<p>Hoi,</p><p>Ik weet dat er vele vrouwen met mij zijn die de angst zullen herkennen na eerder overlijden van een kindje. In ons geval is ons zoontje 10 dagen na de geboorte overleden bij een termijn van 25+6. </p><p>Op dit moment ben ik 22 weken zwanger en de zwangerschap is tot nu toe zeker niet onbezorgd geweest. Van te voren hadden we dit wel verwacht maar nu we er middenin zitten is de angst soms alles bepalend. </p><p>Van week 17 tm 20 was er sprake van (oud bruin) bloedverlies. Een hele schrik. Het laatste wat je wilt zien is bloed. De placenta blijkt laag te liggen en is waarschijnlijk de trigger geweest voor het bloedverlies. Vanaf dat moment, op advies van de gynaecoloog, gestopt met werken en rust.. De rust is goed maar maakt ook dat het piekeren soms de kans krijgt. In corona tijd is het lastig soms de ontspanning te vinden maar ik doe mijn best. Het verhaal is zeker niet bedoeld als een klaagzang maar het helpt me even te kunnen 'ventileren' en misschien zijn er meer vrouwen die dit herkennen en mogelijk adviezen / tips of wat positieve stimulans weten. Soms lijkt het zo'n gevecht. 'Haal ik de 38 weken?' 'Komt het goed dit keer?' Kinderkleertjes heb ik nog niet durven kopen, mag van mezelf pas na week 24. </p><p>Lieve groet,</p><p> </p><p>Een bange zwangere </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Angst in zwangerschap na eerdere vroeggeboorte met overlijden
- Onderwerp starter Gebruiker10172243
- Startdatum
Wat heftig zeg. Ik snap je angst heel erg goed. Mijn zoontje kwam 6 weken te vroeg daarom is er bij mijn 2de zwangerschap medicatie(hormoon) aangeboden door de verloskundige, om dit kindje zolang mogelijk in mijn buik te houden. Ik heb dit niet gedaan en was toch benieuwd wat de natuur zou gaan doen.
Angst vroeggeboorte, placenta ligging, te dik buikje had de baby, ggt test moeten doen. Ik kon niet echt genieten. Maaaaar... Er is hoop, blijf positief, zorg goed voor jezelf. Ik ben bevallen met 40 weken en 6 dagen van een super (wel grote) gezonde jongen.
Ik wens je het beste!
Angst vroeggeboorte, placenta ligging, te dik buikje had de baby, ggt test moeten doen. Ik kon niet echt genieten. Maaaaar... Er is hoop, blijf positief, zorg goed voor jezelf. Ik ben bevallen met 40 weken en 6 dagen van een super (wel grote) gezonde jongen.
Ik wens je het beste!
Jeetje wat heftig! ik snap dat je het gepieker moeilijk los kunt laten.
Het is niet hetzelfde want het was mijn eerste en ik heb niet te maken gehad met het sterven van mijn kindje, wat natuurlijk veel heftiger is.
Maar ik wist vanaf 17 weken dat de kans op een vroeggeboorte reeel was. Ik had een verkorte en al deels verweekte baarmoedermond. Mijn baby is een maand te vroeg gekomen, en had redelijk weinig problemen. Maar ik herken zeker de angst voor een vroeggeboorte, en hoe dat soms je gedachten helemaal op kan slokken. Bij elke steek, elk beetje afscheiding, elk uurtje geen beweging, elk beetje fysieke activiteit van mezelf dat ik niet kon vermijden, elke echo naar mijn baarmoedermond... zoveel spannende momenten. Zal het nog goed zitten? Ik was het vertrouwen in mijn lijf al goed kwijt na bijna 4 jaar proberen, en ik geloofde er niks van dat mij een gezonde baby gegund was. Ik heb 2 keer erg vroeg weeenactiviteit gehad, met 17 weken (toen we erachter kwamen) en met 26 weken. Toen we week 35 bereikt hadden zei de verloskundige nog dat ze had gedacht dat ik veel te vroeg ging bevallen, "haha", maar dat ik nu de veiligere periode bereikt had, en 2 dagen later was ze er. Ik kreeg opnieuw weeen en deze keer was het niet af te remmen. Maar ze was een sterke meid gelukkig.
Geen idee hoe je het van je af moet zetten als er geen afleiding is. IK heb in die tijd wel veel van die Hallmark TV series op Netflix gekeken. Normaal om te gruwelen, misselijkmakend haha! Maar ik kon niet zo goed tegen spanning en negativiteit in series. Ik keek bijvoorbeeld When Calls the Heart of Chesapeak Shores. En het gaf in elk geval iets om op te focussen tijdens de verplichte rust die ik moest houden, en het zijn erg positieve series met veel hoop enzo... dingen om nu op te focussen. Maargoed, dat is normaal gesproken echt niet mijn stijl haha!
Het is niet hetzelfde want het was mijn eerste en ik heb niet te maken gehad met het sterven van mijn kindje, wat natuurlijk veel heftiger is.
Maar ik wist vanaf 17 weken dat de kans op een vroeggeboorte reeel was. Ik had een verkorte en al deels verweekte baarmoedermond. Mijn baby is een maand te vroeg gekomen, en had redelijk weinig problemen. Maar ik herken zeker de angst voor een vroeggeboorte, en hoe dat soms je gedachten helemaal op kan slokken. Bij elke steek, elk beetje afscheiding, elk uurtje geen beweging, elk beetje fysieke activiteit van mezelf dat ik niet kon vermijden, elke echo naar mijn baarmoedermond... zoveel spannende momenten. Zal het nog goed zitten? Ik was het vertrouwen in mijn lijf al goed kwijt na bijna 4 jaar proberen, en ik geloofde er niks van dat mij een gezonde baby gegund was. Ik heb 2 keer erg vroeg weeenactiviteit gehad, met 17 weken (toen we erachter kwamen) en met 26 weken. Toen we week 35 bereikt hadden zei de verloskundige nog dat ze had gedacht dat ik veel te vroeg ging bevallen, "haha", maar dat ik nu de veiligere periode bereikt had, en 2 dagen later was ze er. Ik kreeg opnieuw weeen en deze keer was het niet af te remmen. Maar ze was een sterke meid gelukkig.
Geen idee hoe je het van je af moet zetten als er geen afleiding is. IK heb in die tijd wel veel van die Hallmark TV series op Netflix gekeken. Normaal om te gruwelen, misselijkmakend haha! Maar ik kon niet zo goed tegen spanning en negativiteit in series. Ik keek bijvoorbeeld When Calls the Heart of Chesapeak Shores. En het gaf in elk geval iets om op te focussen tijdens de verplichte rust die ik moest houden, en het zijn erg positieve series met veel hoop enzo... dingen om nu op te focussen. Maargoed, dat is normaal gesproken echt niet mijn stijl haha!
Wat heftig zeg. Hartstikke begrijpelijk dat het je (soms) aanvliegt. ik heb zelf geen kindje verloren maar pas geleden van dichtbij meegemaakt en daarvan weet ik dat veel praten erover hielp. Ook zij is daarna weer zwanger geworden en dat was hartstikke angstig, maar praten hielp. Ik hoop dat je mensen in de buurt hebt waar je het hierover kan hebben en die naar je willen luisteren ook als je het al meerdere keren verteld hebt.
In haar tweede zwangerschap moest ze ook vooral liggen en zij gaf de tip om een soort van to-do lijst te maken om wat structuur en doel aan je dagen te geven. Al is het maar: opstaan, eten, rust, informatie opzoeken over.., rust, fruit eten, bellen met.., middageten.. nou ja, je snapt hem wel. Heel veel kan je niet doen vanuit de lig/zitstand, maar mij helpt het ook om me toch wat nuttiger te voelen.
Ik herken het piekeren doordat er teveel tijd is om te kunnen piekeren. Ik moet ook heel veel rusten maar dan door bekkenklachten en had de afgelopen weken steeds meer moeite met de goede moed erin te houden. Ik heb gebeld met mijn vk en zij hebben mij doorgestuurd naar een therapeut die zij kennen, eventueel kan je ook een (telefonisch) gesprek aanvragen voor wat bijstand?
Daarnaast hier inderdaad ook vooral simpele boeken, series en tijdschriften op het menu voor de afleiding. Er zijn nog wat dingen die liggend kunnen, zoals haken. Ik kan het niet, maar doe vanaf vandaag een poging.
Sterkte met de komende spannende weken. Als je je niet nuttig voelt of op een andere manier niet fijn dan mag je voor jezelf in gedachten houden dat je het allerbeste doet wat je nu kunt doen: rusten, rusten, rusten. Je bent een topmoeder!
In haar tweede zwangerschap moest ze ook vooral liggen en zij gaf de tip om een soort van to-do lijst te maken om wat structuur en doel aan je dagen te geven. Al is het maar: opstaan, eten, rust, informatie opzoeken over.., rust, fruit eten, bellen met.., middageten.. nou ja, je snapt hem wel. Heel veel kan je niet doen vanuit de lig/zitstand, maar mij helpt het ook om me toch wat nuttiger te voelen.
Ik herken het piekeren doordat er teveel tijd is om te kunnen piekeren. Ik moet ook heel veel rusten maar dan door bekkenklachten en had de afgelopen weken steeds meer moeite met de goede moed erin te houden. Ik heb gebeld met mijn vk en zij hebben mij doorgestuurd naar een therapeut die zij kennen, eventueel kan je ook een (telefonisch) gesprek aanvragen voor wat bijstand?
Daarnaast hier inderdaad ook vooral simpele boeken, series en tijdschriften op het menu voor de afleiding. Er zijn nog wat dingen die liggend kunnen, zoals haken. Ik kan het niet, maar doe vanaf vandaag een poging.
Sterkte met de komende spannende weken. Als je je niet nuttig voelt of op een andere manier niet fijn dan mag je voor jezelf in gedachten houden dat je het allerbeste doet wat je nu kunt doen: rusten, rusten, rusten. Je bent een topmoeder!
Wat een lieve en fijne reacties allemaal, dankjulliewel. Het is fijn te weten dat er meer mensen zijn die dit hebben meegemaakt / het begrijpen.
Lieve groet voor jullie allemaal
Lieve groet voor jullie allemaal
Hey ik ben nu ook zwanger van de tweede en ben bij de eerste ook onverwachts na en rustige en goede zwangerschap met 31 weken bevallen ze konde niets meer doen om het tegen te houde aangezien ik met 10cm ontsluiting binnen kwam ik dat dathet kindje aan het Indalen was en ik gewoon kramp had? nu word ik goed in de gaten gehouden en tot week 36 alsik dat red heb ik om de twee weken en inwendige echo om te kijken naar de baarmoedermond ik zit zondag precies op de 20 weken en heb de 20weke echo al gehad alles was goed gek genoeg speelt erbij mij geen angst maar ik ben mijn eerste kindje dan ook niet kwijt geraakt krijg idd ook de hormonen die hierboven beschreven staan heel veel sterkte. En probeer te genieten geen een zwangerschap is het zelfde zeggen ze ?