angst voor bevalling

M

mama van lot

misschien heel vroeg, maar zijn jullie ook bang om te bevallen?
mijn laatste was natuurlijk 10 pond en breedgeschouderd en moest toen op handen en voeten bevallen. geloof me je voelt je dan echt ongelukkig. nu bij het idee dat kweer moet bevallen vliegt het me echt aan, probeer het maar weg te stoppen maar ja dat kan natuurlijk ook niet constant.. hebben jullie dat ook of hebben jullie zoiets van kom maar op?
 
Ik ken het gevoel... ik zie er ook tegenop! Ik krijg dan welliswaar een keizersnede, maar in 2008 had ik daar ook complicaties bij en ik zie er als een berg tegenop!
 
Ik ben in verwachting voor de eerste en heb absoluut geen idee wat me zal overkomen. Toch heb ik geen angst, hoeveel vrouwen zijn ons voorgegaan. Zelfs enkele van ons zijn al eerder bevallen. En tja, ik kan me er nu wel over lopen opvreten, maar wat heb ik er aan.
Ik probeer ook zo min mogelijk dingen over de bevalling zelf te lezen. Laat het gewoon allemaal op me af komen.
Toch kan ik me voorstellen als je al zo'n zware bevalling achter de rug hebt, het een heel ander verhaal is. Probeer het los te laten, de vorige was een hele strijd, veel erger kan het dan denk ik niet worden ;)
 
Hoi is ook mijn eerste, maar zie er wel tegen op hoor. Kan u al soms niet lekker worden van heftige buikkrampen, en dan denk ik wel eens, dit is nog niks waarschijnlijk.
Probeer er maar niet teveel aan te denken, maar soms overvliegt mij de angst wel even.

x yvonne
 
Ook ik moet voor de 1e keer bevallen.
En zie er ook heel erg tegen op.
Dit ook mede omdat ik van heftige pijn flauw kan vallen.
Ik zit daarom heel erg in twijfel waar ik moet bevallen.
Ik wil heel graag thuis maar iedereen raad dit mij af.
zelfs mijn moeder, en die heeft 3 thuis gebaard.


 
Dit word mijn 3de bevalling en zie er weer niet tegenop!ook al viel de 1ste bevalling ook niet mee.duurde erg lang en moest naar ziekenhuis,de 2de is wel thuis geboren,en kijk met een goed gevoel terug op die bevalling,vond het zelfs gezellig,alleen de laatste 3 uurtjes waren erg pittig en pijnlijk,maar het idee dat je steeds meer bij je baby bent gaf me kracht om door te gaan,de volgende ochend was ik de ergste pijn alweer vergeten,
mij hielp het heel erg om positief te blijven denken,ook al viel dat met die pijn niet mee!!maar je weet dat je voor die erge pijn wel je kindje krijgt.
en als het geboren word is dat zo een prachtig moment!!!
maar ik begrijp wel de vrouwen hoor die een hele zware/lange bevalling hebben gehad dat ze er dan meer tegenop zien.
liefs jootje
 
Ik zie er niet tegenop.. Ik heb echt zoiets van : kom maar op! :D

Nu moet ik wel zeggen dat ik voor deze keer wel een cursus hypnobirthing ga doen. Het past helemaal bij mijn idee over bevallen enzo.
 
Ben het helemaal met Jootje eens.. Is ook mijn eerste keer en natuurlijk is het geen pretje, maar je doet het allemaal voor je prachtige kindje. Dat die er gezond uitkomt, is het belangrijkste.. Maar snap die angst wel.. aan de andere kant moet ik in het ziekenhuis bevallen en denk dat je dan wel in goede handen bent.

Zou me er zo van tevoren niet al te druk om maken en nu lekker genieten van de zwangerschap. Die angst komt wel wanneer je met je zwangerschapsverlof bent, denk ik :)

Liefs, Samantha
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan