Hey!
Ik snap je angst, het is zoiets onbekends en ook iets waar je geen controle op hebt. Ik vond het ook erg spannend, maar zag er totaal niet tegen op... ik dacht: iedereen kan het, dus het zal vast wel gaan.
Toen de weeën begonnen was ik blij en stond ik bijna te juichen, maar naar mate de bevalling vorderde vond ik het toch erg zwaar. Ik had al 12 uur flinke weeën en nog maar 4 cm, daarvoor had ik ook weeën die goed op te vangen waren. daarna kreeg ik heftige rugweeën naast de buikweeën en raakte ik soms bijna in paniek. Misschien geen leuk verhaal maar bereid je voor op flinke pijn.
Toen ze me de vliezen braken ging het ineens erg snel en ging in 2 uur tijd van 4 naar 10 cm en mocht ik persen. Loïs is met 20 min persen geboren, dat laatste vond ik minst moeilijk omdat ik eindelijk wat kon doen.
Bij onze tweede wist ik wat me te wachten stond en was ik echt wel angstig. Niet weer zo lang en niet weer zoveel pijn. Ik wilde me goed voorbereiden en schreef een geboorteplan. Daarin stond wat ik graag wilde en hoe ik het wilde. Ook beschreef ik dat ik niet te lang wilde wachten met vliezen breken bij een trage ontsluiting.
Bij Sven ben ik direct in een heet bad gegaan (het was echt warm die dag) om de weeën te bevorderen en ik vond het heel goed te doen. De warmte van het water verzachtte de pijn. Toen we de verloskundige de eerste keer belden, dacht ik dat ik nog tijd genoeg had. Toen ze kwam zei ze direct zonder te voelen: "jij ben al veel verder hoor!" Ze maakte gelijk het bed klaar en toen ik uit bad kwam had ik al bijna 5 cm in 2 uur flinke weeën. Daarna heeft ze m'n vliezen gebroken en heb ik de geboortetens gebruikt. (www.geboortetens.nl) en ik vond het zo heerlijk om die tinteling aan te kunnen zetten op het heftigste moment van de wee, want geloof me die zijn niet niks... die tens geeft je een soort van heftig gevoel van massage in de rug en wordt je afgeleid van de pijn en wordt de zenuw wat geblokkeerd waardoor je echt minder pijn voelt. Ik vond het heerlijk en zeer aan te bevelen.
Een uur later had ik al 10 cm en is Sven met 1 perswee geboren. Een turbo-bevalling, waarbij ik tussen de weeën door nog met de kraamhulp en verloskundige gepraat heb. Ik vond het geen pretje natuurlijk maar die tweede bevalling zou ik zo weer over doen en zou ik helemaal niet tegenop zien.
Kort gezegd: geen bevalling is hetzelfde maar in een heet bad en met geboortetens is naar mijn ervaring een bevalling veel beter te doen!!! Ga dat dus proberen. Maar luister naar je gevoel op dat moment.... bespreek met je partner wat je wel en niet op de voorhand. Ik ben bij de eerste op bed gebleven terwijl ik het liefst over een stoel had gehangen daardoor kreeg ik het gevoel dat ik er geen controle over had. Laat je dus niet een parket duwen wat je niet wilt, maar volg je gevoel en doe dat! De verloskundige staat daar echt open voor, ik had alleen zelf het idee dat ik op bed moest blijven wat achteraf helemaal niet zo was.
En schaam je niet als je in het ziekenhuis wil bevallen om die ruggeprik achter de hand te hebben. De eerste keer wilde ik dat ik die keuze wel had gehad maar omdat ik al zo ver gevorderd was kon ik beter de bevalling thuis afmaken maar o wat vond ik het pijnlijk en wat was ik kapot daarna. Bij de tweede was het alsof ik keihard gesport had en was daarna snel op de been.
ik hoop dat mijn ervaring je kunnen helpen bij het maken van een goede keuze! Volg je hart.
