angst bij het alleen laten ??

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo allemaal,

Ik zit met een een vraag....sinds een aantal dagen wil mijn zoontje van 21 maanden niet meer alleen in zijn slaapkamer zijn als hij moet gaan slapen.Hij is altijd een goede slaper geweest en heeft nooit angst gehad om alleen te zijn of dat hij bang was voor het donker.Hij heeft het overdags ook dus dat het savonds wel donker is is het probleem niet.Hij krijst echt niet normaal....als ik hier geen gehoor aan geeft roept hij mama en als ik daar ook geen gehoor aan geeft begint het hysterische huilen weer.Het huilen klinkt ook heel anders dan dat ik van hem gewend ben,echt als paniek!!Nu heb ik de deur opengelaten en dat pikt die zowaar maar ik vind dit niet echt de ideale oplossing aangezien er van beneden naar boven waar hij slaapt geen tussendeur zit!
Herkent iemand dit of weet iemand dat dit een fase is waar hij weer door moet??

Daphne

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Daphne,

Mijn zoontje heeft het ook wel een beetje. Wel alleen 's avonds, en niet 's middags, maar wel vervelend. Omdat ik echt de indruk had dat hij dacht dat ik weg zou gaan hebben we besloten om op de overloop/trap te blijven zitten. We zeggen dan tegen hem dat hij lief moet gaan slapen en dat mama op de gang/trap blijft.

Steeds als hij gaat huilen of geluid maakt roep ik dan iets van: ga maar slapen, mama is er nog, of mama is hier. Wel zorgen we dat we uit het zicht blijven. Als je de eerste paar dagen echt boven blijft tot hij slaapt (geduld is een schone zaak), zul je hopeliik zien dat je hem snel weer het vertrouwen hebt gegeven dat je er altijd bent, en dat het slapen weer makkelijker gaat.
Hier is het in ieder geval goed gelukt.

Succes

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hoi,
k heb het hier ook gehad. Het  duurde gelukkig maar 1 week. Overdag bleef ik wat rommelen op de 1e verdieping en liet door geluiden merken dat ik er nog was en savonds in het donker ben ik naast het bed gaan zitten. Zonder te praten ik zat er gewoon naast.
Na een week was het weer over bij ons.

groeten Elke

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Heel herkenbaar!
Hannah is ook altijd een goede slaper geweest, nooit problemen en nu is het hopeloos.
Bij ons duurt het inmiddels al een maand ofzo. Gek wordt ik er van.
Intussen zijn we ook op vakantie geweest, kamperen met onze tent. En aangezien ik niet zat te wachten op een urenlang krijsend kind op de camping zijn we er telkens naast gaan zitten tot ze sliep. En ook 's nachts als ze wakker werd kon ze ons zien, dan bleef ze wel rustig meestal.
Ze moet ons echt zien, als ze ons niet meer ziet is het krijsen. Ons alleen horen is niet voldoende...

Ik ben dus ook op zoek naar de gouden tip want ik hebt het behoorlijk zat.
Soms slaapt ze snel, soms duurt het meer dan een uur...pfff...

Groetjes,
Karin mv Hannah (20-11-2006)

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi bedankt voor de reacties!!Het ging nu al een hele week aardig...zolang we de deur maar op een kier laten staan dan.Gisteren bij mijn ouders geslapen,wat normaal ook geen problemen gaf maar ook daar heeft hij nu lopen spoken snachts.We hebben hier erg veel last van muggen.....en ik heb het idee dat het daar ook wat mee heeft  te maken....hij zit ze gewoon te zoeken!!!En wordt wellicht gek van het gezoem......maar ja van mij mag het ook over zijn wordt er net echt vrolijker van...........Nu is het vanmiddag ook weer drama geweest ....argggg

xx

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo,

Sinds we vrijdag terugkwamen van vakantie is het bij ons ook raak, maar dan eigenlijk alleen s nachts. Naomi (ruim 19 maanden) krijst alles bij elkaar, lijkt het wel.
Zodra ze me ziet, klemt ze zich dan helemaal aan me vast. Ze is echt bang, lijkt het wel. Vannacht ging ik, toen het telkens weer opnieuw begon, een tijdje naast haar bed zitten (zonder wat te zeggen). maar ja, of dat echt verstandig is? Toen ik daarna weer naar bed wilde, was het weer prijs en was het heel de tijd: mama, daar sitte...
Vannacht was wel het toppunt: waren we telkens weer bijna ingeslapen, begon het weer van voor af aan...

Hopelijk is het inderdaad snel over. En tja, de gouden tip? Zal het ook es uitproberen of het helpt als ik me niet laat zien en op de overloop tegen haar praat.
Ben benieuwd of er nog andere ideeen zijn.

Groeten,
Wilmik