.
Vanaf dag 1 (maart dit jaar) lopen we in het streekziekehuis bij ons in de buurt. Vlakbij ons is ook een UMC wat zeer hoog aangeschreven staat als het om fertilliteits zaken gaat maar onze huisarts heeft ons nu eenmaal naar het plaatselijke ziekehuis doorverwezen en in eerste instantie ging dat ook prima.
Omdat als de IUI waar we nu voor aan de beurt zijn niet zou lukken en we voor IVF in aanmerking zouden komen en we dan heen en weer moeten pendelen tussen het streekziekenhuis en het UMC omdat ze samenwerken vanwege gebrek aan faciliteiten in het streekziekenhuis(puntie in het ene ziekenhuis en terugplaatsing in het andere) wilden we op de wachtlijst van het UMC voor wat betreft de IVF omdat alles dan onder 1 dak kan en de IUI in het streekziekenhuis doen omdat we daar toch aan de beurt zijn.
Ik heb dus een afspraak gemaakt met het UMC en ben met mijn moeder geweest (mijn man werd die dag ervoor geopereerd aan zijn hernia en de afspraak stond al)
We waren hele korte informatieve gesprekjes gewend in het 'streekziekenhuis'. Kom ik in het UMC om over de wachtlijst voor IVF te praten, duurt dat gesprek meteen 3 kwartier. De arts was heel erg vriendelijk geen vraag was haar te veel. Ze wilde ook van alles van ons weten. Dingen die ons nog nooit waren gevraagd. Ik ben meteen doorgestuurd naar de hematoloog vanwege mijn trombofilie terwijl de arts in het streekziekenhuis er niets mee deed toen ik er om vroeg.
Ze zei ook dat omdat mijn man 10 weken heeft platgelegen met zijn hernia en veel medicijnen heeft gebruikt het nu niet veel zin had om zijn zaad te onderzoeken omdat de kans groot is dat de kwaliteit sterk is verminderd (dit moet altijd over als je wisselt van ziekenhuis) Dit terwijl ik het specifiek heb gevraagd aan de arts uit het streekziekenhuis en die zei dat het liggen en de mecicijnen weinig uitmaakte voor de kwaliteit. Mijn gevoel over het streekziekenhuis werd steeds twijfelachtiger.
Het plan was om de IUI in dat ziekenhuis te doen (omdat we daar inmiddels aan de beurt zijn en niet meer willen wachten) en indien IVF nodig is dit in het UMC te doen en nu vast op de wachtlijst te komen bij het UMC. Dit bleek toch niet te kunnen ondanks dat mij was verteld van wel. In het UMC kom je pas op de wachtlijst voor IVF als je al IUI hebt gehad. Bij het streekziekehuis kom je er meteen op als je met de IUI begint. Ik heb voor de zekerheid even gevraagd naar hun IUI kansen. Blijkt 50% binnen 5 pogingen zwanger te zijn. Tevens werken zij veel nauwkeuriger en ook in het weekend. Al met al komt het erop neer dat we veeeel meer vertrouwen hebben in het UMC en het feit dat alle onderzoeken nu over moeten en we weer op de wachtlijst komen nemen we op de koop toe. We zijn dus weg uit het streekziekenhuis. Wel erg omschakelen hoor. We hebben nu de komende 3 maanden weer dezelfde onderzoeken (die van mijn man pas over 12 weken omdat zijn zaad de kans moet krijgen te herstellen) en daarna hebben we de 'B' afspraak. Als die afspraak is geweest dan komen we op de wachtlijst die momenteel 4 maanden is. DUS........ over 3 maanden nog 4 maanden.....dat is 7 maanden dus dik 2006 terwijl we nu in principe aan de beurt waren in het streekziekenhuis. Maaaaaaaar ik heb een beetje moeilijk gedaan dus ik heb 2 maanden korting gekregen op de wachtlijst. Over een half jaartje zijn we dus echt aan de beurt maar dan wel in 1 van de beste ziekenhuizen van het land en dat voelt goed.
Ik baaaaaaaaal er aan de ene kant stevig van dat we niet meteen zijn doorverwezen naar het UMC (had net zo goed gekund de huisarts maakt die keus). Ik heb echt het idee dat ik een jaar heb verspild zometeen. Aan de andere kant weten we dat dit op dit moment de juiste keuze is. Mijn man is net geopereerd en moet nog revalideren en ik voel me steeds slechter vanwege de hecktiek hier dus even bijkomen is helemaal geen gek idee. Wel vreemd hoor want ik was helemaal gewend aan het gezellige streekziekenhuisje en aan het idee dat het dan eindelijk ging gebeuren maar het UMC is echt beter. Ik heb gewoon het idee dat ik daar snel zwanger ben al voel ik me er nu slecht onder dat het nu minimaal een half jaar gaat duren voordat we echt kunnen beginnen.
Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het echt even kwijt.
Liefs Inge